رومیأن 5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

خُدا همرا صلح گودن ایمون را یاجی

¹ پس چونکی ایمون راه اجی صالح بحیساب بمایم، بواسطه امئه خُداوند عیسی مسیح خُدا هما صلح دانیم.

² اَمه بواسیطه او و ایمون را یاجی، ای فیضی کی الون اون مئن پابرجایم، بدست باردیم و خدا جلال امید مئن ذوق کونیم.

³ نه فقط ای، بلکی سختیئن مئنم ذوق کونیم، چره کی دونیم ای سختیئن صبر به بار ابئنن

⁴ و صبر شخصیتَ به بار ابئنه و شخصیت امید به بار ابئنه؛

⁵ و امید باعث امئه شرمندگی نبنه، چونکی خُدا محبت، بواسیطه روح القدوس کی امره هدا بوبو، امئه دیلون مئن فوده بوبو.

⁶ چون او زمت که اَمه حلئه ضعیف بیم، مسیح به موقع بی خدایون واسی جون بدا.

⁷ چون کم پیش انه یگ نفر یکته صالح آدمِ واسی خوشه جونه بنئه، هرچن بنه یگ نفر ای شجاعتَ بداره کی یکته خورم آدم ئبه خوشه جونَ هدئه.

⁸ امّا خُدا خو محبتَ ایطو امره نشون بدا، او زمت که اَمه حلئه گُناکار بیم، مسیح امئبه بمرده.

⁹ پس از اوره کی ایسه امه، اونِ خونِ خاطیری صالح به حیساب بمایم، چندی ویشتر بواسطه او، خُدا غضب اجی نجات پیدا کونیم.

¹⁰ چون اگه او موقع کی خدا هما دوشمن بیم و اونِ پسر مَردن خاطیری، خُدا هما آشتی بدا بوبویم، چندی ویشتر الون کی آشتی مئن دریم، بواسیطه اونِ زیندگی نجات پیدا کونیم.

¹¹ نه هچی ای، بلکه اَمه کی بواسطه ی امئه خُداوند عیسی مسیح، خدا اشتی امئه نصیب بوبو، خُدا مئنم شادی کونیم.

مرگ بواسطۀ آدم، زیندگی بواسطۀ مسیح

¹² پس هوطوکی گُناه بواسطه ی یکته آدم ای دُنیا مئن بما، و بواسطه ی گناه، مرگ بما، و ایطو بوبو کی مرگ تموم آدمونِ دامنَ بیته، اوره اجی کی همه گُناه بوده دانن-

¹³ چون راس راسه قبل ای کی شریعت هدا ببون، گُناه دُنیا مئن دبو، امّا اوره کی شریعت دننئه بی، گُناه بحیساب نأنه.

¹⁴ با ای حال، آدم اجی تا موسی پیغمبر، مرگ تموم مردومونِ سر حاکیم بو، حتی او کسون سر کی اوشونِ گناه آدم نافرمونی مورسون نبو، آدم، نُمونه او کسی بو کی خاسی بأ.

¹⁵ ولی پیشکش، گناه مورسون نئه. چونکی اگه یکته آدم گناه واسی خیلیئن بمردن، چندی ویشتر خُدا فیض و پیشکشی کی بواسطه ی یکته آدم فیض، یعنی عیسی مسیح فراهم بما، به فراوونی خیلئنَ نصیب بوبو.

¹⁶ و ای پیشکش، او آدمِ گناهِ نتیجه مورسون نئه. چون او گناه دومبالسر داوری بما و محکومیتَ بارده؛ اما خیلی گنائان دومبال سر پیشکش بما و صالح بونَ خوشه همرأ بارده.

¹⁷ چونکی اگه یکته آدم گناه واسی، مرگ بواسطه ی او ادم حکومت بوده، چنی ویشتر اوشونی کی خُدا بی اندازه فیض و صالحی پیشکشَ هیته دانن، بواسیطه او آدم، یعنی عیسی مسیح، زیندگی مئن حکومت خانن گودن.

¹⁸ پس هوطوکی یکته گناه تموم آدمونِ محکوم بونه باعیث بوبو، یکته عمل صالحم باعث صالح بحیساب امان و زیندگی، تموم آدمونِ به بنه.

¹⁹ چون هوطوکی یکته آدمِ گناه هما، خیلیئن گُناکار بوبون، یکته آدم اطاعت گودن همرا نی خیلیئن خا صالح ببون.

²⁰ ایسه، شریعت بما تا گناه زیادَ بون؛ امّا اوره کی گُنا زیادَ بو، فیض بی حد حیساب زیادَ بو.

²¹ تا هوطوکی گُنا مرگ مئن حکومت بوده، فیضم بواسیطه صالحی حکومت بوکونه کی بواسطه ی امئه خُداوند عیسی مسیح، ابدی زیندگیه برسه.