دوم قرنتیان 4 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

انجیل نور

¹ پس چون او رحمت واسی کی امره هدا بوبو ایجور خدمت کادریم، ناامیدانبنیم.

² بلکی خلوتی راهون و شرم‌آور راهون اجی دوری بودیم و قاببازی هما جلو نشنیم، و خدای کلومه دسکاری نوکونیم، بلکی حقیقته آشکارا گونیم و تقلا کونیم خدا محضر مئن همه کس وجدون مئن تصدیق ببیم.

³ حتی اگر امئه انجیل نامفهومه، اوشون ئبه نامفهومه که هلاکت راه مئن ایسان.

⁴ ای دوره خدا بی ایمونون فیکرونه کوراگوده تا مسیح جلال انجیل نوره کی خدا دیمه، نینن.

⁵ چونکه امه امره موعظه کادننیم، بلکه اعلوم کونیم کی عیسی مسیح خداونده، و امراجی فقط عیسی خاطیری، و اونم فقط شیمئه خدمتکار موسون گب زئنیم.

⁶ چونکه هو خدا کی بوته: «نور تاریکی جی فتؤه»، خوشه نوره امئه دیلون مئن فتؤسه تا خدا جلال شناختن همرا مسیح دیم مئن، امره نورونی بوکونه.

⁷ ولی ای گنج گلی گوله ئان مئن دریم، تا آشکارابون کی ای عجایب غرایب قدرت خدا یاجی ایسه، نه امراجی.

⁸ امه هر ور اجی سختی جیر ایسایم ولی خوردانوبویم؛ منگیم، ولی ناامید نیم؛

⁹ آزار و اذئت اینیم، ولی ویلاگوده نوبویم؛ زمین سر بکتیم، ولی کم ناردیم.

¹⁰ همیشک عیسی مرگه امئه تن مئن بئنیم تا عیسی زیندگی ئم امئه تن مئن آشکار ببون.

¹¹ چون امه کی زیندهَ‌یم، همیشک عیسی خاطیری مرگ دست بسپارده بنیم تا اون زیندگی امئه تن مئن که از بین شنه آشکار ببون.

¹² پس مرگ امئه مئن کار کونه، ولی زیندگی شیمئه مئن.

¹³ مزمور کیتاب مئن بما که «ایمون باردم، پس گب بزئم». هی ایمون روح همرا، امرام ایمون دانیم و گب زئنیم.

¹⁴ چونکی دونیم او کی عیسای خداونده بمرده ئان اجی زینده واگوده، امرام عیسی هما زینده واگوده و شیمئه هما اون محضر مئن خا باره.

¹⁵ ایشون همه شیمئه واسئه، تا هرقدر کی خدای فیض مردوم سر ویشتر و ویشترابنه، شکر گودنم خدا جلال ئبه ویشتر ببون.

¹⁶ پس ناامیدانبنیم. هرچند امئه ظاهیر از بین شؤدره، امئه باطین هر روز تازه‌ترابؤدره.

¹⁷ چونکه امئه ای کوشتای و زودگوذر رنجون امئبه ابدی جلال ارده دره که او رنجون هما برابری نوکونه.

¹⁸ پس او چئه کی شانه دئن نیگا نوکونیم، بلکه او چئه کی دئه نشانه چوشم وادوجنیم، چونکی دئنی‌ئن زودگوذره، اما او چئن کی نشانه دئن ابدی‌ئه.