یوحنا 8 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

زناکار زناک بخشِئن

¹ امّا عیسی زیتون کوه سو بوشو.

² صوبه دم عیسی هنده معبدِ صاراکی میئن بومَه. اوره مردم همه اینه دور جومَه بوئن؛ و عیسی بنیشته بنا بوده مردومِ آموتَن.

³ تورات معلمون و فریسی فرقه عالمون، زناکیِ که زنا گودَن موقع بِیته بوئن، بأردن و اونه مردم میئن بدأشتن.

⁴ عیسی بوُتن: «اوستاد، ایی زنکَه زناگودن موقع بَیتن.

⁵ موسای پیغمبر، شریعت میئن اَمره حکم بُوده که ایجور زناکؤن، سنگسار بوبؤئن. الون تو چی گونی؟»

⁶ اینه بوُتن تا عیسی امتحون بکونَن و یه چی اونه متهم گودنِ بِه بیاجن. ولی عیسی هچیمسه، و خوشِ انگوشت اَمره زمین سر بنویشته.

⁷ ولی چونکه اوشؤن هَی عیسی جَی پورسِئن، عیسی ویریسَه و اوشونه بوته: «شیمه میئنای هر کس که گوناه نوده، اوّلی سنگ اونه بزنی.»

⁸ هنده هچیمسه و زمین سر بنویشته.

⁹ ولی وختی اوشؤن ایی گب بشتوسَن، یکته یکته، پیله تر تا کوشتر اورای بوشوئن و عیسی، او زناکِ أمره که اونه جلو سرپا ایسابو تنها بیسه.

¹⁰ عیسی ویریسَه و او زنکه بوته: «ای زناک، اوشون کوره ایسَئن؟ هیشکس تَه محکوم نوده؟»

¹¹ او زنکه جواب بدا: «هیشکس آقا!» عیسی اونه بوته: «منم تَه محکومَ نوکؤنَم. بشو و ده گوناه نکون.»

دونیا نور مو ایسّم

¹² عیسی دومَرته مردم اَمره گب بزه و بوته: «دونیا نور مو ایسّم، هر کس می دومبال بای، هرگی ظلمات میئن نشنه، بلکه زندگی نور دَئنه.»

¹³ پس فریسی أن اونه بوُتن: «تو خودت، ته بِه گوایی دِئنی، پس تی گوایی اعتبار ندَئنه.»

¹⁴ عیسی اوشونِ جواب بده: «حتی اگه مو خودم مِه بِه گوایی بدَئم، می گوایی راستِ، چونکه دؤنم کورهَ جی بومئم و کوره شنَم، ولی شمه ندؤنین که مو کورَه جی بومئم و کورا شنَم.

¹⁵ شمه آدمی فکر مورسؤن داوری کؤنین، امّا مو هیشکسِ داوری نوکؤنَم.

¹⁶ با ایی حال حتی اگر داوریم بکونَم، می داوری درست، چونکه تنها نیَیم، بلکه پئری هم که مه سرادا، می أمره‌ ایسّه.

¹⁷ شیمه شریعت میِئن بنویشته هنّه که دوته شاهد گوایی اعتبار دَئنه.

¹⁸ مو خودم مه​بِه گوایی دِئنم و می پئری أم که مه سرا دا، مه بِه گوایی دِئنه.»

¹⁹ بازین اونه بوُتن: «تی پئر کورا ایسأ؟Ÿ» عیسی جواب بدا: نه مه شنأسنین نه می پئره. اگر مه شنأختین می پئرم شنأختین.»

²⁰ عیسی ایی گبون زمونی که معبد خزؤنه میئن مردومِ آموت بوته. امّا هیشکس اونه نیته چونکه اونه وخت حله نرسه بو.

²¹ بازین عیسی یبار ده اوشونه بوته: «مو شنَم و شمه می دومبال گردنین، ولی شیمه گوناهِ میئن مینین. او جایی که مو شوئدرم شمه منئین أَمئن.»

²² پس یهودی أن بوُتن: «مگه خوائنه خوشِ بکوشی که گونه ”او جایی که مو شوئودرم شمه منئین أَمئن“؟».

²³ عیسی ایشؤنه بوته: «شمه زمین شی ایسین و مو آسمون شی. شمه ایی دونیاشی ایسّین، ولی مو ایی دونیا شی نییم.

²⁴ شمره بوُتم که شیمه گوناأن میئن مینین.» چون اگه ایمؤن نأرین که مو هو ایسّم. شیمه گوناأن میئن مینین.»

²⁵ پس عیسی بوتَن: «توکی ایسّی؟» او جواب بدا: «هونی که از اوّل شمره بوُتم.

²⁶ خیلی چیزؤن دَئنم که شیمه باره بوگؤم و شمره محکومَ کونم، امّا اونی که مه سرا دا، حق ایسه و مو اوچیزی که اونای بشتؤسَم، دونیا به اعلؤم کوئنم.»

²⁷ اوشؤن نفهمسن که آسمونی پئرِ باره ایشونِ بِه گوتدره.

²⁸ پس عیسی اوشونه بوته: «وختی که انسون ریکه چوب سر جؤر ببرین و بکوشین، هووخت فَهمنین که مو هو ایسّم و خودمَ جی کاری نوکؤنَم، بلکه فقط اوچیزیه گونم که می آسمونی پِئر مه باموته.

²⁹ و اونی که مه سرا دا، می أمره‌ ایسّه. او مه تنها ننَه، چونکه مو همش اوچیزی که اونه راضی کؤئنه، انجؤم دِئنَم.»

³⁰ ایی گبؤنِ أمره خیلی​أن اونه ایمؤن بأردن.

