لوقا 11 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

عیسی دعا گودنِ خو شاگردون آموجبِئنه

¹ یه روز عیسی یه جا دوعا کادبو. عیسی دعا تمنه بو پس، یکته از اونه شاگردؤن بوته: «آقا، دوعا گودَنِ اَمَرِه باموج، هیطو که تعمید دهنده یحیی خوشِ شاگردؤن باموته.»

² عیسی ایشونه بوته: «هر وخت دوعا کأدرین، بوگوین: «”پئر، تی ایسم مُقدّس ببی، تی پادشاهی بَای،

³ امه هرروزِ نونِ هر روز اَمَرِه هدی.

⁴ امه گُناهونِ بَبَخش، چونکه امَرَم همته امه قرضدارون بَخشنیم. و اَمرِه امتحون میئن تؤندی.“‌»

⁵ بازین ایشونه بوته: «کیسَه از شمه که یکته رفیق بدَاری، و نیصفِ شؤ اونه ورجه بشی و بوگوی: ”ریفق، سُه ته نون مَه قرض هَدی،

⁶ چونکه یکته از می ریفقؤن سفراجی وگرسه، و مو هیچی ندانَم تا اونه ورجه بَنِم،“

⁷ و او از خونه میئنای جواب بَدای: ”مَع زحمت ندی. در قفل ایسّه، و می زاکون می امره جا میئن خوتَن. منِئم از می جا ویریسَم و یه چی تَه هدِئم.“

⁸ شمره گونَم، شاید خو ریفق واسه وینریسی و اونه نون هندای، اما اونه اصرار واسه ویریسنَه وهر چی که لازم دئنه اونه هَدئنه.

⁹ «پَس شمره گونَم، بخوائین که شمره هَدَه بنه؛ واموجین که یابنین؛ و بَکوئین که در شیمه رو بازَ بنه.

¹⁰ چونکه هرکی بخوای، اونه هده بنه وهر کی وامُوجی، یابنه؛ و هرکی بَکوئی، در اونه به بازَ بنه.

¹¹ کویکته از شمه پئرون، اگه اونه ریکه اونای ماهی بخوای، یکته میلون اونه ‌هدِئنه؟

¹² یا اگه مَرغونه بخوای، یکته عقرب اونِ هدئنه؟

¹³ شمه که بد ایسّین دوئنین که چوطو شیمه زاکون خُوروم چی هَدین، چَقدر بیشتر شیمه آسمؤنی پئر روح القدسِ هرکس که اونای بخوای، بخشنه.»

عیسی و بَعَلزِبول

¹⁴ عیسی یکته لال دیو یه نفرای بیرونَ کائدبو. هیطو که دیو بِیرون بُشو، لال مَردکای بتونسه گب بزَنی و مَردم ماتَ بوئن.

¹⁵ امّا بعضی أن بوتَن: «او دیوؤنِ، بِعِلزِبول یاری أمره، که دیوؤنِ پیله تر ایسه، بیرونَ کوئنه.»

¹⁶ بقیه أم اونه امتحونِ به، دائم یکته آسمؤنی نیشونه خواسّن.

¹⁷ عیسی اوشونه فیکرون بفهمسه و بوته: «هر مملکتی که ضد خودوش دسته دسته ببی، سر به نیستَ بنه، و هر خونه‌ ای که ضد خودوش دسته دسته ببی، فبنه.

¹⁸ اگه شیطون هم خوشِ ضد دسته دسته ببی، چُطو اونه مملکت برقرار مؤنه؟ چون گونین که مو بِعِلزِبول یاری امره دیوؤنِ بیرونَ کوئنَم.

¹⁹ اگه مو بِعلزبول یاری امره دیوؤنِ بیرون کوئنم، شیمه شاگردؤن کی یاریِ أمره اوشونه بیرونَ کُوئنن؟ پَس ایشون، شمره قضاوت کوئنن.

²⁰ امّا اَگه مو خُدا قدرت امره دیوؤنِ بیرون کُوئنم، حَتم بدونین که خُدا پادشاهی شیمه به بومَه.

²¹ هر وخت یکته قوی مَرداک که حیسابی مسلح بوبؤ، خوشِ خونه بپای، اونه مال و مَنال در امؤن مؤنه.

²² امّا وختی یه نفر اونای قویتَر اونه سر فترکی و حریفَ بی، سلاحیِ که او مَرداک پوشت به او گرمه، اونای هگینه، دارایی تقسیمَ کوئنه.

²³ هرکس که می امره نیه، می ضیدِ، و هرکس که می أمره جومَه نکونی، پخشَ کوئنه.

پلید روح، وگردنه

²⁴ «اوزمون که پلید روح یه نفرای بیرون هنه، خشک و بی آؤ جیگانِ سو شنه تا یکته جا خوشِ استراحتِ به بیاجی. امّا چون نیاجنه خوشِ أمره گونه: ”او خونه ای که اورای بومام، وگردَنم.“

²⁵ و هیطوکه اوره رسنه او خونَه تمیزَ گوده و قشنگ اینه،

²⁶ شنه و هفت ته روح بدتر از خودوش هم اَبِئنه، و همته شنن دیرون و اوره نیشنن. سراخر، او آدم حال از اونه اولِ حالم بدترَ بنه.»

²⁷ وختی که عیسی ایی گبؤنِ گوتدبو، یکته زناک جَمعیت میئنای بلند بلند بوته: «خوش به حال او زناکی که تَه بچِه و تَه شیر بَدَه.»

²⁸ امّا عیسی بوته: «نه، بلکه خوشا به حال اوشونی که خُدا کلام ایشتؤنَن و اونه بجا أبِنَن.»

