رومیأن 8 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

خُدا روح مئن زیندگی گودَن

¹ پس ایسه اوشونِ به كی عيسی مسیح مئن درن، د هیچ محكوميتی نَنا،

² چون شریعتی که زیندگی روحه، مسیح عیسی مئن، شمره گُناه شریعت و مرگ اجی آزادَ گوده؛

³ چون شریعت او چیَ، این واسئه که آدمی جسم ضعیف ایسه، مننیس انجوم بدئه، خُدا انجوم بدا. او خوشه پسرَ یکته گُنا کارِ جسم مورسون سرادا تا: ’گُنای قوربونی‘ ببون، و ایطو جسم مئن، گُناه محکوم بوده.

⁴ تا او درست چیئنی کی شریعت خأنه، امئه مئن انجوم ببون، نه امئه مئن کی مطابق جسم رفتار کونیم، بلکی امئه مئن کی مطابق خُدا روح زیندگی کونیم.

⁵ اوشونی کی جسمونی ایسن، خوشونِ فیکرَ او چی سر نئنن کی، جسم اجی ایسه، ولی اوشونی کی خُدا روحَ دانن، خوشونِ فیکرَ او چی سر نئنن کی روح جی انه.

⁶ چون او آدم کی خو فیکرَ او چیئن ئبه کی جسمونی ایسه نئنه، مرگه، ولی او فیکری کی خُدا روح دومبال دره، زیندگی و سلامتیه.

⁷ چونکی او آدم کی خوشه فیکرَ جسم سَر نئنه خُدا هما دوشمنگیری کونه، چره کی خُدا شریعت اجی فرمون نبئنه، و مننئه کی بَبره،

⁸ اوشونی کی جسم اوشونِ به حکم کونه، مننئن خُدا راضی بوکونن.

⁹ ولی جسم شیمئبه حکم نوکونه، بلکی خُدا روحه کی حکم کادره، البته اگر کی خُدا روح شیمئه مئن بیسه. کسی کی مسیح روحَ ندَاره، او مسیح شی نئه.

¹⁰ ولی اگه مسيح شیمئه مئن ایسا، هرچن شیمئه تن گُنا واسی بَمردهَ، ولی چونکی صالح بحساب بماین، خُدا روح شیمئبه، زیندگی ایسه.

¹¹ اگه روحی کی عیسیَ بمردئان اجی زینده واگوده شیمئه دورین دبون، اونی کی مسیح عیسیَ بمردئان اجی زینده واگوده، بواسطه خودش روح کی شیمئه مئن ایسا، شیمئه مَردَنی بدنونَم زیندگی هدئنه.

¹² پس ای برارون، اَمه مدیونیم، ولی نه جسم مدیون، تا مطابق جسم زیندگی بوکونیم.

¹³ چون اگه کی مطابق جسم زندگی بوکونین، خا بمیرین، ولی اگه خُدا روح همره، کارونیَ کی تن کونه بکوشین، زیندگی کونین.

¹⁴ چون اوشونی کی خُدا روح اوشونِ رائنما ایسه، خُدا پسرون ایسن.

¹⁵ چره کی شمه نوکری روحَ هینتین تا هندئرم ترس مئن دکین، بلکی شمه پسرون موقوم مئن فرزند خوندگی روحَ هیتین، کی بواسطه او داد زئنیم: «می پئر، آقا جون.»

¹⁶ خُدا روح خودش، امئه روح همرا، گوائی دئنه که اَمه خُدا زاکونیم.

¹⁷ اگه خُدا زاکونیم، پس واریثونَم ایسیم، یعنی خُدا وارثون و مسیح همرا ایرث مئن شَریکیم. به شرطی که امرام اونِ همرا عذاب بکشیم، تا امرام اون هما جلال پیداکونیم.

آینده جلال

¹⁸ مو ایطو اینَم کی، ای دُنیا رنجونَ نشانه او جلالِ هما کی امئه مئن خان آشکار ببون، مقایسه گودن.

¹⁹ چونکی خلقت تموم ذوق همرا خُدا پسرونِ ظاهیرابونِ رافا ایسَا.

