عبرأنیأن 10 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

مسیح قوربؤنی بؤن، یک دفأ همیشک ئبه

¹ چون شریعت هچی آینده خؤرمچی ئن سایهَ، و نه اوشون واقعی شکل. هین وأسی هرگی مننئه او قوربؤنی ئن همره که هر سال هیطؤ تقدیم بنه، اوشؤنیِ که پرستش ئبه نزدیک هنن، کامیلأکونی.

² نوأله مگر اوشؤن قربؤنی پیشکش گودن قطعأنوبؤنأبو؟ چون اوشون که پرستش گودن، یک دفأ همیشک ئبه پکابون و د خوشونه گوناهکار نودونسن.

³ اما او قوربونئن هر سال گونائانه یاد تؤدئنه،

⁴ چره که محاله ورزه ئان و بوزؤن خون، گونائانه پکاکونی.

⁵ هین وأسی وقتی که مسیح دونیا بمأ بوته: «تو قوربونی و پیشکش نخأسی، بلکه یکته تن مئه فراهم بودی،

⁶ تو این جی که تئه تمؤمسوج قربؤنی ئن و پیشکشی، گوناه به بأرن، کیف نودی.

⁷ پس بوتم: بین! مو بمأم تا تی ارادهَ بجا بأرم ای خدا، هوطؤ که طومار کیتاب مئن می باره بنویشته هنّأ.»

⁸ بأزون گونه: «تو قوربونی و پیشکشی، تمؤمسوج قوربونی ئن و گوناه قوربونی ئنه نخأسی و اوشون جی کیف نودی»، هرچند کی ایشؤن عَین شریعت پیشکش بون.

⁹ بأزون گونه: «بین! مو هنم تا تی خواستهَ بجا بأرم.» پس اولیِ ویگینه تا دومیِ برقرار بکونی.

¹⁰ أمه بواسیطه عیسی مسیح تن قوربؤنی گودن، یک دفأ همیشک وأسی، اون ئبه وقف بوبؤیم.

¹¹ هرته کاهین هر روز خدمت ئبه ویریسنه و هو قربؤنی ئنه که هرگیز گونائانه پکأگوده منّئن، دایم پیشکش کونه.

¹² اما مسیح بعد ای که یکته قربونی گوناهؤن ئبه همیشک وأسی پیشکش بوده، خدا راست دست ور بنیشته.

¹³ او زمؤن جی ایسأ رافا که اون دوشمنون اون په جیرِ کتل ببون.

¹⁴ چونکه یکته پیشکشی همرأ اوشونیِ که وقف بنن، همیشک ئبه کاملاگوده.

¹⁵ روح القدسم امره یکته گواهی دئنه. اول گونه:

¹⁶ «خداوند گونه: اینه او عهد که او روزون پسی ایشون همأ خأ دبدم. می شریعته ایشؤن دیلؤن مئن نئنم، و ایشؤن فیکرؤن مئن نویسنم.»

¹⁷ بأزین گونه: «ایشون گونائان و شرور کارونه د هرگی یاد نأبئنم.»

¹⁸ اورأ که ایشون ببخشئه بؤن هنّأ، د گونای ئبه قوربؤنی پیشکش احتیاج نئه.

تموم و کمالِ ایمون

¹⁹ پس برأرؤن، اؤره جی که خاطیرجمعم که بواسیطه عیسی خون تینیم قدس الاقداس مئن بشیم،

²⁰ بواسیطه یکته تازه و زینده راه که او او پرده مئن، یعنی اون تن، امئبه واگوده

²¹ و اؤره جی که یکته پیله کاهین، خدای خؤنه به دأنیم،

²² باین یکته راست دیل و تموم و کمال ایمون همره خدا نزدیکأبیم و امئه دیلونه بد وجدون جی پکاکونیم و امئه تنه پاک آؤ همأ بشوریم.

²³ بأین بی ای که شک بکونیم، او امیده که اونه اعتراف بودیم قایم دچکیم، چون وعده بدأکس وفاداره.

²⁴ باین ای فیکر مئن دبیم که چوطو کس کسه تشویق بکونیم تا محبت بکونیم و خورم کار انجوم بدیم.

²⁵ و کس کس همأ جیمأبؤنه دست وینگیریم، هوطو که بعضئن ئبه عادت بوبو، بلکه ویشته کس کسؤنه تشویق بکونیم، علی الخصوص الون کی اینین او روز، یعنی خداوند وگرسن روز، هیطو نزدیکتر بؤدره.

²⁶ چون اگه حقیقته بشناخته وسی دؤنسه بو هنده گوناه بکونیم، د هیچ قوربؤنی گونائان ئبه باقی نومؤنه،

²⁷ ولی او چی که بجا مؤنه ترس همرأ رافا ایسأن، مجازات و یکته پیله آتشه که خدا دوشمنؤنه فبرنه.

²⁸ هرکس موسی شریعته رد بوده بی، دوته یا سوته شاهید گواهی جی، بی رحمی همأ بکوشته بؤنأبو.

²⁹ شمه خیال کونین او که خدا ریکهَ پای جیر بنی و او عهد خونه که اون ئبه وقف بوبؤ بی حرمت بکونی و فیض روحه بی عزت بکونی، چوجوره سختتر مجازات اون حقه؟

³⁰ چون امه اونه که اینه بوته شنأسنیم: «تقاص می شئه، مو سزا دئنم.» و هنده بوته: «خداوند خو مردومه داوری کونه.»

³¹ زینده خدا دست دکتن چنی ترسناکه.

³² اما او قدیم روزونه یاد بارین، او زمت که تازه نورؤنی بوبوبین، او روزون مئن او سختی مئن که عذاب همره تاب باردین، قایم بیسأین.

³³ بعضی وقتون همه کس چوشم جلو فحش خوردین و عذاب کشین و بعضی وقتون اوشون دوشادوش کی ایشون همأ ایطؤ رفتار بؤ بیساین.

³⁴ چون شمه اوشون همرأ که زیندؤن دبون همدردی بودین و او موقع که شیمئه مال و مناله غارت بودن، خوشحالی همرأ قبول گودین. چون دؤنسین که خودتؤن یکته بهتر مال و منال صاحیبین کی تا ابد مؤنه.

³⁵ پس شیمئه اطمینونه دست وینگیرین که یکته پیله پاداش اون دومبال دره.

³⁶ چونکه شمه احتیاج دانین تاب بأرین، تا او وقت که خدا خواستهَ بجا أبئنین، او چئه که وعده بدأ بوبؤ بدست بأرین.

³⁷ چون: «هیچی نومؤنسه، او که قراره بأی، هنه، و دیرأنوکؤنه

³⁸ ولی می صالح آدم، ایمؤن همأ زیندگی کؤنه. و اگه می جی رو وگردونی می جون او آدم جی راضی نبنه.

³⁹ ولی امه از اوشون نیم که وگردنن و هلاک بنن، بلکه از اوشونیم که ایمون دأنن و خوشؤن جؤنه حیفظ کونن.