Biblia Todo Logo
Bìoball air-loidhne

- Sanasan -

Lucas 10 - Eibangeilhos en Mirandês


Misson de ls setenta i dous. Ai de las cidades de la Galileia

1 Apuis, l Senhor scolhiu inda outros setenta i dous i mandou-los alantre del, dous a dous, a todas las cidades i lhugares adonde el iba a ir.

2 I dezie-le: «La senara si ye bien grande, mas ls oubreiros son poucos; antoce, pedi al duonho de la segada que mande mais oubreiros pa la sue segada.

3 Ide! Mirai que bos mando cumo cordeiros pa l meio de lhobos.

4 Nun lhebeis fardela, nien alforjas, nien alparagatas i, pul camino, nun saludeis a naide.

5 An qualquiera casa adonde antrardes, dezi purmeiro: “Haba paç nesta casa.”

6 Se ende houbir ũa pessona de paç, la buossa paç quedará cun eilha; se nó, tornará para bós.

7 Quedai na mesma casa, quemendo i buendo de l que eilhes tubíren, porque l oubreiro merece la sue paga. Nun quérgades andar de casa an casa.

8 An qualquiera cidade adonde antrardes i bos recebíren, quemei de l que bos poníren delantre.

9 Sanai ls amalinados que neilha houbir i dezi-le: “Chegou até bós l reino de Dius.”

10 Mas naqueilha cidade adonde antrardes i nun bos recebíren, sali pulas rues i dezi:

11 “Até l puolo de la buossa cidade que se mos apegou sacudimos d’anriba de nós.” Mas quedai a saber que l reino de Dius yá chegou até bós.

12 I, digo-bos-lo you, naquel die haberá mais pena de Sodoma i de Gomorra do que daqueilha cidade.

13 Cuitadica de ti, Corazin, cuitadica de ti, Betsaida! Porque se an Tiro i an Sidónia se fazíssen las marabilhas que an bós fúrun feitas, yá dies ha que se haberien arrependido, sentadas anriba de saco i de cinza.

14 Para Tiro i para Sidónia haberá menos rigor, an juízo, do que para bós.

15 I tu, Cafarnaún, cuidas que serás oupida até al cielo? Serás atirada pa las perfundas de ls einfiernos.

16 Quien bos oube a bós, oube-me a mi; quien nun bos quier, ye a mi que nun me quier; i quien nun me quier a mi, nun quier aquel que m’ambiou.»


Buolta de ls deciplos

17 Ls setenta i dous bolbírun mui cuntentos, dezindo: «Senhor, pul tou nome até ls demonhos se mos assujéitan.»

18 El dixo-le: «You bie a Satanás, cumo ũa centeilha, a caier de l cielo.

19 Dou-bos l poder para pisar serpientes i alicranes, todo l poder de l einemigo i nada bos fazerá mal nanhun.

20 Mas nun quédedes cuntentos porque se bos assujéitan ls spritos: cuntentai-bos mas ye por ls buossos nomes stáren screbidos ne l cielo.»


Jasus dá-le grácias al Pai
( Mateus 11,25–27 ; 13,16–17 )

21 Naqueilha mesma hora, Jasus quedou cuntento ne l Sprito Santo i dixo: «Dou-te grácias, á Pai, Senhor de l cielo i de la tierra, que scundiste estas cousas als sabidos i als anteligentes i las amostreste als pequerricos, porque assi te dou la gana.

22 Todo me fui antregue por miu Pai, naide conhece l Filho a nun ser l Pai, nien quien ye l Pai a nun ser l Filho i aquel a quien l Filho se l quejir amostrar.»


Bienabinturados ls uolhos que béien l que bós bedes

23 Bolbendo-se pa ls deciplos, dixo-le solo a eilhes: «Bienabienturados ls uolhos que béien l que bós bedes.

24 Digo-bos you que muito porfeta i rei tubo gana de ber l que bós bedes i nun l bírun, de oubir l que bós oubis i nun l oubírun.»


Parábola de l samaritano mezericordioso

25 Anton, alhebantou-se un cierto doutor de la lei i, pa l atentar, dixo-le: «Mestre, que hei-de fazer para ardar la bida eiterna?»

26 I el respundiu-le: «L que stá screbido na lei? L que ye que leis alhá?»

27 El, respundendo-le, dixo: «Amarás al Senhor, tou Dius, cun todo l tou coraçon, cun toda la tue alma, cun todas las tues fuorças i cun todo l tou antendimiento i al tou próssimo cumo a ti mesmo.»

28 Jasus dixo-le: «Respundiste bien; fai assi i bibirás.»

29 Mas el, querendo justeficar-se a el mesmo, dixo-le a Jasus: «I quien ye l miu próssimo?»

30 Jasus respundiu-le, dezindo: «Ũa beç, un home abaixaba de Jarusalen para Jericó, caiu nas manos de ls lhadrones que l deixórun sien nada i, apuis de lo anchíren de porradas, fúrun-se ambora deixando-lo cumo muorto.

31 Dou-se l causo que abaixaba pul mesmo camino un cierto saçardote, mas quando l biu, passou por loinge.

32 De l mesmo modo, tamien un lhebita i al chegar a esse sítio, bendo-lo assi, passou por loinge.

33 Mas un samaritano, que iba de camino, achegou-se a el i, al bé-lo, tubo ũa pena mui grande.

34 Achegando-se, atou-le las fridas botando-le azeite i bino i, ponendo-lo anriba la sue béstia, lhebou-lo para ũa stalaige i tratou del.

35 A soutordie, quando se fui ambora, agarrou an dues monedas i dou-se-las al stalajadeiro, dezindo-le: “Toma cunta del i todo l que gastares a mais, you te lo pagarei quando bolbir.”

36 Diç-me alhá, qual destes trés te parece que fui l próssimo daquel que caiu nas manos de ls lhadrones?»

37 El dixo-le: «L que tubo pena del.» Anton, Jasus dixo-le: «Bai i faç la mesma cousa.»


Marie i Marta

38 Ũa beç, íban eilhes de camino, antrou nun lhugar. Ũa mulhier, que le chamában Marta, recebiu-lo an sue casa.

39 Eilha tenie ũa armana, que le chamában Marie. Esta, sentando-se als pies de Jasus, oubie la palabra del.

40 Mas Marta andaba çtraída a fazer muita cousa i, achegando-se, dixo-le: «Senhor, nun se t’amporta que mie armana me deixe solica a fazer todo? Diç-le que me benga a ajudar.»

41 Jasus, respundendo-le, dixo: «Marta, Marta, stás acupada i cansada cun muita cousa,

42 mas solo ũa faç falta. Marie scolhiu la parte buona i naide se la ha de tirar.»

Evangelhos em Mirandês © Sociedade Bíblica, 2014.

Bible Society of Portugal
Lean sinn:



Sanasan