Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

Lucas 23 - Eibangeilhos en Mirandês


Jasus ye antregue a Pilatos
( Mateus 27,1–2 . 11–14 ; Marcos 15,1–5 ; Juan 18,28–38 )

1 Toda la giente se alhebantou i lhebórun-lo a Pilatos.

2 Ampeçórun, anton, a acusá-lo dezindo: «Achemos este a albrotar l nuosso pobo, a nun deixar que se pagasse la décima a César i dezindo que ye Cristo, l rei.»

3 Pilatos anterrogou-lo, preguntando-le: «Tu sós l rei de ls Judius?» El respundiu-le: «Sós tu que l dizes.»

4 Anton, Pilatos dixo-le als príncepes de ls saçardotes i al juntouro de pessonas: «Nun acho culpa neste home.»

5 Mas eilhes zirrában, dezindo: «El albrota l pobo ansinando por toda la Judeia, a ampeçar na Galileia até eiqui.»


Harodes faç caçuada de Jasus

6 Quando oubiu estas cousas, Pilatos preguntou se l home era Galileu

7 i, al ber que pertencie al poder de Harodes, mandou-se-lo a Harodes, que nesses dies tamien staba an Jarusalen.

8 Quando biu a Jasus, Harodes quedou mui cuntento, puis yá quantá que l querie ber, por bias de l que oubira dezir del i speraba que fazira algun milagre delantre del.

9 Anterrogaba-lo cun muita pregunta, mas el nun le respundie nada.

10 Ls príncepes de ls saçardotes i ls scribas que stában alhá acusában-lo sien parar.

11 Harodes, culs sous suldados, tratou-lo cun çprézio i, por caçuada, mandou-le bestir ũa capa branca i mandou-se-lo a Pilatos.

12 Nesse mesmo die, Harodes i Pilatos quedórun amigos, puis antes éran einemigos un de l outro.


Ne l tribunal de Pilatos
( Mateus 27,15–26 ; Marcos 15,6–15 ; Juan 18,39—19,16 )

13 Pilatos mandou chamar ls príncepes de ls saçardotes, ls xefes i l pobo

14 i dixo-le: «Traístes-me este home cumo andando a albrotar l pobo, anterroguei-lo delantre de bós, mas nun achei nel ningun de ls crimes de que lo acusais,

15 l mesmo se passando cun Harodes, puis mos lo mandou outra beç. Anton, nun beio nel nada que mereça la muorte.

16 Bou-le a dar un castigo i apuis bou-lo a mandar ambora.»

17 Pula fiesta de la Páscoa, Pilatos tenie siempre de le sultar un preso.

18 Mas toda la giente se puso a boziar: «Agarra este i solta-mos a Barrabás!»

19 Este staba preso por bias dun albrote que armórun na cidade, adonde matórun un home.

20 Mas Pilatos tornou outra beç a falar cun eilhes, querendo lhibartar a Jasus,

21 mas eilhes boziában, dezindo: «Curcefica-lo, curcefica-lo!»

22 Aquel, pula treceira beç, dixo-le: «Mas que mal fizo el? Nun achei nel nada que mereça la muorte; por essa rezon, bou-lo a castigar i apuis mando-lo ambora.»

23 Mas eilhes boziában pedindo que fura curceficado i ls sous bózios crecien cada beç mais.

24 Anton, Pilatos achou que debie de fazer l que eilhes le pedien:

25 Lhibartou l que fura preso por albrote i por muorte, tal i qual cumo eilhes pedien, i antregou-le a Jasus a la buntade deilhes.


Curceficion
( Mateus 27,32–44 ; Marcos 15,21–32 ; Juan 19,17–27 )

26 Quando lo lhebában, agarrórun un cierto Simon de Cirene que benie de l campo i ponírun-le la cruç a las cuostas pa que la lhebara atrás de Jasus.

