اوّل قرنتیان 15 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

مسیح زینده وابون

¹ ای برارؤن، الؤن خوائنم انجیلیِ که شمئبه موعظه بودم شمره یاد بَئرم، هو انجیلی که اونه قبول بودین و اونه مئن پابرجاین.

² و بواسطه او نجات پیدا کوئنین، البته اگر او کلامیِ که شیمئبه موعظه بودم، قایم بدارین. اگه ایطو نبی، هچی ایمؤن بأردین.

³ چونکه مو مهمترین چیزیه که مَه برسئه شیمئبه اعلوماگودم: ایکه مسیح امی گوناهان وسه بمرده هیطو که مقدس بنویشته ئان میئن بما،

⁴ و ایکه دفنَ بو و ایکه سومی روزِ میئن مرده أنَ جی زنده بوبؤ هیطو کی مقدس بنویشته ئان مئن بما.

⁵ و ایکه خوشِ کیفا معروف به پطرس ئبه آشکارَ گوده و دومبالتر او دوازده ته شاگرد ئبه.

⁶ بعدِ او، یه بار بیشتر از پونصد نفر از برارؤنِ ظاهیرَ بؤ. خیلی از اوشؤن حله زنده ایسّن، هرچند که بعضی أنم بموردَن.

⁷ بازین یعقوبِ ظاهیرَ بو و بعدم همته رسولؤنِ به،

⁸ و سرآخر مه به هم کی یکته کوشتای زاک مورسؤن که بی موقع بچئه بوبؤبی، ظاهیرَ بؤ.

⁹ چونکه مو رسولؤنِ میئن کوشتایترینم، و هیچ قابیل نییَم که خدا رسول دوخؤنده بوبوئم، چره که خدا کلیسا اذیت گودَم.

¹⁰ اونی که الون اینین ایسم خدا فیضِ واسیه، و اونه فیض مئبه بی فایده نبو. برعکس، مو همته اوشونای سختتر کار بودَم، ولی نه خودم، بلکه خدا فیض واسه که می أمره ایسّه.

¹¹ پس، چی مو چی اوشؤن، امه ایطو موعظه کونیم و شمه نی ایطو ایمون ابئنین.

بمرده أن زنده وابنن

¹² ایسه اگه اعلوم بنه که مسیح بمرده أنَ جی زینده وابؤ، چوطو ایسّه که بعضی از شمه گونین بمرده أن زنده وانبنن؟

¹³ اما اگه بمرده أن زنده نبنن، پس حتی مسیح هم بمردئان اجی زینده نوبؤ.

¹⁴ و اگه مسیح بمرده ئان جی زینده وانوبؤ، پس هم امه موعظه هیچه، هم شیمه ایمؤن هیچه.

¹⁵ امه حتی خدا به دروغ گوائان بحساب هنیم، چونکه خدا باره گوایی بدایم که مسیحِ بمرده أنَ جی زنده بوده، که اگه بمرده أن زنده نبنن، پس خدا اونه زنده نوده.

¹⁶ چونکه اگه بمرده أن زنده نبنن، پس حتی مسیح هم زنده نوبؤ.

¹⁷ و اگه مسیح زنده نوبؤ، شیمه ایمون هیچ ایسّه و شمه هنده شیمه گوناهون میئن ایساین .

¹⁸ پس اوشونی هم که مسیحه ایمون داشتن، بموردن و هلاکابوئن.

¹⁹ اگه فقط ایی زندگی میئن مسیحه امید دئنیم، امه همته دیگر آدمؤنَ جی بدبخت تریم.

²⁰ ولی حقیقتا مسیح بمورده أن جی زنده بوبؤ و اولین نفره که بمورده أن جی زینده بوبؤ.

²¹ چون هیطو که مردن بواسطه یکته آدم بومَه، بمورده أن اجی زنده بوئنم بواسطه یکته آدم انه.

²² چونکه هوطو که همته آدم میئن مینن، همته مسیح میئنم زنده وابنن.

²³ ولی هرکس به نوبه خودش :اول مسیح که نوبر بو ؛ بزین اوشونی که اون امان وقت مسیح شئن .

²⁴ بازون آخرالزمون رسنه. هو موقع که پادشاهیه خدای پئر دس سپارنه، یعنی او زمت که هر حکومت و هر ایقتدار و هر قدرتیه نابوداکونه.

²⁵ چونکه او هخان تا زمونی که تموم خوشه دوشمنونه خو په جیر بنی سلطنت بکونی.

²⁶ اخری دشمن که با از بین بشی ، مرگ ایسه .

²⁷ چونکه خدا «همه چی اون فرمونبر چاگوده و اون پا جیر بنا»، ولی وقتی گونه «همه چی اون فرمونبر چاگوده و اون پا جیر بنا» معلومه که خود خدا، او که همه چیه مسیح فرمونبر چاگوده و اون په جیر بنا، در بر نگینه.

²⁸ او زمت که همه اون فرمونبر ببون، او موقع خود ریکه هم او کس فرمونبر بنه که همه چی اون فرمونبر بوده و اون پاهان جیر بنا دانه، تا خدا کل در کل ببی.