حقیقت شَمره آزادَ کوئنه

³¹ بازین عیسی یهودی أنی که اونه ایمؤن بارده بون، بوته: «اگه می کلامِ میئن بَیسین، راست راستِ می شاگرد بنین.

³² و حقیقت شنأسنین و حقیقت شمره آزادَ کوئنه.»

³³ اوشؤن جواب بدئن: «اَمه ابراهیم پیغمبرِ زأکؤنیم و هرگی هیشکسِ نوکر نوبویم. پس چوطو ایسه که گونی آزادَ بنیم؟»

³⁴ عیسی جواب بدا: «راست راستِ، شمره گونم، کسی که گوناه کؤئنه، گوناه نوکر ایسّه!

³⁵ نوکر همش خونه میئن نیسنه، ولی ریکهِ همش خونه میئن ایسَه.

³⁶ پس اگه ریکه شمره آزادَه کونی، راست راستِ آزادَ بنین.

³⁷ «دؤنم که ابراهیم پیغمبرِ زاکؤنین. با ایی حال اینه دومبالین که مه بکوشین، چونکه می کلام شیمه میئن جائی ندَئنه.

³⁸ مو هرچی جی که آسمونی پئرَ جی بدِئم گب زِئنَم و شَمَرَم اوچیزی که شیمه پئرای بشتؤسین انجوم دِئنین.»

³⁹ اوشؤن بوُتن: «امه پئر، ابراهیم پیغمبر ایسّه.» عیسی بوته: «اگه شمه ابراهیم زاکؤن بین، کارؤنی که ابراهیم گودِ، انجوم دَین.

⁴⁰ ولی شمه می کوشتَن دومبال ایسّین؛ و مو اونی ایسّم که حقیقتی​که خدا جَی بشتؤسَم، شیمه به بوتَم! ابراهیم ایجور کار نوُده.

⁴¹ اما شمه شیمه پئرِ کارؤنِ انجوم دِئنین.» اوشؤن بوتَن: «اَمه مولکوته نییم! یکته پئر دَئنیم اونم خدا ایسّه.»

⁴² عیسی ایشؤن بوته: «اگه خدا شیمه پئر بو، مه دوست داشتین، چونکه مو خدا طرفای بومئم. و الؤن إرِه ایسَم. مو مه به نومئم، بلکه او مه سرا دا.

⁴³ چی وَسه می گبؤن نفَهمنین؟ اینه واسه که منیئن اوچیه که گونمِ تحمل بکونین.

⁴⁴ شمه شیمه پِئر، ابلیس زاک ایسّین و خوانین اونه خوأسته أن انجوم بدین. او از اوّل قاتل بو و حقیقت اَمره کاری نداشت، چونکه هیچ حقیقتی اونه میئن ننأ. هروخت دروغ گونه، خو ذاتَ جی گونه. چونکه دروغگو ایسّه و دروغؤنِ پئرِ.

⁴⁵ ولی چونکه حقیقتِ شمره گونم، می گبؤنِ باور نوکؤنین.

⁴⁶ کویکته شیمه جَی تینه مَه، به یکته گوناه محکوم بکونی؟ پس اگه حقیقت شمره گونم، چرِء می گبؤنِ باور نوکؤنین؟

⁴⁷ کسی که خداجی ایسّه، خدا کلامِ گوش دِئنه، دلیل اینکه شمه خدا کلام گوش ندِئنین اینه واسه ایسّه که خدا جی نییَن.»

ابراهیم پیشتر مو ایسَئم

⁴⁸ یهودیِ أن عیسی جواب بدَئن: «مگه درست نوتیم که تو سامری ایسّی و دیو دَئنی؟»

⁴⁹ عیسی جواب بدا: «مو دیو ندَئنم، بلکه می آسمونی پئرِ حرمت نِئنَم. امّا شمه مَه، بی حرمتی کوئنین.

⁵⁰ با ایی که مو می جلال دومبال نییم، ولی ینفر ایسأ که اونه دومبال و داوری اونه أمره‌ ایسّه.

⁵¹ راست راستِ، شمره گونم، اگه کسی می کلامِ انجوم بدای، مرگ هرگی نینه!»

⁵² یهودی أن اونه بوُتن: «الؤن ده حَتم دئنیم که تو دیو بزه کی! ابراهیم بمورده و پیغمبرؤنم بموردَن، الؤن تو گونی که ”اگه کسی می کلامِ انجوم بدای، مرگِ هرگی ونچیشَنه!“

⁵³ مگه تو امه پئر ابراهیمَ جی هم پيله‌تری؟ او بمورده، پیغمبرؤنم بموردَن، فکر کوئنی کی ایسّی؟»

⁵⁴ عیسی بوته: «اگه مو مَه جلال بدِم، می جلال ایرزش ندَئنه. اونی که مه جلال دِئنه، می آسمونی پئره، هونی که شمه گونین، امه خدا ایسّه.

⁵⁵ ولی شمه اونه نشنأسنین. امّا مو اونه شنأسنم. اگه بوگؤم که اونه نشنأسنَم، شیمه مورسون دروغگو بنم. ولی مو اونه شنأسنم و اونه کلامِ انجوم دِئنم.

⁵⁶ شیمه پئر، ابراهیم، شادی گود تا می روزِ بَینی؛ و اونه بدِه و شادَ بوُ.»

⁵⁷ یهودی أن اونه بوُتن: «حلِه پنجاه سالم ندئنی، ابراهیم بدِه دئنی؟»

⁵⁸ عیسی اوشونه بوته: «راست راستِ، شمره گونم، پیش از اونکه ابراهیم بِئسی، مو ایسَئم!»

⁵⁹ پس اوشؤن سنگ ویتَن تا اونه سنگسار بکونَن. امّا عیسی خوشِ جا بده و معبدَ جی بیرون بوشو.