یوحنا 20 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

عیسی زنده بنه

¹ اوّلی روز هفته میئن یعنی یکشنبه صوبه دیمَی، حلِه که هوا تاریک بو، مریم مجدلیه مقبره سر بوشو و بدِه که اونه سنگ یکته کنار گرادا بوبؤ.

² پس بدوبدو بوشو شمعون پطرس ورجه و او شاگرد دیگه که عیسی اونه دوست داشت. مریم اوشؤنه بوته: «امه آقا مقبرای ببوردَن و نودؤنیم کوره بَنئن.»

³ پطرس اوته شاگرده اَمره بیرون بومَه و بوشؤن مقبره سو.

⁴ هر دوته دوؤسَن؛ امّا اوته شاگرد تندتر بوشو، پطرسای پیش دکته و اوّل مقبره برسه.

⁵ هچیمسه و مقبره میئنِ بدِه که کفنی اوره کته. امّا مقبره دیرون نوشُو.

⁶ بازین شمعون پطرسم اونه دومبالسر بومَه و مقبره دیرون بوشو و بدِه که کفنی اوره هنّه،

⁷ امّا او دستمالی که عیسی سر دوُر دوَسّه بوئن، کفنی کنار ننَه بو، بلکه سیوا، تا بوبُو و یجا دیگه هَنّه بو.

⁸ پس اوته شاگردم که اوّل مقبره سر برسه بو، بوشو دیرون و بدِه و ایمؤن بأرده.

⁹ چونکه حلِه شاگردون، مقدس کیتابؤنِ نیویشته أنِ نفَهمسه بُوئن که عیسی بأید مُرده‌أن جَی زنده ببی.

¹⁰ بازین او دوته شاگرد خوشؤنِ خونه وگَرسَن.

عیسی آشکارَ بؤن، مریم مَجْدَلیّه بِه

¹¹ ولی مریم بیرونِ مقبره ایسأ بو و ونگ زئدبو. او هوطو ونگ اَمره هچیمسه تا مقبره دیرونِ نیگاه بکونی.

¹² او زمون دو​ته فرشته‌ بدِه که سفید رخت دؤوده بون و اوجایی که عیسی جنازه هَنّه بو، یکته سرجؤر و اویکته پاأنِ جیر نیشته بوُئن.

¹³ اوشؤن اونه بوُتن: «زناک، چرِء ونگ زئدری؟» مریم جواب بدا: «می آقا ببوردَن و نودونم کوره بَنَئن.»

¹⁴ هیطوکه اینه بوته، وگرسه و عیسی اوره سرپا بدِه، ولی نشناخته.

¹⁵ عیسی اونه بوته: «زناک، چرِء ونگ زئدری؟ کی دومبال گردنی؟» مریم به خیال اینکه باغبؤنِ، بوته: «آقا، اگر تو اونه ویتی، مه بگو کوره بَنای تا بوشؤم و اونه ویگیرَم.»

¹⁶ عیسی دوخُنده: «مریم!» مریم وگرسه و عبرؤنی زبون أمره بوته: «رَبّونی!» (یعنی اوستاد).

¹⁷ عیسی اونه بوته: «مَه دست نزن، چونکه حلِه می پئر ورجه جؤر نوشؤم. بلکه می برارون ورجه بشو و اوشونه بگو: می پئر ورجه و شیمه پئر ورجه، می خدا ورجه و شیمه خدا ورجه جؤر شوئد​رم.»

¹⁸ مریم مَجْدَلیّه بوشو و شاگردؤنِ خبر بدا که «خداوند بدِئم!» و اوچیزی که عیسی، اونه بوته بو، اوشونه بوته!

عیسی شاگردؤنِ بِه آشکارَ بنه

¹⁹ هو روز غروب دیمی که اولی روزِ هفته بو، شاگردؤن جومَه بوبُن و درؤنِ یهودیِ أن ترسَ جی قفلَ گودبؤن، عیسی بومَه و ایشؤنه میئن بیسأ و بوته: «سلام بر شمه!»

²⁰ وختی اینه بوته، خوشِ دستؤنِ و خوشِ تکِ اوشونه نیشون بدا. شاگردؤن خداوند دِئن أمره شادَ بون.

²¹ عیسی هنده اوشونه بوته: «سلام بر شمه! هیطو که پئر مَه سرا دا، منم شمره سرا دِئنم.»

²² هیطو که اینه بوته، فو بزه و بوته: «روح​القدسِ هگیرین.

²³ اگر ینفر گوناهون ببخشین، اوشونِ بِه ببخشِه بنه و اگر ینفرِ​گوناهونِ نبخشین ببخشه نبنه.

عیسی و توما

²⁴ وختی که عیسی بومَه، توما، یکته او دوازده ته شاگرد که دوقولوهم اونه دوخؤندَن، اوشونه اَمره نبو.

²⁵ پس بقیه شاگردؤن اونه بوتَن: «خداوندِ بدیم!». امّا او ایشونِ بوته: «تا خودم مِئخ مَلئه اونه دستؤنِ میئن نَینَم و می انگشته مِئخ جا سر ننئم و می دسته اونه تک سولاخ میئن دنکونَم، هرگی باور نوکؤنم.»

²⁶ هشت روز بعد یعنی یکشنبه، عیسی شاگردؤن، هنده خونه میئن ایسأ بُن و توما هم اوشونه اَمره بو. با ایی که درؤن قفل بوئن، عیسی دیرون بومَه و اوشؤن میئن بَیسَه و بوته: «سلام بر شمه!»

²⁷ بازین عیسی، توما بوته: «تی انگشت بنی إرِه و می دستؤن بَین. تی دست جلو بأر و می تک سولاخ میئن دکون. بی ایمؤن نبو، بلکه ایمؤن بدأر.»

²⁸ توما اونه بوته: «می خداوند و می خدا!»

²⁹ عیسی بوته: «چونکه مه بَد​ی، ایمؤن بأردی؟ خوش بحال اوشؤنی که نَدِه بؤ ایمؤن أبِنَن.

ایی کیتاب هدف

³⁰ عیسی خیلی نیشؤنه و معجزه انِ دیگه أم خوش شاگردؤنِ جلو انجوم بدابو که ایی کیتابِ میئن بنویشته نوُبو.

³¹ ولی هنی بنویشته بوبُو تا ایمؤن بأرین که عیسی هو مسیح موعود ایسّه و خدا ریکه، و ایی ایمؤن أمره، اونه ایسمِ میئن زندگی ابدی بدأرین.