متّی 21 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقیعیسی شوئن اورشلیم میئن 1 وختی عیسی و اونه شاگردون اورشلیمِ نزدیکَ بوئن و کوه زیتونِ میئن، بیت فاجیِ دهات برسِئن، عیسی دوته خو شاگردؤن سرا دا، 2 و اوشونِ بفرماسّه: «او دهاتی که شیمه روبرو هَنّه، بشین. هیطوکه دیرون شنین، یکته خر اونه کُرّه أمره دوَسّه پیدا کوئنین. اوشونه بازه کونین و می ورجه بأرین. 3 اگه کسی شمره گب بزه، بوگوین: ”خداوند اوشونِ احتیاج دئنه،“ و اونم درجا اوشونِ سرا دِئنه.» 4 ایی ایتفاق دکته تا او چیزی که پیغمبر بوته بو، انجوم ببی که: 5 «اورشلیم، صهیون لاکؤکه بوگوین، ” تی پادشاه تی ورجه هنه فروتنی أمره خر سر نیشته و کره خر سر بنیشته هنه.“» 6 او دوته شاگرد بوشُوئن و طبق عیسی فرمؤن عمل بودَن. 7 اوشؤن خر و اونه کرّهَ بأردن و خوشؤنِ ردأنِ اوشونِ سر تؤدَئن و عیسی ردأنِ سر بنیشته. 8 جمعیت زیادییم خوشؤنِ ردأنِ راه‌سر وارگنِئن و تعدادی هم دارؤنِ خالؤنِ بِئن و راه‌سر نَئن. 9 جمعیتی که عیسی پیش دکته شؤدبون و اوشونی که اونه دومبالسر أمادبون، فریاد زِئن و گوتَن: «نجات بدی داوودِ ریکه!» «موبارک ببی اونی که خداوند ایسمِ أمره هنه!» «آسمؤن گوف سرای نجات بدی!» 10 عیسی اورشلیم میئن بوشؤ، تمومِ شهرِ ذوق و شوق فیبیته. مردوم بپورسِئن: «ایی کیایسه؟» 11 و او جماعت جواب دَئن: «ایی عیسای پیغمبرِ، که جلیل ناصره شی ایسّه!» عیسی معبدِ تمیزَ کوئنه 12 هووخت عیسی خدا معبدِ میئن بوشؤ و اوشونییه که اوره کاسبی کأئدبونِ، بیرونَ گوده و صرافؤنِ تختؤن و کبتر فروشؤنِ بساطِ فگاردنه. 13 عیسی اوشونه بوته: «بَنویشته بوبُؤکه، ”می خونه، دعاخونه بنه،“ امّا شمه اونه راهزنونِ لؤنه چاگودین.» 14 معبدِ میئن، کورؤن و شلؤن اونه ورجه بومَئن و عیسی، اوشونه شفا بدا. 15 امّا وختی کاهینون سرون و تورات معلمون اونه عجایب غرایب کارونِ بدِئن و هنده بدِئن که کوشتای زأکؤنم معبدِ میئن داد زِئدَرَن: «نجات بدی! داوودِ ریکه»، برزخَ بوُئن. 16 پس عیسی، بوُتن: «ایشتؤنی ایشون چی گونَن؟» جواب بَده: «بله. مگر زبور میئن نوخوندین که: «”کوشتای زاکؤن و قنداق أنِ زبؤنَ جی پرستش کوئنن؟“» 17 پس عیسی ایشونِ ورجای راه دکته و شهرای بیرون بوشو و بیت عَنْیا دهات برسه و شؤئه اوره بیسَه. انجیل داره خوشکه بوئن 18 صوباین عیسی شهر سو وگرسه دبو، راه میئن وَشته بوبو. 19 راه سر، یکته انجیل دارِ بدِه و بوشو اونه طرف، امّا جز وَلگ هیچی اونه سر ندِه، پس عیسی وگرسه دارِ بوته: «نبی که ده هرگی بار بأری.» هودم دار خوشکَ بوُ. 20 شاگردؤن بعد اینکه ایی جریونِ بدِئن حیرونَ بوئن، اوناجی بپورسِئن: «چطو اَنجیل دار، درجا خوشکه بوُ؟» 21 عیسی اوشونِ جواب میئن بوته: «راست راستِ شمره گونم که اگه ایمؤن بدأرین و شک نکونین، نه تنها تینین اوجوری که اَنجیل دارِ سر بومَه، انجوم بدَین، بلکه هر وقت ایی کوهِ بوگُین ”تی جای بکندَه ببو و دریا میئن دکی،“ هیطو بنه. 22 اگه ایمؤن بدأرین، هر چی که دعا میئن بخواین، هگینن.» سئوال در مورده عیسی قدرت و اختیار 23 عیسی معبد دیرون بوشؤ و مردومِ تعلیم بدا. هی موقع، کاهینون سرون و شیخون قوم اونه ورجه بومئن و بوُتن: «به چی اجازهای ایی کارؤن کؤئنی؟ کی تَه ایی قدرت و اختیار هَده؟» 24 عیسی جواب بده: «منم شمرای سئوال دَئنم. اگه جواب بدَاین، منم شمره گونم با چی قدرت و ایختیاری ایی کارؤنِ کوئنَم. 25 یحیی تعمید کورا جی بو؟ خدا جی یا آدمَ جی؟» اوشؤن خوشؤنِ میئن صلاح مشورت بودَن و بوُتن: «اگه بوگؤیم خدا جی بو، اَمره گونه ”پس چرِء اونه ایمؤن نأردین؟“ 26 و اگه بوگؤیم آدمَ جی بو، مردومای ترسنیم، چون اوشون همته یحیی پیغمبر دؤئنَن.» 27 پس عیسی جواب بدَئن: «نودونیم!» عیسی بوته: «منم شمره نگونَم چی قوت و ایختیار اَمره ایی کارؤنِ کوئنم.» دوته ریکه حیکایت 28 «شیمه نظر چی ایسّه؟ یکته مردکای دوته ریکه داشت. بوشو خوشِ اوّلی ریکه ورجه و بوته: ”ریکه، امروز انگور باغ بشو و كار بکون.“ 29 او ریکه جواب بده: ”نشنَم.“ امّا بازین اونه رای عوضَ بو و بوشو. 30 پئر بوشو خوشِ اوته ریکه ورجه و هؤ گبِ اونه بزه و ریکای جواب بدا: ”شنَم، آقا.“ امّا نوشُو. 31 کویکته از او دوته ریکه، خوشِ پئره خوأسته انجوم بده؟» جواب بدئِن: «اوّلی.» عیسی ایشؤنِ بوته: «راست راستِ شمره گونم که خراجگیرؤن و هرزهأن پیشتر از شمه خدا پادشاهی میئن شنن. 32 چونکه یحیی، صالحی راهِ اَمره شیمه ورجه بومَه، امّا شمه اونه ایمون نأردین. ولی خراجگیرؤن و هرزهأن ایمون بأردن. و شمه با اونکه اینه بدِین، شیمه رای ونگرسه و اونه ایمون نأردین. شرور باغبونون حیکایت 33 «یکته دیگه حیکایت گوش بدین: صاب باغی یکته انگور باغ چاگودبو و اونه دوره حیصار بکشه بو و اونه میئن یکته حوضچه انگور آؤ گیتنِ به بکنده بو و کوتؤم چاگودبو. پس انگور باغِ چند ته باغبون مناسبه هده و خودوش بوشؤ یکته دیگه مملکت مسافرت. 34 وختی بار چِئن زمؤن برسه، خوشِ نوکرؤنِ، باغبونونِ ورجه سرا دَه تا اونه سهمِ تحویل بگیرن. 35 امّا باغبونون اونه نوکرؤنِ بَیتَن، یکتَه بزِئن و اویکته بکوشتَن و سوّمییه سنگسار بودَن. 36 یبار ده، نوکرؤنِ بیشتری اوشونه ورجه سرا دا، امّا باغبونون اوشونه اَمرههم هیطو رفتار بودَن. 37 سرآخر خوشِ ریکه باغبونونِ ورجه سرا دا و خوشِ ورجه بوته که ”دِه می ریکاکه احترؤمِ دَئنَن.“ 38 امّا وختی باغبونون، ریکاکه بدئن، همدیگرِ بوُتن: ”ایی وارثِ! باین اونه بکوشیم و اونه ارثِ صابَه بیم.“ 39 پس اونه بَیتَن و اونه انگور باغای بیرون باگنِئن و اونه بکوشتَن. 40 الؤن، وختی صاب باغ بائ، ایی باغبونؤنِ اَمره چی کوئنِه؟» 41 اوشون جواب بدئن: «او بیرحم آدمونِ بیرحمی أمره سربه نیستَ کوئنه و انگورباغِ، باغبونونِ دیگه مناسبه هدِئَنه، تا اونه بارِ بموقع اونه هدِئن.» 42 بازین عیسی اوشونه بوته: «مگه تا الون زبور کتاب میئن نوخُندین که، «”هو سنگی که بناأن ردّه گودَن، سنگ اصلی بنا بوبُو. خداوند ایطو بوده و امه نظر میئن عجیب غریبِ“؟ 43 پس شمره گونم که خدا پادشاهی شیمه جَی هَیته بنه و قومیه هَدأ بنه که، اونه بارِ هدأی. 44 هر کس او سنگِ سر بکّای، پَختَه بنه و هر زمون او سنگ کسی سر بکّای، اونه اَشَ کوئنه.» 45 وختی کاهینون سرون و فریسی فرقه عالمون عیسی حیکایتونِ بشتؤسَن، بفَهمسَن که ایشؤنِ وَسه گب زِئنه. 46 و با اینکه خواستَن اونه گرفتارَه کؤنن، مردومَ جی واهیمه داشتَن، چونکه اوشؤن عیسی، پیغمبر دونَسَن. |
@ 2024 Korpu Company