مَرقُس 8 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقیعیسی چهار هیزار نفر غذا دَئنه 1 او روزؤنِ میئن، هنده خیلی جَمعیت جومَه بوئن و چونکه هیچّی خوردن به نداشتن، عیسی خوشِ شاگردؤنِ دوخُنده و بوته: 2 «می دیل ایی مردوم به سوجَنه، چونکه الؤن سه روزه که أمه أمره ایسن و هیچی خوردنِ بِه ندئنَن. 3 اگه اوشونه وشته سرادئم تا خوشونِ خونه أن بوشُوئن، راه میئن وشتَه ای مینن، چونکه بعضی از ایشون، دور راهَ جی بومَئن.» 4 شاگردؤن جواب بدَئن: «چطو ینفر تینه ایی دور دکته جیگاه میئن ای مَردم سیرَ گودَن به نون فراهم بکونی؟» 5 عیسی بپورسه: «چَند ته نون دَئنین؟» اوشون بوتَن: «هفت ته.» 6 عیسی جَماعتِ دستور بده تا زمین سر بنیشَن. بازین هفت ته نؤنِ ویته و بعدِ اینکه شکر بوده، نونِ تیکه تیکه بوده، خوشِ شاگردؤن هَدَه، تا مَردم جلو بنئن و شاگردؤن اوشون جمعیت جلو بنئن. 7 اوشون چَنته کوشتای ماهی هم داشتن عیسی اوشونِ برکت بدا و بوته تا ماهیون هم مَردم جلو بنَئن. 8 همه بُخوردَن و سیرَ بوئن و هفت ته زیبیلم زیاد بأرده غذا جی پورا گوده، جومَه گودَن. 9 اوره حدودِ چهار هیزار نفر ایسَه بُوئن. بازین عیسی جَماعت سرادا. 10 و درجا شاگردؤن أمره نوءِ سوار بو و دَلمانوته منطقه بُوشو. فریسیون یکته آسمونی نیشونه خوائنن 11 فَریسی فرقه عالمون عیسی ورجه بومئن و اونه أمره بینا بودَن بحث گودَن. اوشون عیسی امتحون گودنِ به، اونی یکته آسمؤنی نیشونه بخواسّن. 12 عیسی آه خوشه دیلای بکشه و بوته: «چرِه ایی نَسل نیشونه دونبال ایسن؟ راست راستِ، شمره گونَم، هیچ نیشونه ای اوشونه هَدَه نبنه.» 13 بازین ایشونِ ورجای بوشو و هنده نوءِ سوار بو، اوطرف آو بُشو. هیرودیس و فریسیونِ خمیر مایه 14 شاگردؤنِ خاطیرَه شوبؤ خوشونِ أمره نون ویگیرَن، و نوء میئن یکته نون بیشتر نداشتن. 15 عیسی اوشونه تشر بزه و بفرماسّه: «واخُوب ببین و فریسی أن و هیرودیس خمیر مایه جی دوری بکونین.» 16 پس شاگردؤن اینه واسه که نون نداشتن، بینا بودَن همدیگرِ أمره بگو مگو گودَن. 17 عیسی که اینه دوئنست، اوشونه بوته: «چرِه این واسه که نون ندَئنین همدیگر امره بگو مگو کأدرین؟ هله نودوئنین و شمره حالی نبنه؟ شیمه دیل هله سنگه؟ 18 چیشم دَئنین و نَینین و گوش دَئنین و نشتؤنین؟ شمره یاد نَئنه؟ 19 او زمونی که پنج ته نؤنِ، پنج هیزارنفرِ به سهم بودَم، چَن ته پیله سبد پُورا گوده خورده چیونه جی جومهَ گودین؟» اوشون بوتَن: «دوازده ته سبد.» 20 « او هفت ته نؤنِ، چار هیزارنفرِ به، چَندته زیبیل پورا گوده خورده نؤن أجی، جومه گودین؟» اوشون بوتَن: «هفت ته زیبیل.» 