یوحنا 14 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

راه و حقیقت و زیندگی مو ایسّم

¹ «شیمه دیل پریشون نبی. خدا ایمؤن بدأرین؛ منَم ایمؤن بدأرین.

² می پئرِ خونه میئن جا زیاد هنّه، اگه ایطو نوبوبی شمره گوتنَبوم که شنم تا یکته جاجیگه شیمه بِه حاضیرَ کونَم؟

³ و اگه بوشوم و جاجیگه شیمه بِه حاضر گودم، هَنده وگردنم و شمره می ورجه بِئنَم، تا او جایی که مو ایسَئم شَمَرَم بَیسین.

⁴ جایی که مو شوئد​رم، اونه راهِ دؤنین.»

⁵ توما اونه بوته: «آقا، اَمه حتّی نودؤنیم کوره شوئد​ری، پس چوطو تینیم راهِ بدؤنیم؟»

⁶ عیسی اونه بوته: «راه و حقیقت و زندگی مو ایسّم؛ هیشکس آسمونی پئرِ ورجه نئنه مگر مو واسطه بوبُم.

⁷ اگه مه بشناختبین، می پِئرم شنأختین؛ امّا بعد از ایی اونه شنأسنین و اونه بدِه دَئنین.»

⁸ فیلیپس اونه بوته: «آقا، آسمونی پئرِ اَمَره نیشون بدی، که هی امه بِه بسِ.»

⁹ عیسی اونه بوته: «فیلیپُس، خیلی وخته که شیمه اَمره ایسَئم، حلِه مه نشنأختی؟ کسی که مه بدِه دَئنه، آسمونی پئره بدِه دَئنه. پس چوطو گونی ”آسمونی پئره اَمَره نیشون بدی؟“

¹⁰ مگه باور ندَئنی که مو پئر میئن و پئر می میئن ایسَه؟ گبؤنی که مو شمره گونم می جَی نییه، بلکه پئرَ جی ایسّه که می میئن ساکینِ. اونه که خوشِ کارؤنِ به انجؤم رسونِئنه.

¹¹ می ایی گبونِ باور بکونین که «مو پئر میئن و پئر می میئن ایسّه»؛ وگرنه او کارؤنِ وَسه که می جَی بدین، اینه باور بکونین.

¹² راست راستِ، شمره گونم، اونی که مه ایمؤن بدأری، اونم کارؤنیِ که مو کوئنَم کوئنه، و حتّی کارؤنی پیلتر از او کوئنه، چونکه مو پئرِ ورجه شنم.

¹³ هر چي که به ایسم مو بخوأین، مو اونه انجوم دِئَنم، تا پئر، ریکه میئن جلال بگیری.

¹⁴ اگه می ایسم أمره می جَی بخوأین، اونه انجوم دِئَنم.

عیسی روح القدس وعده دِئنه

¹⁵ «اگه مه دوست بدارین، می حکمؤنِ انجوم دِئنین.

¹⁶ مو پئرای خوأنَم و او یکته یاور دیگه شمره هدِئنه که همیشه شیمه اَمره ببی،

¹⁷ یعنی هو حقیقتی روح که دونیا منئه اونه قبول بکونی، چونکه نه اونه إینه و نه اونه شنأسنه؛ امّا شمه اونه شنأسنین، چرِء که شیمه أمره ساکینَ بو و شیمه میئن ایسَنه.

¹⁸ «شمره یتیم ننِئنَم؛ شیمه ورجه هَنم.

¹⁹ اَنی ده بوبؤ، دونیا دِه مَه نَینِه، امّا شمه اینین، و چونکه مو زنده‌ام، شَمَرَم زندگی کوئنین.

²⁰ او روز میئن فَهمنین که مو پئر میئن ایسام و شمه می میئن و مو شیمه میئن.

²¹ اونی که می حکمؤنِ دَئنه و اوشونای اطاعت کوئنه، اونه که مه دوست دئنه؛ و اونی که مه دوست دَئنه، می پئرم اونه دوست دئنه و منم اونه دوست دئنم و مَه اونه بِه ظاهیرَ کؤئنم.»

²² یهودا، نه یهودای اَسْخَریوطی، عیسی جی بپورسه: «آقا، چوطوری ایسّه که خؤانی تَه اَمه بِه آشکارَ کونی، امّا ایی دونیا به نه؟»

²³ عیسی جواب بدا: «اگه یه نفر مَه دوست بداری، می کلامِ انجوم دِئنه و می پئرم اونه دوست دَئنه و اَمه اونه ورجه هَنیم و اونه أمره زندگی کؤنیم.

²⁴ اونی که مه دوست ندَئنه، می کلامِ انجوم ندِئنه؛ و ایی کلامِ که ایشتؤنین می جَی نیه، بلکه می پئرای ایسه که مه سرا دا.

²⁵ «ایی چیزؤنِ وختی شمره بوتم که حله شیمه اَمره ایسام.

²⁶ امّا او یاور، یعنی روح​القدس، که پئر اونه می ایسمِ أمره سرا دِئنه، او همه چیزِ شمره آموجبِئنه و هر چیزی که مو شمره بوُتم، شمره یاد اَبِئنه.

²⁷ شیمه به سلامتی و آرامش بجا نِئنَم؛ می سلامتی و آرامشِ شمره هَدِئنَم. اوچیزیکه که مو شمره هَدِئنَم اوجوری نییه که دونیا شمره هَدای. نوگزارین شیمه دیل پریشونَ بی، نوگزارین شیمه دیل هراسونَ بی.

²⁸ بشتؤسین که شمره بوُتم ”مو شَنم، امّا دومَرته شیمه ورجه هنم.“ اگر مه دوست داشتین خوشحالَ بونابین که می پئرِ ورجه شوئدرم، چونکه پئر می جَی پيله‌تره.

²⁹ الؤن اینه قبل اینکه اتفاق دکای شمره بوُتم، تا وختی که اتفاق دکای، ایمؤن بأرین.

³⁰ دِه خیلی وخت نمؤنسه که شیمه اَمره گب بزنم، چونکه ایی دونیا رئیس هنه. او می سر هیچ ادعایی ندَئنه.

³¹ امّا مو کاری​کوئنَم که پئر مه دستور بدا، تا دونیا بدؤنی که پئرِ دوست دئنم. ویریسین اِرای بشیم.