²⁰ چونکی خلقت خوشه باطیلَ گوده، نه به خو خواسته، بلکی به خواسته یه او کی اونَ تسلیم بوده، ای امید همرا کی

²¹ خود خلقتم فساد نوکری جی آزادابنه و خُدا زاکونِ پورجلال آزادی مئن سهم دانه.

²² چونکی اَمه دونیم کی تموم خلقت تا ایسه یکته درد اجی کی زایمونِ دردِ مونه نالنه.

²³ و نه هچی خلقت، بلکی اَمه خودمون کی خُدا روح نوبره دَانیم، امئه مئن نالنیم، اوجور کی ذوق همرا پسرون موقوم مئن، فرزند خوندگی رافا ایسایم، یعنی امئه تنون رهایی.

²⁴ چونکی هی امید مئن نجات بیتیم. ایسه امیدی کی بدئه بنه، ده امید نئه. چونکی چوطو یگ نفر تینه یک چیَ کی اینه، امید دبستن؟

²⁵ ولی اگه یک چیَ کی حلئه ندیم امید دبستیم، صبر همرا اونِ رافا ایسنیم.

²⁶ ایطورم خُدا روح امئه ضعف مئن امئه کومک ئبه هنه، چونکی نودونیم چوطو خا دعا بوکونیم. ولی خُدا روح، عمیقِ ناله ئانی همرا کی نشانه گوتن، امئه شفاعتَ کونه.

²⁷ و او کی دیلونَ وامجنه، روحِ فیکرَ دونه، چونکی روح، مطابق خُدا خواسته مقّدسینِ به شفاعت کونه.

²⁸ و دونیم کی در حق اوشونی کی خُدا دوست دانن و مطابق اونِ خواسته دوخونده بوبون، همه چی اوشونِ خیریت ئبه کار کادرن.

²⁹ چون اوشونیَ کی خُدا پیشتر بشناخته، پیشتر ایشونَم مُعین بوده تا اونِ پسر مورسون ببون، تا ایطو مسیح اولته زاک، زیاد برارون مئنه ببون.

³⁰ و اوشونیَ کی پیشتر تعیین بوده بو هم، دوخونده؛ و اوشونیَ کی دوخونده، صالح بحیساب بارده، و اوشونیَم کی صالح بحیساب بارده، جلال هدا.

³¹ پس تموم ای چیزون باره چی شانه گوتن؟ اگه خُدا امئه همرا ایسا، کیسه کی بوتونه امئه ضید ببون؟

³² او کی خوشه پسرَ مضایقه نوده، بلکی اونَ اَمه همه ته واسی فیدا بوده، چوطواونِ هما همه چیَ امره دست و دیلبازی همرأ نخوانه هدان؟

³³ کیسه کی خُدا دوجئرونه بندؤم بزنه؟ خُدا کی اوشونَ صالح بحیساب ابئنه!

³⁴ کیسه کی اوشونَ محکوماکونه؟ مسیح عیسی کی بمرده-اون اجی ویشتر بمرده ئان اجی زینده وابو- و خُدا راست دس ور بنیشته، اونه کی راس راسی امئبه شفاعت کونه!

³⁵ کیسه کی امره مسیح محبت اجی سیواواکونه؟ مصیبت یا پریشؤنی، جفا، قحطی، لُختی، خطر یا شمشیر؟

³⁶ هوطو کی مزمور کیتاب مئن بنویشته هننا: «اَمه، تموم روج تی خاطیری مَردن ئبه شنیم؛ و گوسندونِ مورسون کی کوشتار ئبه حاضیرَ بنن بحیساب هنیم.»

³⁷ نه، تموم ای کارونِ مئن اَمه اوشون اجی کی پیروزن سرتریم، بواسیطه او که امره محبت بوده.

³⁸ چونکی حتم دانم کی نه مرگ و نه زیندگی، نه فریشته ئان و نه پیله ترون، نه او چیئنی که الون هننان و نه او چیئن کی آینده مئن هننان، نه هیچ قدرتی،

³⁹ نه بلندی و نه پَستی، و نه ده هیچی کی تموم خلقت مئن هننا، مننئه امره خُدا محبت اجی کی امئه خُداوند مسیحْ عیسی مئن دره، سیوا بوکونه.