²⁹ وگرنه مردوم منظور، غسل تعمید جی به نیابت از بمردئان چیسه؟ اگر بمرده ان اصلا زینده نبنن چره مردوم به نیابت از اوشون تعمید گینن ؟

³⁰ امه چره هر ساعت أمه جونِ خطر میئن توئدِنیم؟

³¹ برارون، به افتخاری که أمه خداوند مئن مسیح عیسی، در مورد شمه دَئنم قسم، که مو هر روز مورده درم.

³² اگه مو اَفسُس شهر ادمون همرا کی وحشی جونورونه مونن جنگ بودم، مئه چی فایده داشت؟ آدمی دید جی گب زئنم، اگه بمرده أن زینده وانبنن، « باین بوخوریم و وودوشیم چونکه فرده مینیم.»

³³ گول نوخورین: «بد همنشین، خوروم اخلاقِ خراباکوئنه.»

³⁴ ای بیخود گبون اجی که اون مست بوبوین به خودتون باین و ده گناه گودنه درازه ندین؛ چونکه ایسَئن یسری أن که خدا نشناسنن. اینه گونم تا شرمنده ببین.

تنی کی زینده بنه

³⁵ ولی ینفر پورسنه: « بمرده أن چوطو زینده بنن و چورو تنِ أمره هنن؟»

³⁶ ای نادون ادم! اوچی که کارنی، تا نمیری زنده نبنه.

³⁷ و او چی کی تو کارنی، او تنی که خا ببی نیه، بلکی هچی یکته دونهَ، چی گندوم ببی چی دنه أنِ دیگه.

³⁸ ولی خدا او دونه به تنی که خودش اینتخاب بوده هدئنه، و هرته دنه به یکته تن، مختص به خودوش هدئنه.

³⁹ چونکه همته تنؤن یکجور نییَن. آدمؤن یک جور تن دانن، جونورونم یه جور ده، و پرنده أن یه جور ده؛ و ماهی أنم یه جور ده تن دَئنن.

⁴⁰ آسمونی تنون و زمینی تنون هننا. ولی اسمونی تنون جلال یه جور ایسّه و زمینی تنون جلال یه جور ده.

⁴¹ آفتو خو جلال دانه ، ماه خو جلاله، و سیتاره ئانم خوشون جلاله دانن ؛ چونکه هرته ستاره جلال، اوکته ستاره جلال همأ فرق دانه .

⁴² بمرده انه زینده وابونم هیتو ایسه .اوچی که بکاشته بنه از بین شنه؛ اوچی که زینده وابنه از بین نشنه .

⁴³ ذلت مئن بکاشته بنه، عزت مئن ویریسنه .ضعف مئن بکاشته بنه، قوت مئن ویرسنه .

⁴⁴ جسمونی تن بکاشته بنه، روحانی تن ویریسنه .اگر جسمونی تن دره، روحانی تن نی دره .

⁴⁵ هوتو که تورات میئن بنویشته ببو: «اول ته اینسون، یعنی آدم، موجود زنده ببو»؛ اخرته آدم، روحی بوبو که زیندگی هدئنه.

⁴⁶ ولی روحانی اول نوما بلکه جسمونی بوما و بعد از او روحانی بوما.

⁴⁷ اول ته اینسون زمین اجی بو خاک جی ؛ دوم ته اینسون اسمون اجی ایسه .

⁴⁸ هوطو که، خاکی اینسون ایسه، اوشونیم که خاک اجی ایسن هوطورن. و هوطو که آسمونی اینسون ایسه، اوشونئم که آسمون جی ایسن هوطورن.

⁴⁹ و هوتو که خاکی اینسون شکل بوبویم، اسمونی اینسون شکلم خا ببیم .

⁵⁰ ای برارون، اینه شمره گونم که: جسم و خون مننئه خدا پادشاهیه به ایرث ببری و او چی که از بین شنه، مننئه او چئه که از بین نشنه به ایرث ببری.

⁵¹ گوش بدین! یکته راز خا شمره بوگوئم: امه همه نمینیم، بلکه همه تبدیلابنیم .

⁵² یک دم و یکته پلک زئن اندی، هو موقع که آخرته شیپور بزئه ببی. چونکه شیپور بزئه بنه و بمرده ان زنده بنن و ده از بین شون شی نیئن، و امه تبدیل خان ببیم.

⁵³ چون ای تن که از بین شنه، باید او تنی که از بین نشنه دکونی و ای تن کی فانی ایسه با او تنی که فانی نیه دکونی

⁵⁴ وقتی کی ای تن که از بین شنه، تنی که از بین نشنه دکونی، و ای تن کی فانیه، تنی کی فانی نیه دکونی، هو موقع اشعیای پیغمبر او بنویشته به حقیقت رسنه که گونه :«پیروزی، مرگه فورنه»

⁵⁵ «ای مرگ، تی پیروزی کورا هننا؟ و ای مرگ، تی نیش کورا هننا؟»

⁵⁶ مرگ نیش گناه ایسّه و گوناه قوت شریعت.

⁵⁷ ولی خدا شکر کوئنیم که بواسطه أمه خداوند عیسی مسیح، اَمره پیروزی هدئنه.

⁵⁸ پس می عزیز برارؤن، پابرجا و برقرار ببین، همیشک خداوند کاره ویشتر و ویشتر انجوم بدین، چونکه دوئنین شیمه زحمت کشِئن خداوند میئن، هچی نیه.