یوحنا 12 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

مریم عیسی پائنه سر روغنی عطر فوکوئنه

¹ شیش روز پیشتر از عید پِسَخ، عیسی بیت عنیا دهات، هوجا که ایلعازَر زندگی گود بومَه، هونی که عیسی اونه مُرده‌أن جَی زنده بوده بو.

² اوره اونه واسه شؤم بدَئن. مارتا پذیرایی گود و ایلعازَر هم یکته از اوشؤنی بو که عیسی أمره سفره سر نیشته بو.

³ هو وخت، مریم یکته عطر، که خیلی گرؤنقیمت بو سنبل خالصِ جی که تقریبا نیم لیتر بو، ویته و او عطرِ عیسی پأئنه سر فوده و خوشِ مو أمره خشکَ گوده، جوری که اونه عطر، خونه میئن فیبیته.

⁴ امّا یهودایِ اَسْخَریوطی، یکته عیسی شاگردؤن که دومبالتر اونه دشمنِ دست هَدَه، بوته:

⁵ «چرِء ایی عطرِ سیصد دینار نفورتین تا اونه پولِ ندارؤنِ هَدَین؟»

⁶ او ایی گبِ ندارؤنِ دلسوجي بِه نؤته بو، بلکه اینه وسه بوُته که دوز بو؛ شاگردونِ دخل و خرج کیسه اونه دست دبو و پولی که اونه ورجه نَئن خوشِ ویت!

⁷ پس عیسی بوته: «اونه کار ندارین، چونکه مریم، ایی عطرِ می دفنِ روزِ به بداشته بو.

⁸ شیمه أمره همیشه ندارونِ دَئنین، امّا مَه همیشه ندئنین.

⁹ خیلی از یهودی أن وختی بشتؤسَن عیسی اوره ایسأ، بومَئن تا نه فقط عیسی بلکه ایلعازَرم که زنده بُوده​بو، بینَن.

¹⁰ پس، کاهینؤن سرؤن توطئه بودَن که ایلعازَرم بکوشَن،

¹¹ چون باعث بوبؤ بو که خیلی از یهودی أن بوشوئن و عیسی ایمؤن بأرَن.

عیسی یکته پادشاه مورسون اورشلیم میئن شنه

¹² صُوباین جیمعتِ زیادی که عیده بِه بومئبون، وختی بشتؤسَن عیسی اورشلیم میئن أَمَئدَره،

¹³ نخلِ خالؤن خوشؤنِ دست میئن بَداشتن و عیسی پیشواز بوشؤئن. اوشؤن دادِ أمره گوتَن: «نجات بدی! موبارکِ اسراییلِ پادشاه موبارکِ اونکه، خداوندِ ایسمِ أمره هنه!»

¹⁴ هووخت عیسی یکته خرکرّهَ بیاتّه و اونه سر سواره بوُ هیطو که مقدس نیویشته أنِ میئن بومَه که:

¹⁵ «واهیمه ندار! اورشلیم، ای صهیونِ لاکو، بودوئن تی پادشاه، خرِ سر سوار هنه، خرکرّه سر سوار هَنه!»

¹⁶ اونه شاگردؤن اوّل ایی چیزؤنِ نفهمسَن، امّا وختی عیسی بعدِ موردن، زنده بوبؤ، یاد بأردَن که ایشون همه مقدس کیتابونِ میئن بنویشته بوبُو بو، و هوطورم اتفاق دکته.

¹⁷ او جماعتی که ایلعازرِ دوخوندنِ موقع مقبرای و اونه زنده گودن موردَه أنَ جی، عیسی أمره بوئن، هیطو ایی اتفاق​به گوایی دَئن.

¹⁸ خیلی از جماعتم هینه وسه اونه پیشواز بوشؤئن، چونکه بشتؤسه بُوئن، ایی معجزه انجوم بده بو.

¹⁹ پس فریسی فرقه عالمؤن همدیگرِ بوُتن: «بینین که ده کاری گوده منین؛ نیگاه بکونین تمومِ دونیا اونه دومبال بوشوئن.»

بعضی از یونانی أن عیسی دومبال گشتَن

²⁰ اوشؤنِ میئن که عید موقع عبادت بِه اورشلیم بومَئبون، یسری یونانی ایسابُوئن.

²¹ اوشؤن فیلیپس ورجه که بیت صِیْدا جلیل شی بو بومَئن. اونه بوُتن: «آقا، خوائنیم عیسی بَینیم.»

²² فیلیپس بومَه و ایی گبِ آندریاس بوته و فیلیپُس و آندریاس هر دوته بوشؤئن و عیسی بوُتن.

²³ عیسی اوشونه بوته: «انسون ریکه موردن و زنده بوئنِ وخت رسِدره.

²⁴ راست راستِ، شمره گونم، اگه گندم دنه خاکه میئن نکّأی و نمیری، تنها مؤنه؛ امّا اگه بمیری، خیلی بار أبِنه.

²⁵ کسی که خوشِ جونِ دوست بدأری، اونه از دست دِئَنه، امّا کسی که ایی دونیا میئن خوش جونَ جی نفرت دَئنه، اونه تا اَبدی زندگی حفظ کوئنه.

