لوقا 21 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

ندار بیوه زناکِ پیشکش

¹ عیسی دور بر نیگاه گوده و دارا آدمؤنی بدِه که خوشونه پیشکشؤن معبد بیت المال صوندوق میئن توده دبون.

² او میئنه ندار بیوه زناکی هم بدِه که دو قُرؤن صوندوق میئن تَودَه.

³ عیسی بوته: «راست راستِ شمرِه گونَم، ایی ندار بیوه زناک از همه اوشون ویشته هَدَه.

⁴ چونکه اوشون همته از زیادی خوشونه دارایی هَدَئن، امّا ایی زناک خوشِ نداری میئن، خو تمؤم روزیِ هَدَه.»

آخر زمؤن نیشونه أن

⁵ وختی بعضی أن معبد وصف واسه گب زئدبؤن که چُطو قشنگ سنگؤن و پیشکشون وقف امره بساته ایسّه، عیسی بُوته:

⁶ «او روزؤنی رسنه اوچیزی جی که اِره اینین، هیچ سنگی اویکته سنگ سر نومؤنه بلکه همه فگردنه.»

⁷ اوشؤن بپورسه ئن: «اوستاد، ایی اتفاقؤن کِی دکئنه و اونه نیشؤنه نزدیکَ بوئن چیسه؟»

⁸ عیسی جواب بَدَه: «واخُب ببین که گُمراه نبین چونکه خیلی ان می ایسم امره هنن و گونن: ”مو هو ایسّم“ و ”موعود زمون برسه“. اوشونه دومبالسر نشین.

⁹ «و وختی که جنگؤن و آشوبؤن خبرِ ایشتؤنین، واهیمه ندارین. چونکه اول باید ایجور چیزون اتفاق دکای، ولی آخر کار هودَم نرسنه.»

¹⁰ بازین عیسی اوشونه بوته: «یکته قوم، قوم دیگر ضد و یکته مملکت، مملکت دیگر ضد ویریسنَن.

¹¹ پیله زمین لرزه أن و قحطی و وبا خیلی جائان میئن هنه، و ترسناک اتفاقؤن دکِئنه، نیشونه های خوفناک آسمؤنِ میئنای ظاهیرَ بنه.

¹² «امّا پیش از ایی همه اتفاقون، شمره گرفتارَ کوئنن، آزار رسونبئنَن و یهودی أن عبادتگاه أن و زندؤنؤنِ میئن تؤدئنَن، و می ایسم واسه، شمره پادشاه أن و فرماندارؤن ورجه بئنَن

¹³ و ایطوری مُهلت پیدا کوئنین تا گوایی بدین.

¹⁴ اینه خوب یاد بدارین که جلوتر، ایی فیکرونِ میئن دنِبین که خودتون دفاع به چی بوگوین.

¹⁵ چونکه شمره کلام و حکمتی هدِئنم که هیّته از شیمه دُشمنؤن منِئن مقاومت یا مخالفتی اونه أمره بکونن.

¹⁶ حتی شیمه پئر و مَئر و برارون، و خویشؤن و رفیقؤن شمره دُشمن دست هدِئنَن و بعضی از شمه أنِ کوشنَن.

¹⁷ مَردم همته می ایسم واسه شمرای نفرت پیدا کؤنَن.

¹⁸ امّا یکته مو، شیمه سرا جی ابیرَ نبنه.

¹⁹ صبر أمره، شیمه جؤنِ نجات دِئنین.

²⁰ «وختی بَینین اورشلیمِ، دشمن لشگر دوره بوده، بُدؤنین که اونه ویرؤنی نزدیک ایسّه.

²¹ بازین اوشونی که یهودیه میئن ایسئن کوهؤنِ میئن فرار کوئنَن و اوشونی که شهر میئن ایسَئن شَهرای بیرون شنن، و اوشونی که دشت و صحرا میئن ایسَئن شهرِ میئن نأنَن.

²² چونکه او روزؤن، مکافات روزؤن ایسّه که هرچی بنویشته بوبوُ عملی بنه.

²³ وای برشوکُمدار زناکؤن و مَئرونی که خوشؤن زاکؤن او روزؤنِ میئن شیر دِئنن! چونکه پیله بلایی ایی سرزمینِ سر هنه و ایی قوم، به غضب خدا دچار بنه.

²⁴ شمشیر ضربه امره کِئنَن و همته قومؤن دیگه میئن اسیری به ببورده بنن و اورشلیم، غیریهودی أنای جی لَغَد دمج بنه تا هوموقع که غیریهودی أن دوره، به انجوم برسی.

²⁵ «نیشونه‌أنی آفتاؤ و ماه و ستاره أن میئن پیدا بنه. زمین سر، قومؤن دریا کولاکای سراسیمه و پریشؤنَ بنن.

²⁶ مَردم از ترسِ اوچیزی که دنیا به اتفاق دکتدره، وحشت أمره غَش کوئنن، چونکه آسمؤن قُوا أن به لرزه در هنه.

²⁷ بازین انسون ریکه اینین که ابرِ میئن پیله قوت و جلال امره أمئدره.

²⁸ هیطو که ایی اتفاقون شروع ببی راست بَیسین و شیمه سر جورا گیرین، چونکه شیمه نجات نزدیکه!»

²⁹ و ایی حیکایت اوشون به بأرده: «انجیل دار و اویکته دارؤنِ یاد بأرین.

³⁰ هیطو که وَلگ دِئنَن، تینین بینین و بفهمین که تابستؤن اَمَئدره.

³¹ هینه واسه، هر زمون بَینین که ایی چیزؤن اتفاق دکتدره، فَهمنین که خُدا پادشاهی نزدیکِ.

³² راست راستِ، شمره گونَم، تا همۀ ایی اتفاقون دنکای، ایی نَسل از بین نشنه.

³³ آسمؤن و زمین از بین شنه، امّا می گبؤن هرگی از بین نشنه.

³⁴ «واخوب ببین، نبی که کِیف و نوش و مستی و ایی زندگی دیل نیگرؤنِین شیمه دیلِ سختَ کونی و او روز یکته دؤم مورسؤن یکدفاری شیمه سر بکّای.

³⁵ چونکه ایی اتفاق همۀ مَردم سر، تمومِ دنیا به دکئنه.

³⁶ پَس همیشه بپایین و دوعا بکونین تا بتونین همه ایی اتفاقونَ جی که خیلی زود دکِئنه، در أمؤن بومؤنین و انسون ریکه ورَجه بَیسین.»

³⁷ عیسی هر روز معبد میئن مردم آموتی. و هر شؤ شهرای بیرون شو و کوهی که زیتون ایسم داشتِ شوء صوبَه گود.

³⁸ صوبه دمؤن مَردم اونَ گبؤنِ ایشتؤسن به معبد میئن جومَه بوئن.