مَرقُس 9 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹ عیسی خو شاگردونِ بفرماسّه: «راست راستِ، شمره گونَم، بعضی أن که اِره ایسَئن، تا خُدا پادشاییِ نیئینن که خوشه قدرت أمره أمائدره، موردَن مزه وَنچیشنَن.»

عیسی دیم وگردنه

² بعدِ شش روز، عیسی، پِطرُس و یعقوب و یوحنا ویته و تنها ایشون أمره یکته پیله کوه جؤر بشو. اوره، ایشونِ ورجه، عیسی دیم وگرسه.

³ اونه رخت خیلی سفیدَ بؤ و سوسو زی، جوری که دونیا میئن هیچی منّئه یکته رخت اوطو سفیدَ کونی.

⁴ هو وخت، ایلیا و موسی پیغمبر ایشونِ چیشمؤن جلو ظاهیرَ بؤئن و عیسی أمره بینا بودَن گب زِئن.

⁵ پِطرُس، عیسی بوته: «اوستاد، امه ایسَئن اِره خُبه. بدا سُه ته سرپناه بسازیم، یکته ته به، یکته موسی به و یکته هم ایلیا به.»

⁶ پِطرُس نودؤنَس چی بوگوی، چونکه اوشون خیلی بتَرسِه بون.

⁷ بازین یکته ابر اوشونه سر سایه تؤده و یکته صدا ابرَ جی برسه که، «ایی ایسّه می عزیز ریکه، اونه گوش بدین.»

⁸ یدفاری، وختی دور بر نیگاه گودَن، بجز عیسی هیشکسِ خوشؤنِ ورجه نَدِئن.

⁹ زمونی که کوهَ جی جیر أمَئدبؤن، عیسی ایشونِ دستور بَدَه که اوچیزی که بدِئن هیشکسِ به تعریف نکونن تا او زمؤنی که انسون ریکه مُرده أنَ جی زنده ببی.

¹⁰ اوشون ایی اتفاق خوشونِ میئن بداشتَن، امّا همدیگرَ جی بپورسئن که «مَرده أن جی زنده بوئن» یعنی چی؟

¹¹ اوشون، عیسی جی بپورسئن: «چرِه تورات معلمون گونن اول باید ایلیای پیغمبر بای؟»

¹² عیسی جواب بَدَه: «البته که اول ایلیا پیغمبر هنه تا همه چی چاکونی. امّا چرِه انسون ریکه باره بنویشته بوبوُ که باید خیلی عذاب بکَشی و بدِ رفتار بینی؟

¹³ اما، مو شمره گونَم که ایلیای پیغمبر، بومه و اوشون هرچی بخواسّن اونه أمره بوُدَن. درست هیطو که اونه باره بنویشته بوبوُ.»

عیسی یکته دیو بزِه ریکه شفا دئنه

¹⁴ وقتی که اوشون، او یکته شاگردؤن ورجه برسِئن، بدِئن یکته پیله جمعیت ایشونِ دورَ گودَن و تورات معلمؤنم ایشونِ أمره بگو مگو کأدرن.

¹⁵ جَماعت تا عیسی بدِئن، همته ماتَ بوئن و بُدو بُدو عیسی ورجه بومَئن، اونه سلام بوُتَن.

¹⁶ عیسی اوشون اجی بپورسه: «چی واسه اوشونِ أمره بگو مگو کأدرین؟»

¹⁷ یکته مَردکه جمعیت میئنای جواب بَدَه: «اوستاد، می ریکَه تی ورجه بأردَم چونکه یکته پلید روح اونه گیرفتارَ گوده که اونه لاله کوئنه.

¹⁸ وختی پلید روح اونه گینه، اونه به گل زئنه، جوری که اونه دَهَن کَف کوئنه و اونه گازؤن همدیگر سر دکشِئه بنه، اونه تن خُشکَ بنه. تی شاگردؤنای بخواستم که او پلید روحَ می ریکه اجی بیرونَ کونَن، امّا نتونسّن.»

¹⁹ عیسی اوشونه جواب بده: «ای نسلِ بی‌ایمؤن، تا کَی شیمه اَمَره بوبُوئم و شمره تحمل بکونم؟ اونه می ورجه بأرین.»

²⁰ پَس اوشون او ریکه عیسی ورجه بأردَن. او پلید روح هیطو که عیسی بدِه، هو دَم ریکَه تشنج میئن تؤدَه جوری که به گل بخورده و هوطو که کَف اینه دَهَن سر بزه بو، خاک سر غلت زی.

²¹ عیسی ریکه پئر جی بپورسه: «چند وقته که ایطوری ایسّه؟» جواب بَدَه: «از وختی که کوشتای زاک بو.

²² ایی روح چَندین بار اونه آؤ و آتش میئن تودَه تا اونه هلاکَ کونی. اگه تینی اَمِه به رحم بکون و اَمَره یاری بدی.»

²³ عیسی بوته: «اگه تینی؟ کسی که ایمؤن دئنه همه چی اونه به ممکنه.»

²⁴ او ریکه پئر درجا داد بزه بوته: «ایمؤن دَئنَم؛ مَه یاری‌ بدی تا می بی ایمؤنی سر حریفَ بوئم!»

