مَرقُس 6 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

ناصرهِ مَردُم عیسی قبول نکوئنن

¹ عیسی اوره ترک بوئده و خوشه ولایت ناصره وگردسه و شاگردؤن هم اون دنبال بوشوئن.

² عیسی یهودیون مقدس شنبه روز، عبادتگاه میئن شو و اوره مردمه تعلیم دَء. خیلی أن وقتی اونه گبؤنِ ایشتؤسنِ ماتَ بوئن. اوشون گوتَن: «ایی مَرداک ای چیونه کورَه جی بدَس بأرده؟ ایی چی حکمتی ایسّه که اونه هَده بوبوُ؟ ایی چی مُعجزه انی ایسّه که او انجوم دئنه؟

³ مگه ایی هو نجّار نیه؟ مگه مریم ریکه نیه؟ مگه یعقوب، یوشا، یهودا و شَمعون برار نیه؟ مگه اونه خواخؤرؤن اِره، امه میئن زندگی نکوئنن؟» اینه واسه اوشونه خوش نومَه.

⁴ عیسی ایشونِ بوته: «پیغمبر همه جا حرمتَ اینه، جز خوشِ شهر میئن و خوشِ خویشؤن و قوم میئن و خوشِ خونه میئن!»

⁵ عیسی نتونسته اوره هیچ مُعجزه‌ای انجؤم بدی، جز اینکه خوشِ دَست چَندته ناخوش سر بنه و اوشونه شفا بَده.

⁶ او، ایشونِ بی ایمؤنیَ جی مات بوُ. بازین عیسی او دوربر دهاتون میئن گردس و تعلیم دَء.

عیسی دوازده رسول سرادا

⁷ عیسی خوشِ دوازده ته شاگردِ خوشِ ورجه دوخُنده و اوشونِ دوته دوته سرا دا و ایشونِ قدرت بده تا پلید روحؤنِ مردم جی بیرونَ کونن.

⁸ عیسی اوشؤنِ غدقن بوده که: «سفرِ به، هیچّی جز یکته دَسته چو خوشؤنِ أمره وینگیرن، نه نون، نه کوله بار و نه پول خوشونه کمر قیشؤن میئن ننئن.

⁹ چاروق دکونن، اضافی رخت دنکونن.

¹⁰ و عیسی اوشون بوته: هیطو که یکته خونه میئن داخل بوبویئن، تا او زمونی که او شهر میئن ایساین، هو خونه میئن بَیسین.

¹¹ و اگه یه جایی شمره قبول نودَن، یا شمه گبه گوش ندَئن، وختی که او خونه یا شهرای خوانین بشین، شیمه پِا خاکِ فلاکنین. ، تا اوشونِ ضید گُواه ببی که خدا اوشونه مجازات کوئنه.»

¹² پَس اوشون بوشؤئن، مَردوم به اعلام گودن که باء توبه بکونن.

¹³ ایشون خیلی دیوؤن مردومَ جی بیرونَ گودن و خیلی ناخوشونَ روغن امره مَسح بودن و شفا بدائن.

تعمید دهندَه یحیی کوشتَن

¹⁴ هیرودیسِ پادشا ای جریون بشتوسه، چونکه عیسی پُر آوازه بوبوُ بو. بعضی از مَردم گوتَن: « ای مردی هو تعمید دهنده یحیی ایسه که مُرده أن جی زنده بوبو .هینه وسه ایسّه که توئنه ایی جور معجزائنه انجام بدی.»

¹⁵ اما بقیه گوتَن: «‌ایلیا پیغمبر ایسّه.» یسری أن هم گوتَن: یکته پیغمبر ایسّه قدیم پیغمبرؤن مورسؤن.»

¹⁶ ولی هیطو که هیرودیس اینه بشتؤسه، بوته: «ایی هو یحیی ایسّه که مو اونه سره تنَ جی سیوا بودَم و الؤن مُرده أن جی زنده بوبو!»

