متّی 16 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

معجزه خواستَن

¹ بازین فریسی فرقه عالمون و صَدّوقی فرقه عالمون عیسی ورجه بومئن تا اونه امتحؤن بکونَن. هینه​وسه اونای بخواسّن تا یکته آسمونی نیشونه اوشونه نیشون بدای.

² عیسی جواب بده: «غروب دَمی، گونین که ”هوا خوبَه بنه، چون آسمون سرخِ.“

³ و صُوبه دمون گونین که ”امروز هوا خرابه، چونکه آسمؤن سرخ و بِیته​ایسّه.“ شمه خوب دؤنین چطو آسمونِ ظاهیرِ تعبیر بکونین. امّا تعبیر زمؤنِ نیشؤنه​أنَ جی ناتوؤن ایسّین!

⁴ نسلِ شرور و زناکار نیشؤنه خوائنه، امّا نیشؤنه​یی اوشونه هَدأ نبئنِه جز یونس پیغمبر نیشونه.» پس اوشونه ورجای راه دکته و خوشِ راه بوشو.

فریسی ان و صدوقی انِ خمیر مایه

⁵ وختی اوطرف دریا بوشُوئن، شاگردؤن خاطیرَشوُ که خوشؤنِ اَمره نون ویگیرَن.

⁶ عیسی اوشونه بوته: «واخُوب ببین و فریسی أن و صَدّوقی أنِ خمیر مایَه جی دوری بکونین.»

⁷ پس اوشؤن خوشؤنِ میئن بگو و مگو بودن و گوتَن: «امه اَمره نؤن نأردیم​.»

⁸ عیسی بفَهمسه و اوشونه بوته: «ای سست ایمؤنؤن، چرِء اینه واسه که نون ندئنین، همدیگرِ أمره بگو مگو کأدرین؟

⁹ هلِه نفَهمسین؟ به خاطیر نأبِئنین او پنج ته نون و پنج هزار نفر و اینکه چند​ته پیله سبد خورده نونؤنَ جی جومَه گودین؟

¹⁰ یا او هفت ته نون و چهار هزار نفر و اینکه چند​ته زیبیل، خورده نونؤنَ جی جومَه گودین؟

¹¹ پس چرِء شمره حالی نبنه که شیمه أمره نون باره گب زِئدَنّم؟ فریسی أن و صَدّوقی أن خمیرمایه جی دوری بکونین.»

¹² هوموقع شاگردؤن بفَهمسَن که اوشونِ فریسی أن و صَدّوقی أن تعلیم دئنِ باره هشدار دئدره، نه نونِ خمير مايه وَسه.

پطرس اعتراف کوئنه که عیسی، مسیح موعود ایسّه

¹³ وختی عیسی فیلیپیِ قیصریه سامؤنِ برسه، خوشِ شاگردؤنای بپورسه: «مردوم گونن انسونِ ریکه کی​ایسه؟»

¹⁴ اوشؤن جواب بدئَن «بعضی ان گونَن تعمید دهنده یحیی ایسه. بعضی دیگه ام گونَن ایلیا ایسه، و تعدادی أم گونَن اِرِمیا یا یکته از پیغمبرونِ.»

¹⁵ عیسی بپورسه: «ولی شمه چی گونین؟ شیمه نظر مو کی ایسم؟»

¹⁶ شمعون پطرس جواب بدا: «تو مسیح موعودی، خدای زنده ریکای!»

¹⁷ عیسی بوته: «خوش‌بحال تو، ای شمعون، یونا ریکه! چونکه ایی حقیقت آدمَ جی تِه به آشکار نؤبو، بلکه می پئرای که آسمونِ میئن ایسأ.

¹⁸ منم گونم که پطرس توی، یعنی سنگ. و ایی سنگ سر، می کلیسا چاکؤنم و جهندمِ قدرت هرگی منئه اونه حریف ببی.

¹⁹ آسمونِ پادشاهی کلیدؤنِ تَه هَدِئنَم. اوچیزی که زمینِ سر دَودی، آسمونِ میئن دوَسّه بنه و اوچیزیکه زمینِ سر بازَ کوئنی، آسمونِ میئن وأگوده بنه.»

²⁰ بازین عیسی خو شاگردؤنِ قدغن بوده که هیشکسِ نوگوئن که او مسیحِ.

عیسی خوشِ مرگ و دوباره زنده بوئنِ پیشگویی کوئنه

²¹ از او ببعد عیسی بنا بوده ایی حقیقتِ روشنَ گودن خو شاگردونِ به که بایسی اورشلیم بشی و اوره، شیخون و سرون کاهینون و تورات معلمون جی آزار بَینی. و بکوشته ببی و سومی روز ویریسی.

²² اما پطرس، عیسی یکته گوشه ببرده و تندی أمره بوته: «تی جیَ دورَ بی آقا! نبی که ایجور چیزؤن هرگی ته به اتفاق دکای.»

²³ عیسی وگرسه و پطرسِ بوته: «می جَی دورَ بو ای شیطون! تو می راه جلوئه گیتدری، چونکه تی فیکرون آدم شی ایسّه نه خدا شی.»

²⁴ بازین عیسی وگرسه و خو شاگردؤن بوته: «اگه کسی بخوای می دومبال بای، باید خوشِه حشا بِکونی، خوشِ صلیبه ویگیری و می دومبالسر بائ.

²⁵ چونکه هر کی بخوای خوشِ جونِ نجات بدای، اونه از دست دِئنه؛ امّا هر کی مي وَسه خوشِ جونِ از دست بدای، اونه هَندِه هگینه.

²⁶ آدمِ به چی فایده دَئنه که تموم دنیا بداری، امّا خوشِ جونه دبازی؟ آدمی اونه واسه که هنده خوشِ جونِ پسا گیره، چی تینه هدای؟

²⁷ «چون انسونه ریکه خوشِ پئره جلالِ میئن، فرشته​أنِ اَمره هنه و هر کسِ اونه اعمالِ به عوض هدِئنه.

²⁸ راست راستِ شمره گونم، بعضی​أن إرِه أیسَئن که تا انسانِ ریکه نئینَن که، خوشِ پادشاهی میئن هنه، مرگه مزَّه نَچیشَنَن.»