اعمالٚ رسولأن 22 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

¹ «ای برأرؤن و ای پئرؤن، می دفاعیه که الؤن شیمه خدمت عرض کوئنم، گوش بدین.»

² وختی ایشون بشتؤسَن پولُس عبرانی أن زبؤن امره ایشونِ أمره گب زئنه ساکت تر بوبوئن. بازین پولُس بوته:

³ «مو یکته یهودی مرداکم، تارسوس کیلیکیه شهر میئن بدنیا بومَئم. ولی هی شهر دیرون پیلّه بوبوم. مو می اجدادِ شریعتِ تمؤم کمال، گامالائیل ورجه یاد بیتَم و خدا بِه با غیرت بوم، هوطو که امروز شمه همته ایطور ایسّین.

⁴ مو اوشونی که ’طریقت‘ اهل بوئن تا سرحد موردن آزار دَئم و زن و مردِ گیتم و زندونِ میئن توئدَم.

⁵ پیله کاهن و تموم شیخون شوراء تینن ایی جریون گواهی بدئن، چون ایشؤن اجی نؤمه انی برأرؤن به که دمشق دیرون ایسابوئن هیتم تا اوره بوشؤم و ایی ’طریقت‘ اهل دستگیر بکونم و مجازات بِه اورشلیم بأرم.

⁶ «ولی وقتی راه دیرون دمشقِ نزدیک بودبؤم، زواله دَم، یدفاری یکته پیله نور آسمونَ جی که چیشمِ زی می دور فوتوسه.

⁷ گلِ سر بکَتم و یکته صدا بشتؤسَم که مه گوت: ”شائول!شائول! چرا مه عذاب دئنی؟“

⁸ بپورسئم:”خداوندا، تو کی ایسی؟“ «جواب بده: ”مو او عیسای ناصری یم که تو اونه آزار رسونبئنی.“

⁹ اوشونی که می همراه بوئن، نورِ بدِئن، امّا او صدا که می أمره گب زی، نشتؤسَن.

¹⁰ «و مو بوُتم: ”خداوندا، چی بکونم؟“ «خداوند مه بوته: ”ویریس و دمشق بشو. اوره هر چی که با انجوم بدی ته گوته بنه.“

¹¹ از اوره که مو او نور روشنایی وسه کورَ بوبؤم، اوشونی که می همراه بوئن می دست بیتن و دمشق سو بمایم.

¹² «دمشق دیرون، یکته دیندار مرداک که شریعت حکمؤنِ همه انجوم دَه زندگی گود، اینه ایسم حنانیا بو، که یهودی أن میئن، خوشنام بو.

¹³ حنانیا می دئن به بومَه و می ورجه بیسه بوته: ” شائول برار! بَینا بوبو!“ هو لحظه، می چیشمون سو دکته و اونه بدئم.

¹⁴ «حنانیا بوته: ”اَمه پئرؤنِ خدا تَه انتخاب بُوده تا اونه اراده بودؤنی و او صالحِ بَینی و اونه دَهانای گبؤنی بشتوئی.

¹⁵ چونکه تو همه مردم جلو اونه شاهید بنی و اوچیه که بدِی و بشتؤسی، گوایی دئنی.

¹⁶ الؤن چی ریفا ایسای؟ ویریس و اونه ایسم دوخؤن و غسل تعمید بگیر. و تی گوناهؤن جی پکا بو!“

¹⁷ «وقتی اورشلیم وگرسم، معبد دیرون دعا گودنِ مشغول بوم که خلسه دیرون بوشوم

¹⁸ و خداوندِ بدِم که مه بوته: ”تاتادی بکون و زودتر اورشلیمای بشو، چونکه اوشؤن تی گوایی می باره قبول نوکؤنن.“

¹⁹ « مو بوُتم: ”خداوندا، ایشون دؤئنَن که مو عبادتگاه به عبادتگاه دیرون شوئم و اوشؤنی که تَه ایمؤن دأشتَن، زندؤن میئن تؤودم و زئم.

²⁰ و وختی تی شاهد خون استیفان فودبون، مو اوره ایسا بوم، او کار أمره موافقت بودَم و اونه قاتلؤن رختؤنِ مواظب بوئم.“

²¹ خداوند مه بوته: ”بشو؛ چون مو تَه دوردکته جاأن، غیر یهودی أنِ ورجه سرا دِئنم.“‌»

²² مردم تا اِره پولُس گبؤنِ گوش دئدبون، امّا وختی اینه بوته، خوشؤنِ صدا بلندَ گودَن، داد بزئن: «زمینِ ایجور کس وجودَ جی پکا کونین، چونکی نه بأ ایجازه هدن ای جور آدم زینده بموئنه»

²³ هووخت که اوشؤن داد زئن و خوشؤنِ رداأنِ خوشؤنِ سر جور توکون دئن و گرد خاک گودن،

²⁴ فرمانده دستور بده پولُس قلعه دیرون ببورن و اونه شلاق بزنن و اونای بازخواست بکونن تا معلوم ببی چی وَسه مردم ایطوری اونه ضد فریاد کشِئدرن.

²⁵ ولی وقتی که پولُسه شلاق زئن وَسه دوسّه دبون، پولُس افسریِ که اوره ایسا بو، بوته:«مگه قانون شمره اجازه دئنه که ینفره که روم شهروند ایسه بی اونکه محاکمه ببی شلاق بزنین؟»

²⁶ او افسر وختی اینه بشتؤسه، خوشه فرمانده ورجه بوشو و اونه بوته: «تو دوئنی چی کائدری؟ ای مرداک روم شهروند ایسّه!»

²⁷ پس فرمانده پولُس ورجه بومَه و اونای بپرسه: «بگو بینم، تو روم شهروند ایسّی؟» جواب بدا: «بله»

²⁸ هووخت فرمانده بوته: «مو این واسه که روم شهروندی بدست بأرم خیلی پول هدم.» پولُس اون جواب دیرون بوته: «امّا مو روم شهروند بدُنیا بومَئم!»

²⁹ اوشؤنی که قرار بو پولُس بازخواست بکونَن، هو لحظه خوشؤن کنار هکشِئن. فرمانده هم که بفَهمسه بو یکته رومیِ اسیرَ گوده، خیلی بترسه.

پولُس یهود شورا ورجه

³⁰ فردایی، چون فرمانده خوأس راست راسه بفهمی که چرِء یهودی أن پولُسِ متّهم بُودن، اونه زندونای آزادَ گوده و دستور بده که کاهنؤن سرون و همته یهود شورا آدمون جومَه بوئن. بازین، پولُس جیر بأرده و اوشؤن جلو حاضر بوده.