موکأشفه 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

تخت، آسمؤن مئن

¹ بأزون نیگا بودم و یکته باز در، آسمؤن مئن بدئم و او اولته صدا کی بشتؤسه بوم کی یکته شیپور صدای مورسؤن می همأ گب زی، هنده بوته: «ائره بئه جؤر، و مو او چیِ کی این پسی خأن ایتفاق دکئه، تأ نوشؤن دئنم.»

² هو دم خدای روح مأ بیته و یکته تخت آسمؤن مئن بدئم که یک نفر او تخت سه نیشته بو.

³ و نیشته بؤ کس سر و دیم، یشم و عقیقه مؤنس و او تخت دؤر تا دؤر یکته یالمند هنّأبو کی زمرّد مورسؤن بو.

⁴ بیست و چهارته تخت، او تخت دؤر تا دؤر هنّأبو و او تختؤن سر بیست و چهارته پیر نیشته بون کی سیفید رخت دوده بون و طلایی تاج خوشؤن سر دأشتن.

⁵ تخت أجی برق و پیله دوخؤنکه و آسمؤنگؤر أمأ، و هفت ته بلأگیته مشعل، تخت جلؤ هنّأبو کی خدا هفت ته روح ایسن.

⁶ و تخت جلؤ یک چی دبو کی شیشه ای دریا مؤنس، بلور مورسؤن. تخت دؤر تا دؤر و چهارته گوشه، چهارته زینده مخلوق ایسأبون. اوشؤن تن هر طرف أجی، پوشت و جلؤ، چوشم أجی پورأگوده بو.

⁷ اولته زینده مخلوق، شیر موسؤن بو و دومته، گؤ مورسؤن. سومی زینده مخلوق، آدم سر و دیمه دأشت و چهارمی زینده مخلوق، عقاب مورسؤن بو کی پرواز کأدبو.

⁸ و او چهارته زینده مخلوق، هرته، شیش ته بال دأشتن و دؤر تا دؤر و اوشؤن مئن، چوشم أجی پوره، و شبنده روز تترج گونن: «قدوس، قدوس، قدوس خداوند، قادر مطلق خدا، او کی ایسأبو و ایسأ و هنه!»

⁹ هر وقت که او زینده مخلوقؤن او تختنیشین ئبه، او کی تا ابد و ابد زینده ایسه، جلال و حرمت و شکر پیشکش کؤنن،

¹⁰ او بیست و چهارته پیر او تخت نیشین جلؤ کئنن و اونه کی تا ابد و ابد زینده ایسه پرستش کؤنن و خوشؤن تاجه اون تخت جلؤ تؤدئنن و گونن:

¹¹ «أی أمئه خداوند و أی أمئه خدا، تو قابیلی کی جلال و حرمت و قدرت تأ تقدیم ببون، چون همه چیِ تو خلق بودی، و همه چی تی خواسته همرأ به وجود بمأ و خلق بوبؤ.»