اعمالٚ رسولأن 9 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

سولُسِ ایمؤن اَردن

¹ اما سولُس، که خداوند شاگردان تهدید گود و اوشون کوشتن دمبال دبو، پیله كاهین ورجه بوشو

² و اونای، دمشق عبادتگاه أنِ به نؤمه بخواسّه تا اوشونی که عیسی دومباله روء ایسّن و اوشونِ اهل طریقت گوتن، چی زن و چی مرد بگیره و، اورشلیم بأرِ.

³ راه میئن، وختی سولُس دمشق نزدیکَ بؤ دبو، یدفاری یکته نور آسمؤنای اونه دور فوتؤسه

⁴ سولُس زمین سر بكته، یکته صدا بشتؤسه که اونه بوته: «شائول، شائول، چرِء مَه آزار رسونبِئنی؟»

⁵ سولُس بوته: «خداوندا، تو کی ایسی؟» جواب بومَه: مو عیسی ایسّم هونی که تو اونه آزار رسونبِئنی.

⁶ الؤن، ویریس و بشو شهر. اوره تَه گونن که چی بأء بكونی.»

⁷ سولُسِ همسفرؤن که اونه أمره ایسابون جوتَ بوبوئن؛ اوشؤن صدا ایشتؤسَن، اما هیشکسِ ندِئن.

⁸ سولُس زمینَ جی ویریسَه، با اینکه اینه چیشمون باز بو، ولی منیس هیچی بیئنیه؛ پس اونه دست بیتن و اونه دمشق بئردن.

⁹ سولُس سه روز كور بو و هیچی نوخورد و ووندوشت.

¹⁰ یکته از عیسی شاگردون که حَنانیا ایسم داشت دمشق میئن زندگی گود. خداوند یکته رویا میئن اونه بوته: «ای حَنانیا!» او جواب بده: «بله خداوندا اِره ایسَئم.»

¹¹ خداوند حنانیا بوته: «ویریس و او كوچه‌ای که اونه ایسم ’راست‘ ایسّه بشو و یهودا خونه میئن سولُس تارسوسی سراغِ بگیر. او دعا کادره

¹² و رویا میئن یکته مرداکِ بدِه، که اینه ایسم حَنانیا ایسّه، که هنه و اونه سر دست نِئنه تا هنده بَینی.»

¹³ ولی حَنانیا جواب بده: «خداوندا، خیلی ایی مردکه باره بیشتؤسم که تی مقدسؤنِ آدمونه اورشلیم دیرون اذیت و آزار بوده.

¹⁴ و اِره هم از طرف كاهنؤن پیلترون اختیار دَئنه تا هرکس تی اسمِ اَبِئنه، دستگیرَ کونی.»

¹⁵ ولی خداوند حَنانیا بوته: «بشو، چون که ایی مردکای یکته وسیله ایسه که مو انتخاب بودم تا می اسمِ غیریهودی أن و اوشونه پادشاهؤنِ ورجه و یهودِ مردومِ بِه اعلام بکنی.

¹⁶ چونکه مو اونه نیشؤن دِئنم تا می ایسم وَسه چی عذابونی بأء تحمل بکونی.»

¹⁷ پس حَنانیا راه دکته، اونه خونه میئن بوشو و خو دستؤن سولُسِ سر بَنه، بوته: «ای شائول برار، خداوند عیسی که وختی اِره اَمَئدبی راه میئن ته بِه ظاهیر بؤ، مَه سرا دا تا تو دومرته تی بیناییِ بدست باری و روح‌القدس جی پورا بی.»

¹⁸ هو موقع یه چی فلس مورسون شائول چیشمونای بکته و او هنده خو بیناییِ بدست بارده. بازین ویریسَه و غسل تعمید بیته.

¹⁹ بزین غذا بوخُورده و خوشه قوتِ بدست بئرده. شائول چند روز خو شاگردؤن أمره دمشق میئن بیسَه.

شائول عبادتگاه میئن عیسی باره گب زئنه

²⁰ او تند تندی یهودِ عبادتگاه أن میئن شروع بوده ایی پیغوم اعلوم گودَن که عیسی خدا ریکاکه.

²¹ هر کسی که اونه پیغؤم ایشتؤسی ماتَ بوء و گوت: «مگه ایی هو نیه که اورشلیم شهر دیرون اوشؤنِ میئن که عیسی ایسمِ خوشونِ زبون سر اَردَن تارومارو گودی؟ مگه اینه واسه نومَه تا اوشونه دستگیربکونی و كاهنؤنِ پیلترونِ ورجه ببوری؟»

²² ولی شائول هر روز بیشتر قوت گیت و دلیلؤنی اَرد که نشاست اوشونه ردَ گودن و دمشق یهودی أنَ به زانو تؤدَه و ثابت گود که عیسی هو مسیح موعود ایسّه.

