دوم قرنتیان 11 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

پولس و رسولون

¹ کاش شمه می اننی نادونی مئن مأ تحمل بوده بی، مأ تحمل بوکونین!

² چونکی مو شیمئه سر غیرت دانم و ای غیرت خدا یاجی ایسه، چونکی مو شمره یکته مرد هما یعنی مسیح نومزد بودم، تا یکته پاک باکره مورسون شمره اون دست بسپارم.

³ اما ترسنم هیطو کی میلون حوا گول بزئه، شیمئه فیکرم از صاف و صادقی و خلوص همرا کی نسبت به مسیح دانین منحرف ببون.

⁴ چونکه اگر یک کس شیمئه ورجه با و یکته عیسی جوز او عیسی که امه شمره اعلوم بودیم اعلوم بوکونه یا اگه شمه یکته روح جوز روح القدس کی هیتین هگیرین یا اگر یکته انجیل پيغوم جوز او انجیل پیغوم کی قبول بوده بین قبول بوکونین شمه راحت اونه تحمل کونین.

⁵ راس راسه گمون نوکونم کی مو او پیله رسولون اجی یکچی کم بدارم.

⁶ حتی اگر گب زئن مئن ماهیر نبوم دونایی مئن هیچی کم ندانم، راس راسی امه هر بابت اجی اینه، همه چی مئن شیمئبه روشناگودیم.

⁷ مگر گوناه بودم کی مأ کوچیکاگودم تا شمه سربولند ببین، چونکی خدا انجیل پیغومه موفتی شیمئبه اعلوم بودم؟

⁸ مو دیگر کلیسائانه چپؤ بودم و اوشون اجی کومک مالی هیتم تا شمره خدمت بوکونم.

⁹ و ای زمت کی شیمئه مئن ایسابوم و محتاج بوم هیکس کول سر هيچ باری ننابوم، چون او برارون کی مقدونیه ولایت اجی بمابون می احتیاجاته برطرفاگودن. و مو هيچ رقم باری شیمئه کول سه ننابوم و ننئنم.

¹⁰ مسیح او حقیقت سر قسم کی می دورین هننا، هیکس اخائیه منطقه مئن ای ایفتخاره مأجی نگینه.

¹¹ و چره؟ یعنی ای کی شمره دوست ندانم؟ خدا دونه کی دانم!

¹² و کارئه کی کادرم ایدامه دئنم تا اوشونه کی ایدعا کونن خانن اوجور که امه خدمت کونیم خدمت بوکونن و این اجی ایفتخار کونن، هیچاکونم. اوشون اجی کی سعی کونن تا خوشونه او چی مئن که اونئبه گولاز کونن امئه همرا مساوی بوکونن.

¹³ چونکی ای جور ادمون، دورؤغ رسولون و دغلباز کارگرونن کی خوشونه مسیح رسولون مورسون چاکونن.

¹⁴ و ای عجیب نئه چونکی شیطونم خوشه فریشته نور موسون چاکونه.

¹⁵ پس تعجب نانه که اون خدمتکارونم خوشونه صالحون خدمتکارون مورسون چاکونن. سراخره اوشون، او مجازاتئه که اوشون حقه گینن.

پولس عذابون

¹⁶ هنده گونم: هیکس مأ نادون نودونه ولی اگرم ایطو کونین ناقلن یکته نادون ادم مورسون مأ قبول بوکونین تا منم بوتونم اننی گولاز بوکونم.

¹⁷ وقتی مو ای جور ایطمینون همرا می ایفتخار اجی گونم، خداوند طرف اجی نوگونم، بلکی نفهمی جی گونم.

¹⁸ اوره اجی کی خیلئن آدمی فیکر همرا خوشونه گولاز کونن، منم گولاز خا بوکونم.

¹⁹ نه کی خودتون عاقیلین، این واسی شمه نفهمونه، شادی هما تحمل کونین!

²⁰ چونکه اگر یگ نفر شمره خوشه غولؤم چاکونه یا ای کی شمره فبره یا شمراجی سو ایستفاده بوکونه، یا خوشه شمراجی سرتر بودونه، یا شیمئه دیمه سللی بزنه، تاب ابئنین.

²¹ شرمندگی همرا هخان بوگوم که امه ای کار ئبه خیلی ضعیف بیم! ولی اگه یگ نفر جرأت بداره یکته جریون ئبه گولاز بوکونه -مو هنده نادونون جور گب زئدرم- منم مأ جرأت دئنم او جریون ئبه گولاز بوکونم.

²² اوشون عیبرونی‌ئن؟ منم ایسم. اوشون ایسراییلی‌ئن منم ایسم. اوشون ابراهیم زاکونن؟ منم ایسم.

²³ اوشون مسیح خدمتکارونن؟ مو اوشون اجی ویشترم -تورون موسون گب زئدرم! همه کس اجی سختتر کار بودم، خیلی ویشته زیندون بوشوم، همه کس اجی ویشته چو بوخوردم، پور پور مرگ مزهَ واچیشتم.

²⁴ یهودئن اجی پنج دفا سی و نه ته شلاق بوخوردم.

²⁵ سه دفا مأ چو بزئن. یک دفا سنگسار بوبوم. سه دفا سفر مئن می کشتی دمرده، یکته شبنده روز دریا دبوم.

²⁶ او سفرون مئن کی تترج شوم، روبارون خطر مئن، دوزون خطر، خطری کی می مردوم اجی داشتم، غیریهودئن خطر، خطر شهر مئن، خطر بیابون مئن، خطر دریا مئن، خطری کی دورؤغگو برارون اجی داشتم،

²⁷ سختی و تنگؤم مئن، خیلی شؤؤن کی بی‌خؤیی بکشئم، گوشنگی و تشنگی مئن، خیلی وقتون بی غذا بوم، سرما مئن ایسابوم و لوخت و سوخت بوم.

²⁸ علاوه بر ایشون تموم کلیسائان نگرونی باره کی می کول سر سنگینی کونه.

²⁹ کیسه کی ضعیف ببون و مو ضعیف نبوم؟ کیسه کی گراخوره و مو نسوجم؟

³⁰ اگر خان گولاز بوکونم، او چئن ئبه گولاز کونم کی می ضعفه نشون دئنه.

³¹ خدا، خداوند عیسی پئر، کی تا ابد اونه سپاس گونم، دونه کی دوروغ نوگونم.

³² دمشق شهر مئن، او حاکیم که حارث شاه معین بوده، نگهبونونی دمشق شهر سر بنا تا مأ گیرفتاراکونن.

³³ ولی مأ یکته زیبیل مئن بنان و یکته درجیک اجی کی شهر حیصار مئن دبو، جیر سرادان و ایطو بوبو که اوشون چیکال اجی دربوشوم.