اوّل قرنتیان 5 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

بی حیایی کلیسا نجیساکونه

¹ در واقع خبر برسه که شیمه میئن بی حیایی هنّه، اونم جوری که حتی بت پرستؤنِ میئنم داب نئه. چونکی بشتوسم یکته مردکای خوشه پِئرِ زنِ أمره ایسا.

² و شمه هنده باد به غبغب دانین! مگر نباسی ماتم بگیرین؟ اونیه که ایطو بوده شیمه میئنای هارونین.

³ چونکه هرچند مو جسمِ میئن اوره نیسام، اما روح میئن شیمه أمره ایسام؛ و الونم یگ نفر مورسؤن که اوره ایسَه، پیشتر می قضاوته او کس ئبه که ای کار بوده اعلوم بودَم.

⁴ وختی که شمه خداوند عیسی نوم همرا کس کسون هما جومَه بنین و مو روحِ میئن شیمه أمره ایسَئم، خداوند عیسی قدرت أمره.

⁵ شمه خا ایی مردکه شیطونِ دس بسپورین تا اون جسم کوشتن أمره اون روح خداوند عیسی روزِ میئن نجات پیدا کونی.

⁶ شیمه افتخار گودن اصلا درست نیه. مگه نودئنین اَنی خمیر مایه تینه همه خمیر مایه ورز بأری؟

⁷ خودتونِ بومونسه خمیر مایه جی پکا کونین تا تازه خمیر ببین، هوطو که راست راستِ بی خمیر مایه ایسّین. چونکه مسیح، أمه پسخ بره، قربؤنی بوبؤ.

⁸ پس باین عیدِ جشن بگیریم، نه بومونسه خمیر مایه أمره، یعنی بد خواهی و شرارت خمیر مایه، بلکه بی خمیر مایه نون، که راستی و حقیقته.

⁹ می او قبلی نؤمه میئن، شیمه به بنویشتم که بی حیائان أمره شوئن و اَمَئن نکونین.

¹⁰ می منظور ای نبو که هیذره ای دونیا بی حیائان أمره یا طمعکارون و قاببازون یا بت پرستون أمره شوئن و اَمَئن نکونین، چونکه ایطو باء دنیا ترکاکونین.

¹¹ اما الون شیمه به نویسنم، اونی اَمره که خوشِ برار دوئنه، ولی بی حیا، طمعکار، بت پرست، بددهن، عرق خور یا قابباز ایسّه، شوئن و اَمَئن نکونین و ایجور آدم أمره حتی یکته سفره سر ننیشین.

¹² چونکه مو چیکار دئنم که بیرون مردمونِ باره داوری بکونم. مگر داوری اوشون باره که کلیسا میئن ایسَئن شیمه کول سه ننا؟

¹³ خدا خودش خان او مردمونی که بیرون ایسان داوری بکونی. «او شرور آدمه شیمه میئنای هارؤئنین.»