موکأشفه 11 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

دوته شاهید

¹ بأزین یکته دراز لؤله که اندازه زئن چوبه مؤنس، مأ هدأن و بوتن: «ویریس و خدا معبد و قوربؤنگهَ اندازه بزن و اوشؤنیِ که اؤره پرستش کأدرن بوشمأر،

² ولی معبد صحرا کی بیرین هنّأ کار ندأر و اونه اندازه نزن؛ چونکه او، میلّتؤنه بسپارده بوبؤ و ایشؤن، مقدس شهره چهل و دو ماه لقد دمج کؤنن.

³ و مو می دوته شاهیده ایقتدار هدئنم کی پلاس دوکونن و هیزار و دویست و شصت روز نبوت بوکونن.»

⁴ اوشؤن هو دوته زیتون دار و هو دوته چیراغدؤنن کی زمین خداوند جلؤ ایسنن.

⁵ و اگه کسی بخأ اوشؤنه صدمه بزنه، اوشؤن دهن أجی آتش بل زئنه و اوشؤن دوشمنؤنه سوجؤنئنه و گورشأکؤنه. پس اگر یگ نفر بخأ اوشؤنه صدمه بزنه، خأن ایطؤ بکوشته ببون.

⁶ اوشؤن ای قدرته دأنن که آسمؤنه دبدن تا او روزؤن مئن کی نبوت کؤنن، وارش نوأره؛ و قوت دأنن کی آؤؤنه خون مورسؤن چاکونن و هر چند دفأ کی بخأن، هر رقم بلا زمین سر بأرن.

⁷ هیطؤ که اوشؤن خوشؤن شهادته تمنأگودن، او وحشی جؤنور که هاویه چاه جی بیرین هنه، اوشؤن همرأ جنگ کؤنه و اوشؤن سر حریفأبنه و اوشؤنه کوشنه.

⁸ و اوشؤن جنازه ئان او پیله شهر خیابؤن مئن کی کنایه همرأ سدوم و میصر گونن، زمین سر مؤنه. اؤره که اوشؤن خداوند مصلوب بوبؤ.

⁹ سو روز و نیصف أندی، بعضی آدمؤن هرته مردوم و طایفه و زبؤن و میلّت أجی، اوشؤن جنازه ئان دئن ئبه شنن و نوگذأنن که اوشؤنه گلأکونن.

¹⁰ اوشؤنی کی زمین سر ایسأن، ایشؤن مردن ئبه ذؤق کؤنن و جشن گینن و کس کسؤن ئبه پیشکشؤن سرأدئنن، چونکه او دوته پیغؤمبر، اوشؤنیِ کی زمین سر ایسأبون عذاب بدأبون.

¹¹ اما سو روز و نیصف بوگذشته وسی، زیندگی نفس خدای طرف أجی او دوته پیغمبر مئن بوشؤ و ایشؤن، پا سر بیسأن و تماشا کأدبؤکسؤنه یکته پیله ترس ویته.

¹² بأزین یکته پیله دوخؤنکه آسمؤن أجی بشتؤسن که اوشؤنه گوت: «ائره جؤر بأین!» و اوشؤن یکته أبر مئن، آسمؤن ور جؤر بوشؤن و اوشؤن دوشمنؤن ایشؤنه نیگا کأدبون.

¹³ و هو ساعت مئن یکته پیله زلزله بمأ و یک دهم شهر فگرسه و هفت هیزار نفر ای زلزله مئن بکوشته بوبؤن و زینده بومؤنسه کسؤن زهله بترکسه و آسمؤن خدا جلال بدأن.

¹⁴ دومته "وای" ردأبؤ. بین، سومته "وای" خیلی زود خأ فأرسه.

هفتمی شیپور

¹⁵ بأزون هفتمی فریشته خوشه شیپوره فی دوده و چند ته پیله دوخؤنکه آسمؤن مئن دپیته کی گوتن: «دونیای پادشاهی، أمئه خداوند و اون مسیح شی بوبؤ. و او تا ابد و تا ابد سلطنت کؤنه.»

¹⁶ و او بیست و چهارته پیر کی خداوند حضور مئن خوشؤن تخت سر نیشته بون، خوشؤن دیم همأ بکتن و خدا پرستش بودن و

¹⁷ گوتن: «أی خداوند خدای قادر مطلق، تأ شکر کؤنیم، أی تو کی ایسأبی و ایسأی. چونکی تو تی پیله قدرته دسأگیتی و بیناگودی سلطنت گودن.

¹⁸ و میلّتؤن برزخأبؤن، ولی تی غضب برسئه، بمرده ئان داوری روز برسئه، و او وقت برسئه کی تی خادیمؤن، پیغؤمبرؤن، مقدسین و اوشؤنیِ کی تی ایسم حرمته دأنن، پیلدنه تا کوجدنهَ پاداش هدی، و نابودأکونی اوشؤنیِ کی زمینه نابودأگودن.»

¹⁹ بأزین خدای معبد، آسمؤن مئن بازأبؤ و خدا عهد صندوق، اون معبد مئن آشکارأبؤ، و ناخبر آسمؤن برق و آسمؤنگؤر و پیله دوخؤنکه ئان و زلزله و توند تگرگ بو که أمأدبو.