27 Iba atrás del un grande juntouro de pobo i ũas mulhieres que batien ne l peito i chorában por el.

28 Jasus bolbiu-se para eilhas i dixo-le: «Filhas de Jarusalen, nun chóredes por mi, chorai mas ye por bós i puls buossos filhos,

29 porque bénen ende dies an que deziran: “Felizes las que nun puoden tener filhos, ls bientres que nun girórun i ls peitos que nun dórun lheite!”

30 Nessa altura ampeçaran-le a dezir als montes: “Caí-bos anriba de nós!”, i als cabeços: “Acubri-mos!”,

31 porque se trátan assi la madeira berde, l que le passará a la seca?»

32 Lhebában tamien outros dous, para séren muortos cun el.

33 Quando chegórun a un sítio, que le cháman Calbairo, curceficórun-lo ende i als lhadrones, un a la mano dreita i outro a la mano squierda.

34 Jasus dezie: «Á Pai, perdona-le porque nun sáben l que fázen.» Apuis botórun suortes para debedir ls bestidos del.

35 L pobo staba eilhi a mirar. Ls xefes fazien caçuada del i dezien: «Salbou ls outros; que se salbe a el mesmo, se ye l Cristo de Dius, l scolhido.»

36 Tamien ls suldados fazien caçuada del, achegando-se a la borda pa le dar binagre

37 i dezindo: «Se sós l rei de ls Judius, salba-te a ti mesmo.»

38 Porriba del habie uns dezires: «Este ye l rei de ls Judius.»

39 Un de ls lhadrones que habien sido curceficados cun el trataba-lo mal, dezindo: «Nun sós tu l Cristo? Salba-te a ti i a nós tamien!»

40 Mas l outro renhiu cun el, dezindo-le: «Nien sequiera tu temes a Dius, tu que tubiste la mesma cundanaçon?

41 Al menos cun nós fizo-se justícia, puis recebimos la paga que mereciemos! Mas este nun fizo nada de mal.»

42 I pedie: «Jasus, lhembra-te de mi quando antrares ne l tou reino.»

43 El respundiu-le: «Queda bien cierto de l que te digo: Hoije starás cumigo ne l paraíso.»


Muorte de Jasus
( Mateus 27,45–56 ; Marcos 15,33–41 ; Juan 19,28–30 )

44 Yá mui acerca de meidie, toda la tierra quedou a las scuras até las trés de la tarde,

45 porque l sol habie quedado scuro i l béu de l templo rachou-se al meio.

46 Apuis, Jasus dou un grande bózio, dezindo: «Pai, nas tues manos antrego l miu sprito.» Mal apenas acabou de dezir estas palabras, morriu-se.

47 Al ber l que se habie passado, l centurion daba grácias a Dius, dezindo: «Rialmente, este home era un justo!»

48 Todo l juntouro de pessonas que habie assestido a aquel spetaclo, al ber l que se passara, iba-se ambora batendo ne l peito.

49 Todos ls coincidos del i las mulhieres, que habien ido atrás del zde la Galileia, stában al loinge a ber estas cousas.


Sepultura
( Mateus 27,57–61 ; Marcos 15,42–47 ; Juan 19,38–42 )

50 Habie un home, que le chamában Jesé i era justo i buono i pertencie al cunceilho,

51 mas nun habie cuncordado cul cunceilho nien culs feitos deilhes. Era de Arimateia, cidade de ls Judius, i asperaba l reino de Dius.

52 Fui-se a tener cun Pilatos i pediu-le l cuorpo de Jasus.

53 Apuis de lo abaixar, ambrulhou-lo nun lhençol i puso-lo nũa sepultura scabada nũa peinha i adonde naide inda habie sido puosto.

54 Era l die de la Purparaçon i staba a rumper l die de sábado.

55 Las mulhieres, que habien benido cun el zde la Galileia, fúrun tamien i bírun la sepultura i cumo fui puosto l cuorpo del.

56 Quando bolbírun, purparórun oulores i unguientos, mas ne l sábado çcansórun cunsante manda la lei.

Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.

Bible Society of Portugal
Lean sinn:



Sanasan