¹⁷ چونکه هیرودیس فرمون امره یحیی بیته بون و اونه دَوَسته بون و زندؤن میئن تَؤدَه بُن. هیرودیس ایی کارِ، هیرودیا واسه بوده بو. هیرودیا، فیلیپ زن بو، هیرودیس برار. که الؤن هیرودیس اونه خوشِ به زنی بیته بو.

¹⁸ چونکه یحیی هیرودیس بوته بو: « شرعا درست نیه که تو تی برارزنِ أمره بَبی.»

¹⁹ پَس هیرودیا یحیی جی کینه به دیل داشت و خواس اونه خونِ فوکونی، امّا منیس.

²⁰ چونکه هیرودیس یحیی جی واهیمه داشت، چَره که یحیی یکته صالح مَرداک و مقدس دونَس و هینه واسه اونای محافظت گود. هر وخت که یحیی گبؤن ایشتؤس، خیلی حیرؤن و پریشونَ بو. ولی هنده، اونه گبؤنِ ذوق أمره گوش دا.

²¹ آخرسر هیرودیا یکته فرصت مناسب بیاته. هیرودیس خوشِ روز تولد به یکته مهمونی بیته و درباری أن و خوشِ نظامی فرمانده أنِ و جلیل پیله آدمؤنِ دعوت بوده.

²² هیرودیا لاکو مِیمؤنی میئن بومه و رقص بوده و هیرودیس و اونه مِیمونؤنِ خوشحالَ گوده. بازین پادشا، لاکؤکه بوته: «هر چی خوائنی می جی بخواه که اونه تَه هَدِئنَم.»

²³ اون قسم بُخورده، او لاکو بوته: «هر چی می جی بخوای، حتی نیصف مَملکت هم تَه هَدئنَم.»

²⁴ او لاکو بیرون بُشو و خوشِ مئرِ بوته: « اونه جی چی بخوائم؟» اونه مَئر بوته: «بوگو تعمیددهنده یحیی سرِ خوائنم.»

²⁵ او لاکو درجا پادشا ورجه وگرسه و بوته: « ته جی خوائنم الؤن تعمید دهنده یحیی سَر یکته موجمَع میئن بنی و مَه هدی.»

²⁶ پادشاه حال خیلی بیته بوبؤ، ولی خوشِ قسم وسه که بخورده بو و خوشِ مِیمونؤن جلو نخواس او لاکو درخواسِ ردّ کونی.

²⁷ پَس درجا یکته جلاد سرادا و فرمون بَدَه یحیی سَر بأرَن. او بُوشو، یحیی سَر زندؤن میئن اونه تن جی سیوا بوده

²⁸ و اونه سرِ یکته موجمَع میئن بنه و لاکؤکه هَدَه. لاکوکم اونه خوشِ مئرِ هَدَه.

²⁹ یحیی شاگردؤن هیتو که اینه بِشتوئسَن، بومَئن و اونه جنازه ویتن، مقبره میئن بنان.

عیسی پنج هیزار نفرغذا دئنه

³⁰ رسولؤن عیسی ورجه جومَه بوئن و اوچیزیکه انجؤم بدائبُن و تعلیم هده بوئن اونه به بوتَن.

³¹ عیسی ایشونِ بوته: «می امره یکته دوردکته جا بأین و أَنِی استراحت بکوئنین.» چونکه مَردم شؤئن و أمئَن اَنقَد بو که حتی منیستن چیزی بخورن.

³² پَس اوشون تنها، نوء امره یکته دور دکته جیگا بوشؤئن.

³³ ولی شؤئن وخت، خیلی أن ایشونِ بدِئن و بشناختن. مَردم همۀ شهرؤنَ جی پیاده پِا امره او محل سو بودؤسَن و قبلِ اوشون اوره برسه ئن.

³⁴ هیطو که عیسی نوء جی جیر بوما، جَمعیتَ زیادیِ بدِه و اونه دیل ایشونِ حال به بسوته، چونکه گوسفندؤنی بی چوپؤن مورسؤن بُن. پَس خیلی چیزؤن ایشونِ تعلیم بده.

³⁵ غروب دَم، شاگردؤن اونه ورجه بومَئن و بوتَن: «اِره یکته دور دکته جیگا ایسّه و د شب بوئ دره.