²³ وختی که خیلی روزون بوگذشته بو، یهودی أن شائول کشتنِ به نقشه بکشِئن.

²⁴ اما شائول اوشونه نقشهَ جی واخُوبَ بؤ. اوشؤن شؤ و روز شهر دروازه‌أنِ ور کشیک دَئن تا اونه بکوشن.

²⁵ ولی شائولِ شاگردؤن شبونه اونه زیبیل میئن بنئن، و شهرِ دیوارِ سولاخَ جی اونه جیر سرادَئن.

²⁶ وختی که شائول اورشلیم برسه، خوأس شاگردؤن جمع میئن اضافه ببی، اما همه اونای ترسِئن، چون باور نودَن که شائول راست راستِ عیسی شاگرد بوبو بی.

²⁷ ولی بَرنابا، شائول ویته و رسولؤنِ ورجه بارده و بوته که چوطو دمشق راه دیرون خداوند بدِه و خداوند چوطو اونه أمره گب بزه و او چوطو شجاعت أمره دمشق دیرون به ایسم عیسی مردمَ تعلیم دَه.

²⁸ پس شائول ایشؤنه ورجه بِیسَه و آزادؤنه اورشلیم دیرون شوئون و اَمَئن گود و شجاعت أمره به ایسم خداوند تعلیم دَه.

²⁹ شائول یهودی أنِ یونانی زبونِ أمره گب زی و بحث گود، ولی اوشؤن اینه دومبال دبوئن که اینه بکوشَن.

³⁰ وختی برأرؤن ایی ماجرا جی واخوبَ بوئن، شائولِ قیصریه ببوردن و اورای اونه تارسوس شهرِ سو سرادَئن.

³¹ ایطوری كلیسا سراسر یهودیه و جلیل و سامره دیرون آرامش بیته، قوت هَیت. ایماندارون، خداوند ترس دیرون زندگی گودن و روح‌القدس تشویق أمره اوشونه تعداد بیشترَ بو.

اینیاسِ شفا

³² پطرس که هو سامونسرِ گرس، لُدَّه شهر میئن بوشو تا مقدسینی که اوره ایسابوئنِ بینه.

³³ اوره ینفرِ بدِه بایسم اینیاس که هشت سال فلج و زمینگیر بو.

³⁴ پطرس اونه بوته: «اینیاس، عیسی مسیح تَه شفا دِئنه. ویریس و تی جاجیگه جومَه كون!» او درجا ویریسا،

³⁵ تموم لُدّه و شارونِ آدمؤن، اونه دِئنه أمره خداوندِ ایمؤن بأردَن.

³⁶ یافا شهر میئن یکته شاگرد زندگی گود که اینه ایسم طابیتا بو که یونانی زبون میئن طابیتا، دورکاس گوتن که اونه معنی آهو ایسّه. ایی زناک، خوشِ خوروم كارؤن به وقف بوده بو و ندارونِ دستِ گیت.

³⁷ طابیتا هو روزؤن میئن ناخوشَ بو و بمورده. پس اونه جَنازه بوشستن و یکته تَلار میئن بنئن.

³⁸ از اوره کی لُدّه یافا شهرِ نزدیكی بو، شاگردؤن واخوبَ بوئن که پطرس لُدّه دیرون ایسا، دو نفره اونه ورجه سرادائن و خواهش بوئدن که:«خواهش کوئنیم تاتادی بیه اَمه ورجه.»

³⁹ پطرس ویریسَه و اوشونه أمره بوشو. وختی اوره برسه، اونه تَلار خونه ببوردن. بیوه زنأكؤن همه اونه دور جومَه بوُئن، ونگ أمره او رختؤنی که دوركاس وقتی زنده بو اوشونه به بدوته‌بو، پطرس نیشؤن دَئن.

⁴⁰ ولی پطرس، همتَه، اطاقَ جی بیرونَ گوده و زانو بزه، دعا بودِه. بازین جنازه سمت وگرسه و بوته: «طابیتا، ویریس!» طابیتا خو چیشمونِ وأگوده و وختی پطرسِ بدِه، بنیشته.

⁴¹ پطرس اونه دست بیته و اونه ویریسؤنه. هووخت مقدسؤن و بیوه زنأكؤنِ دوخُنده و طابیتا، زنده اوشونه بسپُورده.

⁴² ایی خبر سرتاسر یافا شهر دیرون فیبیته و خیلی‌أن خداوندِ ایمؤن بأردَن.

⁴³ پطرس خیلی روزون یافا شهرِ میئن یکته دباغ ورجه که اینه ایسم شمعون بو بِیسه.