متّی 8 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

جذامی مردکاکه شفا

¹ وختی عیسی کوهَ جی جیر بومَه، خیلی جمعّیت اونه دومبالسر راه دکتن.

² هی میئنه یکته جذامی مردکای اونه ورجه بومَه و اونه پِا جیر بکته و بوته: «آقا، اگه بخوأی تینی مه شفا بدی.»

³ عیسی خوشِ دستِ درازه گوده، اونه سر، دست بکشه و بوته: «خوانم، شفا بگیر!» هو دم اونه جزام پَکه بو.

⁴ بازین عیسی اونه بفرماسته: «واخوب ببو که، ایی قضیه هیشکسِ به نوگوی، اما بشو تَه کاهین نیشؤن بدی و پیشکشی که موسی بوته، تقدیم بکون تا اوشونه بِه گوائی ببی.»

یکته ارتشی رومی ایمون

⁵ وختی عیسی کفرناحوم دیرون بوشو، یکته ارتشی رومی اونه ورجه بومَه و التماس اَمره

⁶ اونه بوته: «آقا، می خدمتکار فلجِ و خونه میئن خوته و خیلی درد کشِئدره.»

⁷ عیسی بوته: «مو هنم و اونه شفا دِئنم.»

⁸ ارتشی جواب بده: «آقا، مو قابیل نی​یَم که تو می خونه بأی. فقط یه چی بگو که می خدمتکار شفا هگینه.

⁹ چونکه مو خودمم مرداکی ایسّم فرمونبر. سربازؤنی​یم می دست جیر دئنم. یکتَه بوگؤم، ”بشو،“ شنه و اویکته بوگؤم، ”بیأ “ هنه. می غلؤم بوگؤم، ”ایی کار بکون،“ کوئنه.»

¹⁰ عیسی وختی اونه گبؤنِ بشتؤسه، ماتَ بو و اوشؤنی که اونه دومبالسر أمَئدبوئن، بوته: «راست راستِ شمره گونم که، ایجور ایمؤن حتّی اسرائیلِ میئنم ندِئم.

¹¹ و شمره گونم که خیلی‌أن شرق و غربای هنن و آسمؤنِ پادشاهی میئن، ابراهیم واسحاق و یعقوبِ اَمره یکته سفره‌سر نیشَنن،

¹² ولی اوشونی که آسمون پادشاهی شی ایسّن، بیرون، تاریکی میئن باگده بنن، اوره که ونگ زئنین و گازِ گازِ سر سوئنین!»

¹³ بازین او ارتشی رومیِ بوته:«بشو! عین تی ایمؤن تَه هَدأ بنه.» هو دم اونه خدمتکار شفا هیته.

عیسی خیلی‌أنِ شفا دئنه

¹⁴ وختی عیسی پطرسِ خونه بوشو، اونه زومئرِ بدِه که خیلی تب بُوده​بو و جا مِئن خوته بو.

¹⁵ عیسی اونه دست بزه و اونه تب قطعه بوُ. پس او ویریسا و عیسی جی پذیرائی بُوده.

¹⁶ غروب دَمی خیلی از دیوبزه کوئنه اونه ورجه بأردن و او خوشِ کلامِ اَمره، ارواحِ اوشأناجی بیرونَ گوده و هَمّه دنه ناخوشونِ شفا بده.

¹⁷ ایطو بوکه، اِشعیای پیغمبر پیشگوئی حقیقت پیدا گوده که: «او امه دردؤنه ویته و امه ناخوشی أنِ ببرده.»

عیسی دومبالَ گودن بها

¹⁸ وختی عیسی بدِه که مردوم اونه​ورجه جومَه بوئن، اَمر بوده: «اوطرف دریا بشیم.»

¹⁹ هووخت یکته توراتِ معلم، اونه ورجه بومَه و بوته: «ای اوستاد، هر جا بشی، تی دومبالسر هنم.»

²⁰ عیسی جواب بده: «شالؤن خوشؤنِ لونه دَئنن و آسمون پرنده أن فک، امّا انسون ریکه جا ندَئنه خوشِ سرِ بنای.»

²¹ یکته شاگردِ دیگه عیسی بوته: «آقا، اوّل اجازه بدی تا بوشُوئم و می پئره بمورده پس گلَ کونم و بَئم.»

²² امّا عیسی اونه بوته: «مه دومبالَ کون و بنی مرده​أن، خوشؤنِ مُرده​أنِ گلَ کونن.»

کولاکِ آرؤمَ گودن

²³ بازین عیسی نوئه سواره بوُ و اونه شاگردؤن اونه دومبالسر بوشُوئن.

²⁴ یدفا​ری یکته پیله کولاک اوشونه بِیته، جوری که نزدیک بو کولاک نوئه دکوشؤنی. امّا عیسی خوته بو.

²⁵ پس شاگردؤن بومئن و عیسی ویریسونِئن و بوُتن: «آقا، چیزی نومؤنسه دمیریم؛ اَمره نجات بدی!»

²⁶ عیسی جواب بده: «ای کم ایمؤنؤن، چرِء ایطؤ بترسین؟» بازین ویریسا و باد و کولاکِ تشر بزه و کولاکِ بخوسؤنه.

²⁷ اوشون حیرونَ بؤ همدیگرای بپورسِئن: «ایی چی جور آدمی​ایسه؟ حتّی باد و کولاکم اونای فرمون بِئنن!»

دوته دیو بزه مرداکِ شفا

²⁸ وختی عیسی جَدریان منطقه که، او طرفِ دریا هنه بو، برسه، دوته دیو بزه مرداک که قبرستؤنای بیرون شوئودبون، اونه بدِئن. او دوته اینقدر وحشی بؤئن که هیشکس منیس او راهَ جی ردّ بی.

²⁹ اوشؤن فریاد بزِئن: «تو امه اَمره چی کار دئنی، ای عیسی، خدای متعال ریکای؟ بومای پیشتر از وختی که باء عذاب بکشیم، اَمره عذاب بدی؟»

³⁰ اَنی اوشأنای اوشتر یکته پیله گله خوک غذا خورده دبون.

³¹ دیوؤن، عیسی منت گودن و گوتن: «اگه اَمره بیرونَ کادری، خوکؤنِ گلّه میِئن سرادی.»

³² عیسی اوشونه بوته: «بشین!» دیوؤن بیرون بومَئن و خوکونِ میئن بوشوُن و تمؤمِ گلّه، فوتولَ بوئن و پشته جورای دریا میئن دکتن و دموردَن.

³³ خوکبونؤن فرار بودَن و شهر سو بوشوئن و تموم ایی اتفاق و اوچیزی که دیوبزِئنه بِه اتفاق دکته بو، تعریف بودَن.

³⁴ بازین تمومِ شهرِ مردوم، عیسی دِئَنه بِه بیرون بومئن و وختی اونه بدئن، اونه منت بودَن که اوشونه منطقه جی بشی.