موکأشفه 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

برّه و صد و چهل و چهار هیزار نفر

¹ بأزین نیا بودم، و بین، او بره صهیون کوه سر ایسأبو و اون همرأ صد و چهل و چهار هیزار نفر دبون کی خوشؤن پیشؤنی سر اون ایسم و اون پئر ایسمه بنویشته دأشتن.

² و مو آسمؤن أجی یکته صدا بشتؤسم، خیلی آؤؤن دوخؤن مورسؤن، و آسمؤنگؤر جور بولند بو. می بشتؤسه صدا، چنگ نوازؤن صدا مؤنس، او زمت کی چنگ بزنن.

³ و اوشؤن، او تخت جلؤ و او چهارته زینده مخلوق و او پیرؤن جلؤ یکته تازه سرود بوخؤندن. هیکس منّیس او سروده باموجه، جوز او صد و چهل و چهار هیزار نفر کی زمین مردومؤن مئنه دومرته بهئه بوبؤبون.

⁴ ایشؤن هوشؤنی ایسن کی خوشؤنه زنأکؤن همأ نجیسأنودن؛ چون ای مرداکؤن باکرهَ ن. ایشؤن هوشؤنی ایسن که هرجا بره بوشون، اون دومبال شنن. ایشؤن، آدمؤن مئن أجی دومرته بهئه بوبؤن تا خدا و بره به نؤبر ببون.

⁵ و هیچ دورؤغی ایشؤن دهن مئن پیدا نوبؤ، چون اوشؤن بی عَیبن.

سوته فریشته پیغؤم

⁶ بأزین یکته د فریشتهَ که آسمؤن مئن پرواز کأدبو بدئم و ابدی انجیله خوشه همرأ دأشت تا اونه اوشؤن ئبه کی زمین مئن ایسأن و هرته میلّت و طایفه و زبؤن و مردوم ئبه اعلؤم بوکونه.

⁷ و او یکته پیله صدا همرأ بوته: «خدا یأجی بترسین و اونه جلال بدین، چونکه اون داوری ساعت برسئه. اونه پرستش بوکونین، او که آسمؤن و زمین و دریا و آؤ چوشمه ئانه خلق بوده.»

⁸ و یکته د فریشته، یعنی دومته فریشته، اون دومبالسر بمأ و بوته: «فگرسه! او پیله بابل فگرسه! او کی خوشه زیناکاری شراب أجی، همه ته میلّتؤنه واخؤرؤنئه.»

⁹ بأزون یکته د فریشته، یعنی سومته فریشته، او دوته دومبالسر بمأ و یکته پیله دوخؤن همأ بوته: «اگر یگ نفر او وحشی جؤنور و اون مجسمهَ پرستش بوکونه و خوشه پیشؤنی یا خوشه دست سر اون نوشؤنه قبول بوکونه،

¹⁰ اونم خدا غضب شراب أجی واخؤنه، او شراب کی پورملاته و خالیص، خدا غضب جؤم مئن دوده بوبؤ. او، مقدس فریشته ئان پیش و بره پیش، آتش و گوگرد همرأ عذاب کشنه.

¹¹ و اوشؤن عذاب دود تا ابد و تا ابد جؤر شنه و اوشؤنی که او وحشی جؤنور و اون مجسمهَ پرستش کؤنن و هرکس که اون نؤم نشؤنه قبول کؤنه، نه روز مئن آسایش دأنه و نه شؤ.»

¹² ای، مقدسین پایداریِ خأنه؛ اوشؤن کی خدای حکمؤن و مسیحه ایمؤن دأنن.

¹³ و یکته صدا آسمؤن أجی بشتؤسم کی گوت: «اینه بنویس: خوشا به حال اوشؤن کی بأزین خداوند مئن مینن.» و خدای روح گونه: «راس راسه خوشا به حال اوشؤن کی خوشؤن زحمتؤن أجی آسایش گینن، چون اوشؤن اعمال اوشؤن دومبالسر أنه!»

زمین محصول بئن

¹⁴ بأزین نیگا بودم، و بین، یکته سیفید أبر، و او أبر سه یگ نفر نیشته بو کی اینسؤن ریکهَ مؤنس و یکته طلایی تاج خوشه سر دأشت و یکته تیج داره خوشه دست مئن.

¹⁵ و یکته د فریشته معبد أجی در بمأ و پیله دوخؤن همأ اونیِ که أبر سر نیشته بو بوته: «تی دارهَ ویگیر و ببین، چونکی بئن زمت فأرسئه و زمین محصول حیسابی برسئه.»

¹⁶ پس او که أبر سه نیشته بو، خوشه دارهَ زمین سر بچرخؤنئه و زمین حاصیل ببئه بوبؤ.

¹⁷ بأزین یکته د فریشته یکته معبد أجی که آسمؤن مئن دبو بیرین بمأ و اونم یکته تیج داره دأشت.

¹⁸ بأزین یکته د فریشته که آتش ایقتداره دأشت، قوربؤنگه أجی در بمأ و پیله دوخؤن همرأ اونیِ کی تیج داره دأشت بوته: «تی تیج دارهَ ویگیر و زمین رزدار أجی، أنگور غوشه ئانه بچین؛ چون زمین أنگورؤن برسئه.»

¹⁹ پس او فریشته خوشه دارهَ زمین سر بچرخؤنئه و زمین أنگورؤنه فیچئه و شراب پیله چاه مئن کی خدای غضب بو، دوده.

²⁰ و أنگورؤن، شراب چاه مئن کی شهر بیرین هنّأبو، لقد دمج بوبؤن و او چاه جی خون راه دکته و بکألسه و تا أسپؤن دهنه أندی جؤر بمأ و اون درازا سیصد کیلؤمیتر بو.