موکأشفه 6 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

هفت ته مُهر

¹ او موقع برهَ بدئم که یکته از او هفت ته مهره بشکنئه و بشتؤسم که یکته از او چهارته زینده مخلوق، یکته صدا همرأ که آسمؤنگؤر جور بو، بوته: «بیه!»

² مو نیا بودم و بین، یکته سیفید أسپ بو! و او کس که اون سر سوارأبؤبو یکته تیرکمؤن دأشت و یکته تاج اونه هدأن و او پیروزی همرأ بیرین بمأ تا فتح بوکونه.

³ وقتی بره دومته مهره بشکنئه، بشتؤسم کی دومته زینده مخلوق بوته: «بیه!»

⁴ و یکته د أسپ بیرین بمأ که آتش مورسؤن سورخ بو. اونیِ که او أسپ سر سوار بو، ای ایجازه بدأ بوبؤ تا صلح و سلامتیِ زمین أجی ویگیره تا مردوم کس کسه بکوشن، و یکته پیله شمشیر اونه هدأ بوبؤ.

⁵ هیطؤ کی بره سومی مهره بشکنئه، بشتؤسم کی سومی زینده مخلوق بوته: «بیه!» و مو نیا بودم، و بین، یکته سیه أسپ بو و او که او أسپ سه سوار بو، خوشه دست مئن یکته ترازو دأشت.

⁶ و او چهارته زینده مخلوق مئن یک چی یکته دوخؤنکه جور بشتؤسم کی گوت: «یکته عیار گندم، یک دینار، و سه ته عیار جؤ، یک دینار. اما رؤغن و شرابه ضرر نزن!»

⁷ وقتی کی بره چهارمی مهره بشکنئه، چهارمی زینده مخلوق صدا بشتؤسم کی بوته: «بیه!»

⁸ و مو نیگا بودم، و بین، یکته رنگ و رو بوشؤ أسپ بو و او کس نؤم که او أسپ سر سوار بو، مرگ بو؛ و بمرده ئان دونیا، اون دومبال أمأدبو. و اوشؤنه ایقتدار هدأ بوبؤ تا یک چهارم زمینه شمشیر و قحطی و کوشنده ناخوشئن و زمین وحشی جؤنورؤن همأ بکوشن.

⁹ وقتی بره پنجمی مهره بشکنئه، مو قوربؤنگای جیر، او آدمؤن جؤنه بدئم کی خدای کلؤم وأسی و او شهادتؤن وأسی کی بدأبون، بکوشته بوبؤبون.

¹⁰ اوشؤن پیله صدا همأ ژگله گودن و گوتن: «أی خداوند، کی قادیر و قدوس و حق ایسی، تا کی داوری نوکؤنی و أمئه خون تقاصه، زمین مردوم أجی هنگینی؟»

¹¹ و هرته از اوشؤنه، سیفید قبا هدأ بوبؤ و اوشؤنه بوته بوبؤ که أنّی ویشتر آرؤم بگیرن تا اوشؤن همخدمتؤن و برأرؤن تعداد کی قراره اوشؤن موسؤن بکوشته ببون، کاملأبون.

¹² و وقتی کی بره ششمی مهره بشکنئه، مو نیا بودم و بین، یکته پیله زلزله بمأ و خورشید، پلاس مورسؤن، سیاوابؤ و کامیل مانگ، خون رنگ بوبؤ.

¹³ و آسمؤن سیتاره ئان، زمین سر جیر بکتن؛ هچی یکته أنجیل دار جور که یکته توند باد أجی توکؤن خؤنه و اون کال میوه ئان کألنن.

¹⁴ آسمؤن یکته لول بوبؤ طومار مورسؤن غیبأبؤ و هرته کوه و جزیره، خو جا سر أجی ویته بوبؤ.

¹⁵ بأزون زمین پادشائان و پیله کسؤن، و فرمؤندارؤن و پولدارؤن و زوردارؤن، و هرته نؤکر و آزاده، خوشؤنه غارؤن مئن و کوکلات صخره ئان مئن جیگه بدأن.

¹⁶ اوشؤن کوهؤن و صخره ئانه گوتن: «أمئه سر بکین و أمره او تختنیشین چوشم أجی و او بره غضب أجی جا بدین.

¹⁷ چون اوشؤن غضب پیله روز برسئه و کیسه کی بوتؤنه تاب بأره؟»