یونسِ پیغمبر نیشونه

²⁹ هیطو که جَمعیت زیادترَ بؤدبو، عیسی بوته: «ایی نَسل، نَسلی ایسّه شرور. یکته نیشونه دومبال ایسّن! امّا نیشونه ای ایشونه هَدَه نبنه جز یونسِ پیغمبر نیشونه.

³⁰ چون هوطو که یونس، نیشونه ای بوُ نینوا مَردم به، انسون ریکه که مو ایسم هم، ایی نَسل به نیشونه ایسّه.

³¹ داوری روز میئن، جنوب ملکه ایی نَسل امره ویریسنَه و ایشونه محکوم کوئنه، چونکه، او از اوسر دنیا بومه تا سلیمان حکمت بشتؤئه و بَین، که یه نفر پیله تر از سلیمان اِره ایسَه.

³² نینوا مَردم داوری روز میئن ایی نَسل امره ویریسنَن و اوشونه محکومَ کوئنَن، چونکه اوشون یونس موعظه واسه توبه بوُدَن، که بَین، ینفر پیله تَر از یونس اِره ایسَه.

شیمه میئنِ روشنایی

³³ «هیشکی گردسوز وانگیرونبِئنه تا اونه جا بدای یا یکته بیدره جیر بَنای، بَلکه گردسوزه چراغدونِ سر نِئنَن تا هرکس دیرون بای اونه روشناییِ بَینه.

³⁴ تی چیشم، تی بدنِ چراغِ. وختی تی چیشم سالم ببی، تی تمام بدن روشنه بنه. امّا وختی تی چیشم فاسیدَ بی، تمام تی بدن ظلماتای پورا بنه.

³⁵ پَس واخوب بَبو نبی که او روشنایی ای که تی میئن هَنّه، ظلمات ببی.

³⁶ اَگه شیمه تمام بدن روشنایی میئن ببی و هیچ ذرّه ای از او ظلمات میئن نبی، هوموقع تمام شیمه بدن روشنایی میئن موئنه هوطوکه یکته چراغ پور نور شیمه سر فوتؤئنه.»

وای بر فریسی عالیمون و قاضی أن

³⁷ هیطو که عیسی خوشِ گبؤن تمنَه گوده، یکته از فرَیسی فرقه عالمون اونه غذا خوردن به دعوت بوده. پَس عیسی اونه خونه بُشو و بنیشته.

³⁸ امّا فَریسی وختی که بدِه عیسی خوشِ دَستؤنِ قبل غذا خوردن نوشُورده، خیلی تعجب بوده.

³⁹ هوموقع عیسای خُداوند اونه بوته: «شمه فرَیسی ان کاس پیاله بیرونِ پکا کؤنین، امّا از دیرون پور از حرص وطمع و شرارت ایسین!

⁴⁰ ای نادونون، مگه اونی که بیرونه بساته، دیرون نساته؟

⁴¹ اما از اوچیزی که شیمه میئن هنّه صدقه هَدین و بینین همه چی شیمه به پکا بنه.

⁴² «اما وای برشمه ای فرَیسی ان! چونکه شمه از بینه و کوتکوتو و همه جوره سبزی، دَه‌یک هدِئنین، امّا عدالتَ و خُدا محبت نده بو گینین. ایشونِ بدون اونکه اوشونه نده بو بگیرین بایستی انجوم بدابین.

⁴³ وای بر شمه ای فرَیسی ان! چونکه دوست دأنین عبادتگاهون میئن بهترین جیگاه بنیشین و مَردم، کوچه و بازار میئن شمره سلام بوگؤن.

⁴⁴ وای برشمه! چونکه قبرؤنی بی نام نیشون مورسونین که مَردم نودُنسه اوشونه سر راه شنن و ردّا بنن.»

⁴⁵ یکته از قاضی أن اونه جواب میئن بوته: «اوستاد، تو ایی گبونِ أمره، اَمَرم توهین کأدری.»

⁴⁶ عیسی بوته: «وای بر شمه هم ای قاضی أن، که سنگین بارِ مَردم دوش سر نِئنین، امّا خودتون نخوانین حتی یکته انگوشت، کمک واسه اونه جیر بنین.

⁴⁷ وای برشمه که پیغمبرونی واسه که شیمه پئرون اوشونه بکوشتن مزار چاکونین!

⁴⁸ هینه واسه شمه گوایی دئنین و او کارونی که شیمه پئرون انجوم بدابوئنِ تصدیق کوئنین. چونکه اوشون پیغمبرون بکوشتن و شمه اوشونه به بوقاع چاگودین.

⁴⁹ هینه واسه خُدا حکمت بفرماسه که ”مو اوشون واسه پیغمبرون و رسولون سرا دِئنم. امّا بعضی أن کوشَنن و بعضی أنم آزار رسونبئنَن.“

⁵⁰ تا، خون همۀ پیغمبرونی که از اول دونیا تا الؤن فُبُو بوُ، ایی نَسل گَردن ببی-

⁵¹ از هابیل خون تا زکریا خون که قربانگاه و محرابگاه میئن فوبؤ. بله، شمره گونَم که ایی نَسل ایشونِ واسه حساب پَس دِئنه.

⁵² وای بر شمه ای قاضی أن! چونکه معرفت کلید بدوزِیئن. خودتون دیرون نوشوئین و اوشونِ جلو که خوانَن دیرون بوشُئن هم گینین.»

⁵³ وختیکه عیسی بیرون بُشو، تورات معلمون و فرَیسی ان بنا بمخالفت اون امره بودن و اونه زور باردن تا خیلی چیزوناجی گب بزنی

⁵⁴ و اونه چرِ سر نیشتبون تا یکته گب اونه زبونای بیرون بای تا اونه گیرفتارَ کونن.