موکأشفه 15 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

هفت ته فریشته، هفت ته بلا همرأ

¹ او زمت یکته د عجیب و پیله نوشؤنه آسمؤن مئن بدئم؛ هفت ته فریشته که هفت ته بلا اوشؤن همرأ دبو. اوشؤن، آخرته بلائان ایسن؛ چونکی خدا غضب اوشؤن همرأ تمنأبنه.

² و یک چی بدئم کی شیشه ای دریا مؤنس که آتش همأ قاطی بوبؤبی، و اوشؤنیِ بدئم کی شیشه ای دریا کنار ایسأبون و او وحشی جؤنور و اون مجسمه و اون ایسم شوماره سر پیروز بوبؤبون و خدا سازؤن چنگ، اوشؤن دست دبو.

³ و اوشؤن خدای خادیم، موسی سرود و برّه سروده خؤندن و گوتن: «تی کارؤن پیلّه ایسه و عجیب، أی خداوند خدای قادر مطلق تی رائان چندی عدل و حقه، أی میلّتؤن پادشاه.

⁴ أی خداوند، کیسه کی تأجی نترسه و تی نؤمه جلال ندئه؟ چون هچی تو قدوسی. همه ته میلّتؤن هنن و تأ پرستش کؤنن، چونکی تی عادیلؤنه کارؤن آشکارأبؤ.»

⁵ بأزون بدئم کی شهادت خیمه مقدس جا، آسمؤن مئن وابؤ

⁶ و هفت ته فریشته که هفت ته بلا دأشتن، او مقدس جا جی بیرین بمأن و اوشؤن یکته رخت، کتؤن پارچه أجی کی پاک بو و شبق شبق زی، دوده بون و یکته طلایی شال خوشؤن سینه دؤر دأشتن.

⁷ و یکته از او چهارته زینده مخلوق، او هفت ته فریشتهَ هفت ته طلایی پیاله هدأ کی خدا غضب أجی پور بو؛ او خدا کی تا ابد و تا ابد زیندهَ.

⁸ و او مقدس جا، خدای جلال و قدرت همأ پور از دود بوبؤ و تا او زمت که او هفت ته فریشته هفت ته بلا تمنأنوبؤبی، هیکس او مقدس جیگهَ دورین شؤ منّیس.