متّی 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقیتعمید دهنده یحیی کوشتن 1 او زمون میئن عیسی آوازه، هیرودیسِ حاکمِ گوش برسه. 2 و اوشونی که اونه خدمت گودَنِ بوته: «ایی تعمید دهنده یحیی ایسّه، او مُردهأنَ جی ویریسا و هینه وَسه ایسه که ایی معجزه أن اونای آشکارَ بنه.» 3 چونکه هیرودیس هیرودیا وَسه، که اونه برأر فیلیپسِ زن بو، یحیی بِیته بو و اونه دوَسّه بو و زندؤن مِیئن تؤدَه بو. 4 هینه واسه که یحیی اونه گوت: «حرام ایسّه که تو ایی زناک اَمره ببی.» 5 هیرودیس خوأس یحیی بکوشی، امّا مردومای ترسی چونکه یحیی، یکته پیغمبر دونَسَن. 6 ولی وختی هیرودیسِ جشنِ تولّد روز میئن، هیرودیا لاکوی مجلس میئن برقصه و اونه رقص هیرودیس دیل شادَ گوده 7 قسّم بوخورده هر چی بخوای اونه هدأی. 8 لاکوکم خو مَئر وسه که اونه کوک بوده بو، بوته: «یحیی تعمید دهنده سرِ یکته موجمَع مِیئن مه هدی.» 9 پادشاه حال بیته بوبؤ، امّا خو قسّم واسه و به احترؤم خوشِ مهمؤنؤن دستور بده تا اونه هَدِئن. 10 پس ینفرِ سرا دا، یحیی سرِ زندون میئن، ببِئه. 11 و اونه یکته موجمَع اَمره بأردن و لاکوئه هَدَن و اونم ببورده خوشِ مئره ورجه. 12 یحیی شاگردؤن بومَئن و اونه جنازه ببوردَن، گلَ گودَن و بازین بوشوُئن و عیسی خبر بدَئن. پنج هزار نفر غذا دئن 13 وختی عیسی اینه بشتؤسه، نوئه سوارَ بو و اورای یکته دور دکته جیگا بوشو و خوشِ أمره خلوت بوده. امّا وختی مردوم خبردارَ بوئن، خوشؤنِ شهرؤنای، پیاده اونه دومبالسر راه دکتن. 14 وختی عیسی نوئاجی پیاده بوبُو، یکته پیله جمعیت بدِه و اونه دیل اوشؤنه به بسوته و اوشونه ناخوشؤنِ شفا بدا. 15 غروب دمی، شاگردؤن اونه ورجه بومئن و بوُتن: «إرِه یکته دور دکته جیگا و دیروَختم ایسّه. مردومِ سرا دی تا ایی دوروبر دهاتؤن بوشُوئن و خوشؤنِ بِه غذا بَهینَن.» 16 اما عیسی اوشونه بوته: «لازم نیه مردوم بوشُوئن. شمه خودتؤن ایشؤنه غذا هَدین.» 17 شاگردؤن بوُتن: «إرِه هیچی جز پنج ته نون و دوته ماهی ندَئنیم.» 18 عیسی بوته: «اوشونِ می ورجه بأرین.» 19 بازین مردومِ بفرمأسّه تا علفون سر بنیشَن. هووخت پنج ته نون و دو ته ماهییه ویته و آسمونِ نیگاه بُوده و برکت بدا. هوموقع نؤنونِ خوردَه گوده و شاگردؤن هَدأ و اوشؤنم هَدئن مردومِ. 20 هَمه بوخُوردَن و سیرَ بوئن و زیاد بأرده غذاجی، دوازده ته سبدِ پُر جومَه گودَن. 21 غذاخورون به جز زنأکؤن و زاکؤن، پنج هزارته مرداک بو. عیسی راه شؤن آؤ سر 22 عیسی درجا خو شاگردؤنِ مجبورَ گوده تا موقعی که خودوش مردوم مرخصَ کأدره، نوئه سوار بؤئن و اونه پیشتر، اوطرف دریا بوشُوئن. 23 بعدِ اونکه مردومِ مرخص گوده خودش تنهایی بوشو کوه تا دعا بکونی. شؤ دکته و عیسی اوره تنها بو. 24 هی موقع، نوء دریا کنارای خیلی دورَ بوُ بو و کولاک میئن دبو، چون باد پساکینه أماده بو. 25 نزدیک چهار صبح بو که عیسی قدم زنون آؤ سر اوشؤنه ورجه بوشو. 26 وختی شاگردؤن، عیسی آؤ سر بدِئن که راه شوئدره، اوشونِ دیل زهله بترکسه و بوُتن: «روحِ»، و ترساجی ژگله بودَن. 27 امّا عیسی درجا اوشونه بوته: «شیمه دیل قورص ببی، مو ایسّم، واهیمه ندارین.» 28 پطرس جواب بدا: «آقا، اگه تو ایسّی، مه بگو تا آؤ سر تی ورجه بَئم.» 29 بفرماسّه «بیه!» هوموقع پطرس نوئای بیرون بومَه و آؤ سر عیسی طرف راه دکته. 30 امّا وختی بادِ بدِه، بترسه و هوطو که دموردبو، فریاد بزه: «آقا، مه نجات بدی!» 31 عیسی درجا خوشِ دسته درازَ گوده و اونه بیته و بوته: «ای کم ایمون، چرِء شک بودی؟» 32 هیطو که نوئه بنیشتَن، باد بنیشته. 33 بازین اوشونی که نوئه میئن ایسأبون، عیسی پرستش بودَن و بوُتن: «راست راستِ که تو خدا ریکای!» ناخوشون شفا جنیسارت میئن 34 پس وختی اوطرف دریا کنار برسئن، جِنیسارِت منطقه میئن جیر بومئَن. 35 اوره مردومؤن عیسی بشناختَن و کسونیه تموم او منطقه سرادئن که ناخوشؤنِ اونه ورجه بأرَن. 36 اوشؤن عیسی منّت گودَن که اجازه بدای تا فقط اونه ردا دست بزنَن. و هر کس دست زی، شفا هَیت. |
@ 2024 Korpu Company