21 عیسی ایشونِ بوته: «حله هم نفهمسین؟» عیسی بیت صیِدا میئن یکته کور مَرداک شفا دئنه 22 وقتی که اوشون بِیت صِیدا شهر برسئن، چندنفر، یکته کور مَرداکِ، عیسی ورجه بأردَن، اون جی منّت بوُدَن که او مرداک سر دَست بَنای. 23 عیسی او کور مَردکه دَس بیته و اونه، او دهاتای بیرون بَبورده. بازین اونه چیشمؤن سر فیلی فوده و خوشِ دَستؤن اونه سر بَنه و بپورسه: «هیچّی اینی؟» 24 او مَرداک خوش سر جؤرَیته و بوته: «مَردمِ اینم، ولی دارون مورسؤن که راه شوئدرن.» 25 بزین عیسی یه بار ده خوشه دستؤن اونه چیشمؤن سر بَنه. هووخت او مردکه خوش چیشمؤن بازَ گوده و اینه بینایی وگردسه، و هَمَه چیِ خوب دئ. 26 عیسی، اونه خونه سرا دا و بفرماسّه: « حتی او دهات میئن هم نوشو.» پطُرسِ اعتراف عیسی باره 27 عیسی خو شاگردؤنِ امره فیلیپی قیصریه دهاتؤن دور برؤن بُوشؤ. راه میئن، خوشِ شاگردؤنَ جی بپورسه: «مَردم گونن مو کی ایسّم؟» 28 جواب بَدئن: «بعضی أن گونن تعمید دهنده یحیی ایسّی، بعضی أنم گونن ایلیا پیغمبر ایسّی و بعضی دیگرم گونن یکته از پیغمبرؤن ایسّی.» 29 عیسی اوشونای بپورسه: «ولی شمه چی گونین مو کی ایسّم؟» پِطرُس جواب بَدَه: «تو مسیح موعود ایسّی.» 30 عیسی ایشونِ به جد قدغن بوده که اونه باره هیشکسِ هیچّی نوگُئن. عیسی خوشِ موردَن و زنده بوئنِ باره پیشگویی کوئنه 31 هووخت عیسی بینا بوده اوشونِ تعلیم دئن، که باء انسونِ ریکه خیلی عذاب بکشی و شیخؤن و کاهینؤن سرؤن و تورات معلمون اونه ردّا کونن، بکوشته ببی و سه روز بعد زنده ببی. 32 عیسی ایی گب آشکارا اوشونه بوته، پِطرُس عیسی یکته کنارای بَبورده و بینا بوده اونه تندی گودَن. 33 امّا عیسی خوشِ روئه وگَردؤنه، خوشِ شاگردؤن نیگاه گوده و پِطرُس تشر بزه و بوته: «می چشمون جی دور بو شیطؤن! چونکه تی فیکرؤن آدم شی ایسّه، نه خُدا شی.» 34 عیسی جَماعتِ خوشِ شاگردؤن أمره دوخُونده و اوشونه بوته: «اگه ینفر بخوایَ می دومبالَ بای، باید خوشِ حَشا بکونی، خوشِ صلیب ویگیری و می دومبال بای. 35 چونکه هرکس بخوایَ خوشِ جؤنِ نجات بدی، اونه از دَست دِئنه امّا هر کس می وَسه و اِنجیل وَسه خوشِ جؤنِ از دَست بدی، اونه نجات دِئنه. 36 آدمی به چی سودی دئنه که تموم دنیا بداری امّا خوشِ جؤنِ دبازی؟ 37 آدمی خوشِ جؤن دومَرتِه هَیتنِ وَسه چی تینه هَدی؟ 38 چونکه هر کس ایی زینا کار و گُناه کار نَسل میئن، از مو و می گبؤنی عار بَداری، انسونِ ریکه هم هو وخت که خوشِ آسمونی پئر جلال میئن، مُقدس فرشته أن اَمَره هنه، اونای عار دئنه.» |
@ 2024 Korpu Company