³⁶ مَردم سرادی تا هی دور ور دهاتؤن و باغ بولاغؤن سو بوشوئن و خوشونه به غذا بینَن.»

³⁷ ولی عیسی اوشونِ بوته: «شمه خودِتؤن ایشونِ غذا بَدین تا بخورن.» اوشون بوتَن: « یعنی خوائنی بشیم دویست دینار قد نون بَینیم و ایشونِ هدیم تا بوخُرَن؟»

³⁸ عیسی اوشون بوته: « چن ته نون دَئنین؟ بشین نیگاه بکوئنین» اوشون بعد اینکه بپورس وُ دپورس بوُدَن بوتَن: «پنج ته نون و دوته ماهی.»

³⁹ بازین عیسی همه اوشن دستور بده ، تا دَسته دَسته علفون سر بنیشن.

⁴⁰ پس اوشن دَسته دسته بنیشتن صدته صدته و پنجاهته پنجاهته.

⁴¹ هو وقت عیسی پنج ته نون و دوته ماهی ویته و آسمؤن نیگاه گوده و برکت بدء. بازین نونؤنِ پاره بوده و خوشِ شاگردؤن هَدَه تا مَردم ورجه بَنئن؛ دوته ماهی هم همه کسِ میئن قسمت بوده

⁴² همتهِ بوخوردَن و سیرَ بوئن،

⁴³ و او نون خورده أن و ماهی جی، دوازده سبده پُورا گوده ویتَن.

⁴⁴ او مَرداکؤنی که نون بُخوردَن پنج هیزار نفر بوئن.

عیسی راه شون آؤ رو

⁴⁵ عیسی فوری خوشِ شاگردؤن واداشته تا هو حال میئن که او مَردم مرخصَ کائدبو، نوء میئن سوارَ بوئن و پیش از او بِیت صِیدا میئن که اوطرف آو ایسه بوشُوئن.

⁴⁶ عیسی بعد اینکه مردم سرادا، خودوش کوه سو بُشو تا دوعا بکونی.

⁴⁷ هیطو که شب بوبوُ، نوء دریا وسطه برسه و عیسی خشکی میئن تنها بو.

⁴⁸ عیسی بدِه که شاگردؤن سختی امره پارو زِئدرَن، چونکه باد برعکس زِئدبو. نزدیک سه نصف شب بو ، و عیسی هوطو که دریا رو راه شو دبو اوشونه نزدیکَ بو و خواس اوشونه کنارای ردَّ بی.

⁴⁹ ولی وقتی شاگردؤن، عیسی بدِئن که دریا رو راه شوئدره، گُمؤن بوُدَن یکته روح ایسّه. همته بلند داد بزئن،

⁵⁰ چونکه اونه دئن أمره، ایشونِ دیل زَهله بترکسه بو. عیسی فوری ایشونِ أمره گب بزِه و بوته: «شیمه دیل قورص ببی، مو ایسَم واهیمه ندارین!»

⁵¹ بازین عیسی ایشونِ ورجه نوء میئن بومه و باد بنیشته. ایشون خیلی حیرونَ بؤن.

⁵² چرِه که نونؤنِ مُعجزه، نفهمسه بوئن، بَلکه ایشونِ دیل سنگ بؤبو .

عیسی مریضؤنِ جنیسارت میئن شفا دئنه

⁵³ هیطو که اوطرف آو برسه ئن، جنیسارت سرزمین میئن جیر بمان و اوره لنگر تودَئن.

⁵⁴ هوقت که نوء جی پیاده بوبؤن، مَردم هو دَم عیسی بشناختن.

⁵⁵ اوشون، بُدو بُدو سراسر او سرزمین بوشؤئن و مریضؤنِ تختؤن سر بَنئن، هرجا که ایشتؤسَن عیسی اوره ایسه، ببوردَن.

⁵⁶ عیسی هرته دهات یا شهر یا زمین سر که شو، مَردم مریضؤنِ مِیدونؤنِ دور نائن و اونای منّت گودَن ایجازه بدای که فقط انی اونه عبا گوشَه دست بزنن و هرکی دست زی، شفا گیت.