متّی 7 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

دیگرؤنِ قضاوت نکونین

¹ «قضاوت نکونین تا شمره قضاوت نکونن.

² هیطوکه دیگرؤنِ قضاوت کؤئنین، شمرم قضاوت کوئنن و هؤ عیاره اَمره که وزن کؤئنین، شیمه بِه وزن کوئنن.

³ چرِء بیشپیلِ تی برأره چیشمِ میئن اینی، امّا از کُنده ای که تی چیشمِ میئن دئنیِ ، واخُوب نیی؟

⁴ چطو تینی تی برأره بوگوی، ”بِئس، بدار بیشپیله تی چیشمای بیرون بأرم،“ حال اونکه یکته کُنده تی چیشمِ میئن دئنی؟

⁵ ای ریاکار، اوّل کُنده تی چیشمای بیرون بأر، بازین بهتر تینی بَینی تا بیشپیله تی برأره چیشموناجی بیرون بأری.

⁶ «اوچی مقدسِ، سگؤنِ هندین و شیمه مرواریدؤنِ خوکؤنِ ورجه تؤنداین، نبی که اوشونه دمجَن و وگردَن و شمره حمله بکونن.

بخوأین، وأموجین، بکّوین

⁷ «بخوأین که شمره هَدءه بنه. وأموجین، که یابنین؛ بکّوین، که در، شیمه به وأگوده بنه.

⁸ چونکه هر کس بخوای، بدست أبِنه و هر کس وأموجنه، یابنه و هر کس کوتنِئنه، در اونه بِه واگوده بنه.

⁹ کو یکته از شمه اگه اونه ریکای نون بخوای، اونه سنگ هدئنه؟

¹⁰ یا اگه ماهی بخوای، اونه میلون هدِئنه؟

¹¹ پس، شمه که شرور ایسّین، دؤنین که باید شیمه زاکؤنِ، خوروم چی أن هَدین، چقدر بیشتر شیمه پئر که آسمؤنِ میئن ایسأ، اوشؤنی که اونای بخوائن، خوروم چی أن هدئنه.

¹² پس مردومِ اَمره، هوطو کردکار بکونین که، خوانین شیمه اَمره بکونَن. ایی ایسّه تورات خلاصه‌ و پیغمبرون بنویشته​أن.

زیندیگی راه

¹³ «تنگ درای بشین دیرون، چونکه فالِ او در و سَهلِ او راه که هلاکَ بوئنِ به خَتم بنه. و اوشؤنی که او راهِ دیرون شنن، زیادن.

¹⁴ امّا تنگِ او در و سختِ او راه که زیندگیِ خَتم بنه و اوشونی که اونه یابنن کم ایسَن.

دار و اونه بار

¹⁵ «دوروُغی پیغمبرؤنَ جی دوری بکونین. اوشؤن گوسندون رخت میئن شیمه ورجه هنن، امّا باطین میئن درنده وَرگون مورسون ایسّن.

¹⁶ اوشونِ ایشونِ بارای شنأسنین. مگه انگورِ، تیفاجی و انجیره هرزه واشَ جی چینَن؟

¹⁷ هینه واسه هرته خوروم دار خوروم بار دِئنه، امّا بدِدار، بدِ بار.

¹⁸ خوروم دار منئه بد بار بأری و بد دارم منِئه خوروم بار بأری.

¹⁹ هرته دار که خوروم بار ندای، ببِه بنه و آتشِ میئن باگده بنه.

²⁰ هینه واسه اوشونِ ایشونِ بارای شنأسنین.

²¹ «نه اینکه هرکس که مه ’​آقا، آقا‘ دوخُوئنی، آسمؤنِ پادشاهی میئن دیرون شنه، بلکه فقط اونی که می پئره خواسته ایسّه که آسمونِ میئن ایسا، بجا اَبِنه.

²² او روز میئن خیلی‌ین مه گونن که: ”آقا، آقا، مگه تی ایسمِ اَمره نبوّت نؤدیم؟ مگه تی ایسمِ اَمره دیوؤنِ بیرون توندایم؟ مگه تی ایسمِ أمره خیلی معجزه أن نودیم؟“

²³ امّا مو اوشونه رو راست گونم که ”هرگی شمره نشناختم می جَی دورَه بین، ای بدکارؤن!“

بلد معمار و نادون معمار

²⁴ «پس هر کس می ایی گبؤنِ بشتؤئی و اوشؤنِ عمل بکونی، هو عاقل مرداکیِ موئنه که، خوشه خونَه سنگِ سر چاگوده.

²⁵ وختی بارون ببارسه و سیل راه دکته و باد بومَه و او خونه سر زور بارده، خرابَ نوُبو. چونکه اونه پَی سنگِ رو هنّه بو.

²⁶ امّا هرکی می ایی گبؤنِ بشتؤئی و اوشؤنه عمل نکونی، او نادون مرداکیِ مؤئنه که خوشِ خونه، ریگِ سر چاگوده.

²⁷ وختی بارون ببارسه و سیل راه دکته و باد بومَه و اونه خونه سر زور بارده، وَیرؤنَ بو و اونه ویرؤنی پیلّه بو!»

²⁸ هیطو که عیسی ایی گبؤنِ تمنَه گوده، مردوم اونه آموتنای ماتَ بؤئن،

²⁹ چونکه قدرت أمره مردومِ آموتی، نه اوشونه تورات معلمون مورسون.