متّی 11 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

عیسی گبون تعمید دهنده یحیی باره

¹ بعد از اونکه عیسی ایی حوکمؤنِ خوشِ دوازده​ته شاگردِ هده، اورای شهرهای دیگه بوشو تا باموجی و موعظه بکونی.

² وختی یحیی زندون میئن، مسیح کارؤنِ باره بشتؤسه، خوشِ شاگردؤنِ اونه ورجه سرا دا.

³ تا بپورسن: «تو هونی ایسّی که بایستی بای، یا ینفر دیگه ریفاه بَیسیم؟»

⁴ عیسی جواب بده: «بشین و اوچیزی که دینین و ایشتؤنین، یحیی به بوگؤین که:

⁵ کورؤن دینَن و شلؤن راه شنئن، جذامی أن شفا گینَن، کرؤن ایشتؤنن، مُرده​أن زنده بنن و ندارونِ خوروم خبر هدَه بنه.

⁶ خوش​بحال اونی که مَه شک نکونی.»

⁷ وختی یحیی شاگردؤن شوئدبون، عیسی بنا بوده یحیی باره گب زئن و جماعتِ بوته: «چی چی دِئنه بِه بیابون میئن بوشوین؟ یکته لوُله دِئنه به که بادای توکون خوردره؟

⁸ اگه نه، پس چی چی دئنه بِه بوشؤین؟ یکته مرداکِ دئنه به که نرم رخت دؤده؟ اوشؤنی که نرم رخت دوکؤئنن پادشاهونِ کاخؤنِ میئن ایسَئن.

⁹ پس چی چی دِئنه وَسه بوشوئین؟ یکته پیغمبر دئنه به؟ بله، شمره گونم بیشتر از یکته پیغمبر.

¹⁰ چونکه او هونی ایسّه که اونه باره ملاکی أنِ پیغمبر کتاب میئن بنویشته بوبو: «”الون، می پیغوم آره پیشتر از تو سرا دِئنَم. که تی راهِ جلوتر آبادَ کونی.“

¹¹ راست راستِ شمره گونم که تعمید دهنده یحیی جَی پیلّه تر، مَئرای بزاسّه نوبو، امّا کوشتایترین، آسمون پادشاهی میئن اوناجی پیل تره.

¹² تعمید دهنده یحیی زمونَ جی تا الؤن، آسمونِ پادشاهی خیلی ستم بکشه و زورگوئن، اونه ظلم أمره گیتدَرن.

¹³ چونکه هَمته پیغمبرون بنویشته أن و تورات مِیئن، تا یحیی زمون نبوّت گودَن.

¹⁴ و اگه بخوأین قبول بکونین، یحیی هو ایلیا ایسّه که بایستی بمابی.

¹⁵ هر کس گوش ایشتؤسنه به دئنه، بشتؤئی.

¹⁶ «ایی نسلِ مورسونِ چی بوگُؤم؟ کوشتای زاکؤنِ مورسونَن که بازارِ میئن نیشنَن، خوشؤنِ همبازی أنِ خوبِئنن:

¹⁷ «”شیمه بِه فلوت لُوله بزیم رقص نودین روضه بوخُندیم، ونگ نزین​.“

¹⁸ چرِء که تعمیددهنده یحیی بومَه که نه خؤئنه و نه وودوشنه، گونن که: ”دیو دئنه.“

¹⁹ انسونِ ریکه بومَه که خؤئنه و وودشنه گونن: ”مرداکی ایسّه شُوکوم​پیس و عرق​خور، خراجگیرؤن و گوناهکارؤنِ امره ریفقه.“ امّا اوچی که عقل و حکمتَ جی ببار هنه نیشون دئنه که او عقل و حکمت درستِ یا نه.»

وای بر او شهرؤنی که توبه نوکوئنَن

²⁰ بازین عیسی با اینکه او شهرونیِ که بیشتر اونه میئن خوش معجزه أنِ انجوم بده بو و توبه نوده بون تشر بزه.

²¹ «وای بر تو، ای شهر خورَزین! وای بر تو، ای شهر بیت​صِیدا! چرِء که اگه معجزاتی که شیمه میئن انجوم بوبُو، صور و صیدون میئن انجوم بوبوبی، اونه مردومون خیلی زمت پیش، پلاس دودَن و خاکستر سر نیشتَن و توبه گودَن.

²² امّا حتم بدارین که داوری روز میئن، مجازاتِ تاب، صور و صیدون به سهلتر بنه، تا شیمه بِه.

²³ و تو ای شهر کَفَرناحوم، تا آسمؤنِ گوف جؤر تینی شوئن؟ هرگی! بلکه تا جیرترین جای جهنّم دکِئنی. چرِء که اگه معجزاتی که تی میئن انجوم بوبُو، سُدومِ میئن دکته بی، تا امروز مونَسی.

²⁴ امّا شمره گونم که داوری روز میئن، مجازات تاب، سدوم به سهلتر بنه، تا تِه به.»

باین می ورجه

²⁵ هوموقع، عیسی بوته: «ای پئر، صابِ آسمؤن و زمین، تَه ستایش کوئنم که ایی حقیقتؤنِ دانایؤن و عاقلؤنای جا بدای و کوشتای زاکؤنِ به آشکاره گودی.

²⁶ بله ای پئر، چونکه خواستهء پر از لطف تو اینه وَسه بو.

²⁷ می پئر همه چیزِ مَه بسپورده. هیشکس ریکه نشنأسنه جُز پِئر و هیشکس پئرِ نشنأسنه جُز ریکای و اوشؤنی که ریکای بخوای، پئرِ اوشونه بِه آشکاره کؤئنه.

²⁸ «می ورجه بأین، ای تمومِ زحمتکشؤن و کسونی که سنگین بار دئنین، که مو شمره آسایش هدِئنَم.

²⁹ می پیشکابول کولَ گیرین و می جَی یاد بگیرین، چونکه مو مهربون و فروتن ایسّم. و شیمه جونِ میئن آرامش گینین.

³⁰ چرِء که می پیشکابول راحت و می بار سبُک.»