²⁵ وختی عیسی بدِه که یسری أن دؤسَدرَن و اونه ورجه أمئدرن، پلید روحِ تَشَر بزِه، بوته: «ای کر و لالِ روح، تَه دستور دِئنم اونای بیرون بای و دِه هَرگی اونه دیرون نشی!»

²⁶ پلید روح یکته ژگله بکَشِه و او ریکَه بدجور توکون بَدَه و اونه میئنای بیرون بومه. او ریکه هیتو یکته جنازه مورسؤن بوبوُ، جوری که خیلی از مردم بوتَن: «بمورده.»

²⁷ اَما عیسی ریکه دَست بَیته، اونه ویریسؤنه، و ریکه خو پا سر بیسه.

²⁸ هیطو که عیسی خونه بوشو، اونه شاگردؤن خلوتی میئن اونای بپورسئن: «چرِه اَمه منیسیم او پلید روحِ بیرونَ کونیم؟»

²⁹ عیسی جواب بَدَه: «ایی جور پلید روح جز دوعا، هیچی أمره بیرون نشنه.»

عیسی ایبارده خو مردن و زنده بوئنِ پیشگویی کوئنه

³⁰ اوشون اورای بوشؤئن و جلیل شهر میئنای ردَّ بوئن. عیسی نخواس هیشکس بودؤنی او کوره ایسَه،

³¹ چونکه خوشِ شاگردؤنِ تعلیم داء و اینه باره ایشونِ به گب زی که: «انسون ریکه مَردوم دَست أمره تسلیمَ بنه و اوشون اونه کوشنَن. امّا سُه روز بعدِ او موردَن، زنده بنه.»

³² شاگردون، عیسی منظور نفهمسَن و تَرسِئن اونا جی بپورسَن.

کی پیلتر ایسّه؟

³³ بازین کَفَرناحوم شهر میئن بومَئن. زمونی که خونه میئن ایسابُوئن، عیسی شاگردؤن جی بپورسه: «راه میئن چی باره بگو مگو کأدبین؟»

³⁴ ولی ایشون تام بزِئن، چونکه راه میئن اینه باره گب زِئدبون که اوشونِ میئن کویکته پیله تر ایسّه.

³⁵ عیسی بنیشته و او دوازده شاگرد دوخُنده و بوته: «هر‌ کس خوائنه اول ببی، باید آخرین ببی و همته خدمتکار ببی.»

³⁶ بازین عیسی یکته زاک بأرده، ایشونِ میئن بداشته و اونه کیشایته، اوشونِ بوته:

³⁷ «هر‌ کس ایی کوشتی زاکِ مورسون می ایسم قبول بکونی، مَه قبول بوده؛ و هر کس که مه قبول بکوئنی، نه مَه، بَلکه می سرادأکسِ قبول بوده.»

هر کس أمه ضد نیه، امه أمره ایسّه

³⁸ یوحنا عیسی بوته: «اوستاد، یه نفر بدِئم که تی ایسم أمره دیونِ بیرونَ گود، امّا چونکه از أمه نَبو، اونه جُلُوئه بَیتیم.»

³⁹ اما عیسی بوته: «اونه جُلُوئه نگیرین، چونکه هیشکس منئه می ایسم امره مُعجزه بکونی و أنی بعد، می بدیِ بوگوی.

⁴⁰ چونکه هر کس امه ضد نیه، امه امره ایسّه.

⁴¹ راست راستِ، شمره گونَم، هر کس اینه واسه که شمه مسیح شی ایسین، حتی یکته پیاله آؤ شمره هَدای، بی‌شک بی پاداش نومؤنه.

وسوسه گناه

⁴² « هر کس باعث ببی که یکته ایی کوشتاکؤن که مَه ایمؤن دَئنَن گناه بکونی، اونه به بهتره که یکته پیله سنگ آسیاب اونه گردنَ دور دودن و دریا میئن بأگنن!

⁴³ اگه تی دَست تَه به گناه هکشِه، اونه بَبین. تِه به بهتر ایسّه که با یکته دست أمره، ابدی زندگی دیرون بشی تا اونکه دوته دَست أمره جهندم دیرون بشی. او آتشی میئن که هَرگی دکوشؤنه نبنه.

⁴⁴ او جائی که اونه آتش دکوشؤنه نبنه.

⁴⁵ اگه تی پا تَه به گوناه هکشه، اونه بَبین. ته به بهتر ایی ایسّه که یکته پا أمره ابدی زندگی دیرون بشی، تا اونکه دوته پا أمره جهندم دیرون باگده بَبَی.

⁴⁶ او جایی که اونه آتش دکوشؤنه نبنه.

⁴⁷ اگه تی چیشم تَه به گناه هکشه، اونه بیرون بأر، تِه به بهتر ایسّه که یکته چیشم أمره خُدا پادشایی دیرون بشی، تا اونکه دوته چیشم أمره جهندم دیرون باگده بَبَی،

⁴⁸ او جایی که «”اوشونِ کلم نمینه و آتش دکوشؤنه نبنه.“

⁴⁹ «چونکه همته آتش أمره شورَ بنن.

⁵⁰ نمک خُب ایسّه، امّا اگه خوشِ مزهَ از دَست بدای، چُطو شَئنه اونه هنده شورَ گودَن؟ شمه هم شیمه میئن نمک بدارین و همدیگر امره صلح و صفا میئن زندگی بکونین.»