دوم تیموتائوس 2 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

مسیح خؤرم سرباز

¹ پس تو أی می زأک، او فیض همرأ کی مسیح عیسی مئن دره، قوی ببو،

² و او چئنه کی خیلی شاهیدؤن جلؤ مأجی بشتؤسی، وفادار آدمؤنه بسپار کی تینن دیگرؤنم یاد بدئن.

³ هیطؤ مسيح عیسی خؤرم سرباز مورسؤن، عذابؤن مئن تاب بأر.

⁴ هیچ سربازی خو خدمت مؤقع، خو زیندگی کارؤن ئبه خوشه گیرفتارأنوکؤنه، چره کی خأنه او کسئه کی اینه خدمت سر بنأ راضی بوکونه.

⁵ یکته پهلوؤنه تاج هندئنن، مگر ای که عَین مسابقه قانونؤن عمل بوکونه.

⁶ او کشاورز کی سخت کار کؤنه، خأ أولین نفر ببون کی خوشه محصول أجی بهره بئنه.

⁷ او چی سر کی گوته درم فیکر بوکون، چونکی خداوند هرچی مئن تأ فهم هدئنه.

⁸ عیسی مسیحه یاد بأر کی بمرده ئان أجی ویریسأ و داوود نسل أجی بو، هوجور که او انجیل کی مو اعلؤم کؤنم اینه،

⁹ هین وأسئه که یکته جنایتکار مورسؤن زنجیل مئن درم و عذاب کشئدرم. أما خدای کلؤم، زنجیل مئن دننئه.

¹⁰ این وأسی مو اوشؤن ئبه کی اینتخاب بوبؤن، همه چئه تاب أبئنم تا اوشؤنم او نجاته کی مسیح عیسی مئن دره، أبدی جلال همرأ بدست بأرن.

¹¹ ای گبه شأنه تمؤم و کمال اطمینؤن گودن که: أگر اون همأ بمردیم، اون همرأ زیندگی نی کؤنیم.

¹² أگر تاب بأریم، اون همأ سلطنتم کؤنیم. أگه اونه حشا بوکونیم، اونم أمره حشا کؤنه.

¹³ أگر بیوفا ببیم، او وفادار ایسنه، چونکی خودشه حشا گوده مننئه.

¹⁴ ای چیزؤنه اوشؤنه یاد بأر و خدا جلؤ اوشؤنه سفارش بوکون کی کلیمه ئان سر دعوا مرافعه نوکونن، کی هیچ فایده ندأنه، بلکه هچی باعیث بنه اوشؤنی کی ایشتؤنن راه جی بدر ببون.

¹⁵ تقلا بوکون کی خدای ورجه مقبول ببی، یکته کارگر مورسؤن کی خجالت نکشنه و حقیقت کلؤمه درست کأرأگینه.

¹⁶ ولی دونیا مفت گبؤن أجی دوری بوکون، چون مردومه ویشتر و ویشتر بی‌دینی ور هأکشنه.

¹⁷ و ایطؤچی کسؤن گبؤن، خؤرّو موسؤن همه جا پخشأبنه. هیمنائوس و فیلیتوس هی جرگه مئن درن،

¹⁸ که حقیقت أجی وگرسن و گونن او روز کی بمرده ئان زینده وأبنن هی ألؤنه، و ایطؤ بعضئن ایمؤنه دکألنئنن.

¹⁹ با ای حال او قایم بنوره کی خدا بنأ دأنه، پابرجا ایسه و این همرأ مُهر بوبؤ که: «خداوند خوشه آدمؤنه شنأسنه،» و «هرکس خداوند نؤمه ایقرار بوکونه، خأ نادرستی جی دوری بوکونه.»

²⁰ یکته پیله خؤنه مئن، هچی طلایی و نقره‌ای ظرف ننأ، بلکی چوبی و گلی نی هننأ؛ بعضئن مهم کارؤن ئبه بکار شنن و بعضئنم دم دستی کارؤنئه.

²¹ پس أگه یگ نفر خوشه ای چیزؤن أجی پکأکونه، یکته ظرف ایسه مهم کارؤن ئبه، مقدس و مفید ظرف صاحیبخؤنه به، و هرته خؤرم کار وأسی آمادهَ.

²² پس جوؤنی هوا و هوس أجی دربوشو، و اوشؤن همأ کی پاک دیل همرأ خداونده دوخؤنن، صالحی و ایمؤن و محبت و صلح و سلامتی دومبال دبو.

²³ او بحثؤن أجی کی نادؤنی و نفهمی جی ایسه دوری بوکون، چره کی دؤنی دعوا مرافعه چاکؤنه.

²⁴ خداوند نؤکر نخأ دعوا مرافعه بوکونه، بلکی خأ همه کس همأ مهربؤن ببون، بوتؤنه تعلیم بدئه و بدی ئن جلؤ صبر همرأ تاب بأره.

²⁵ خأن مخالفؤنه نرمی همرأ تصحیح بوکونه، بلکی خدا اوشؤنه تؤبه عطا بوده تا حقیقته بشناسن،

²⁶ و به خودشؤن بأن و ابلیس دؤم أجی بیرین وؤزن، چونکه اون گیرفتار بون تا اون خواستهَ بجا بأرن.