²⁶ اونی که خوائنه مه​خدمت بکونی، بأیستی مَه دومبالَ کونی؛ و جایی که مو ایسَئم، می خدمتکارم ایسَه. کسی که مه خدمت بکونی، می پئر اونه عزت دِئنه.

²⁷ الؤن می جؤن پریشونِ، چی بوگوئم؟ یعنی بوگوم: ”پئر! مه او چیَ جی که خوائنه می سر بای نجات بدی “؟ ولی مو هی کارِ وسه ایی دونیا میئن بومَئم.

²⁸ پئر، تی ایسم جلال بدی!» بازین صدایی آسمؤنای برسه که: «جلال بَدئم و هنده جلال دِئنَم!»

²⁹ پس مردمی که اوره ایسأ بُن، اینه بشتؤسَن و بوتَن: «آسمون گردَک بو!» بعضی أن گوتَن: «یکته فرشته اونه أمره گب بزه.»

³⁰ عیسی بوته: «ایی صدا شیمه بِه بو، نه مه​بِه.

³¹ الؤن ایی دونیا داوری وخت ایسّه؛ الؤن ایی دونیا رئیس، شیطون، بیرون باگده بنه.

³² و مو، وختی صلیب سر هکشه بوبؤم و زمین جَی ویجیته بوبؤم، هَمَته مردومِ می سو هَکشنَم.»

³³ عیسی ایی گبِ أمره، خو چوطو موردنِ اشاره گود.

³⁴ پس مردم بوُتن: «بنا به اوچیزی که تورات جی بشتؤسیم، مسیح موعود تا ابد زنده مؤنه، پس چوطوری ایسّه که گونی انسون ریکه بأء صلیب سر هکشه ببی؟ ایی انسون ریکه کی​ایسه؟»

³⁵ عیسی ایشؤنِ بوته: «نور اَنی دِه شیمه أمره‌ ایسّه. پس تا وختی که حلِه نور دَئنین، راه بشین، نبی که ظلمات شمره فَوَری. اونی که ظلمات میئن راه شنه، نودؤنه کوره شوئدره.

³⁶ تا وختی که نور دَئنین، نور ایمؤن بأرین، تا نور زاکؤن ببین.» عیسی وختی ایی گبونِ بزه، اورای بوشو و خوشِ اوشؤنَ جی جا بدا.

مردم بی ایمؤنی

³⁷ با اونکه عیسی خیلی نیشونه و معجزه أن اوشونه چیشمونِ ورجه انجوم بَده بو، اوشون حله اونه ایمؤن نأردَن.

³⁸ ایطوبوکه اِشَعْیاي پیغمبر گبؤن حقیقت پیدا گوده که بوته بو: «ای خداوند، کی امه پیغؤم باور بُوده، و خداوندِ قوت کی بِه آشکارهَ بوُ؟»

³⁹ «پس اوشؤن نتؤنستَن ایمؤن بأرَن چونکه: اِشَعْیاي پیغمبر هنده یه جای دیگه بوته:

⁴⁰ «خدا، اوشونه چیشمونِ کوره گوده، و اوشونِ دیلؤنِ سنگَ گوده، تا خوشؤنِ چیشمونِ اَمره نَینَن، و خوشؤنِ دیلونِ اَمره نفهمَن، و وأنگردَن تا ایشؤنه شفا بَدِم.»

⁴¹ اِشَعْیا اونه وَسه اینه بوته که عیسی جلال بدِه و اونه باره گب بزه.

⁴² با ایی همه حتی خیلی از قوم پیله ترؤنم عیسی ایمؤن بأردن، امّا فریسی أن ترسَ جی خوشؤن ایمؤنِ اقرار نودَن، نبی که اوشونه یهودی أن عبادتگاه جی بیرونَ کؤنن.

⁴³ چون اوشؤن، مردومِ تعریف و تمجیدِ بیشتر از خدا تعریف و تمجید دوست داشتن.

⁴⁴ هووخت عیسی داد بزه و بوته: «هر کس مه ایمؤن بأری، نه مه، بلکه می سرا دا​کِه ایمؤن بارده.

⁴⁵ هر کس مَه بَدِه، می سرا دا​کَسِ بَدِه.

⁴⁶ مو نور مورسؤن دونیا میئن بومَئم تا هر کس مه ایمؤن بأری، ظلمات میئن نَیسی.

⁴⁷ اگه ینفر می گبؤنِ بشتؤئی ولی اونای اطاعت نکوُنی، مو اونه داوری نوکؤنَم؛ چونکه نومَئم تا دونیا مردومِ داوری بکونَم، بلکه بومئم تا اوشونه نجات بدِئم.

⁴⁸ او کس وسه که مه ردّه کؤنی و می گبؤنِ قبول نکونی، یکته دیگه داور ایسَه؛ هو گبؤنی که بوُتم، آخر الزمؤن، اونه محکومَ کوئنه.

⁴⁹ چونکه مو خودم می جَی گب نزِئم، بلکه آسمونی پئری که مه سرا دا، مه دستور بَدا که چی بوگؤم و چی جَی گب بزنم.

⁵⁰ و مو دؤنم که اونه دستور، اَبدی زندگی ایسّه. پس اوچیزی که مو گونم، درست، هو چیزی ایسّه که آسمونی پئر بوته بوگؤم.»