موکأشفه 5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

طومار و بره

¹ او موقع او تخت نیشین راست دست مئن یکته طومار بدئم که اون پوشت و رو، بنویشته هنّأبو و هفت ته مهر همأ مهر و موم بوبؤبو.

² و یکته قوی فریشته بدئم کی بولند صدا همرأ اعلؤم گود: «کیسه کی قابیل ببون طوماره واکونه و اون مهرؤنه بشکنه؟»

³ و هیکس آسمؤن مئن یا زمین سر، یا زمین جیر، منّیس طوماره واکونه یا اون مئنه نیا بوکونه.

⁴ و مو بیناگودم فنار فنار گیریه گودن، چون هیکس پیدا نوبؤ کی قابیل ببون او طوماره واکونه یا اون مئنه نیگا بوکونه.

⁵ او زمت یکته او پیرؤن مأ بوته: «گیریه نوکون، بین، او شیر که یهودا طایفه أجی ایسه و داوود رگ و ریشه شئه، پیروز بوبؤ تا طومار و اون هفت ته مهره واکونه.»

⁶ و تخت وسط، او چهارته زینده مخلوق و پیرؤن مئنه، یکته بره بدئم کی قوربؤنی مورسؤن بو و هفت ته شاخ و هفت ته چوشم دأشت، کی خدا هفت ته روح ایسن کی تمؤم زمین سر، سرأدأ بوبؤن.

⁷ و بره بوشؤ و او تخت نیشین راست دست أجی طوماره هیته.

⁸ هیطؤ کی طوماره هیته، او چهارته زینده مخلوق و او بیست و چهارته پیر، بره پیش بکتن؛ هرته از اوشؤن یکته ساز چنگ خوشؤن دست مئن دأشتن و جؤمؤنی دأشتن کی طلا یأجی بو و بخور أجی پور بو که هو مقدسین دعائان ایسه.

⁹ و اوشؤن یکته تازه سرود بوخؤندن کی گوت: «تو قابیلی که او طوماره هگیری و اون مهرؤنه بشکنی، چره کی قوربؤنی بوبؤی و تی خون همرأ مردومه هرته طایفه و زبؤن و قؤم و میلّت أجی، خدا به بهی؛

¹⁰ و اوشؤنه أمئه خدا به پادشاهی و کاهینؤن چاگودی، و اوشؤن، زمین سر سلطنت کؤنن.»

¹¹ بأزون نیگا بودم و خیلی فریشته ئان صدا بشتؤسم که او تخت و زینده مخلوقؤن و او پیرؤنه دؤرأگوده بون. اوشؤن تعداد، جرگه به جرگه، هیزارؤن هیزارته بو.

¹² بولند صدای همأ گوتن: «او بره کی قوربؤنی بوبؤ قابیله کی قدرت و ثروت و حیکمت و قوت، و حرمت و جلال و برکت، اون ئبه تقدیم ببون.»

¹³ بأزون بشتؤسم که هرته خلق بوبؤ، که آسمؤن مئن و زمین سر و زمین جیر، و دریای مئن، و هرچی که اوشؤن مئن دره، گونن: «او تخت نیشین ئبه و بره به ستایش و حرمت، و جلال و قوت بأ، تا ابد و تا ابد.»

¹⁴ و او چهارته زینده مخلوق بوتن: «آمین». و او پیرؤن، دیم همرأ زمین سر بکتن و اونه پرستش بودن.