اوّل قرنتیان 10 - کتاب مقدس به زبان گیلکی - گویش شرقی

هشدار بت برستی ضید

¹ چونکه ای برارون، نخوائنم ایی جریون جی غافیل ببین که امه پئرون همه ابر جیر ایسابون و همه دریا میئن جی بوگذشتن.

² اوشون همه ابر مئن و دریا مئن غسل تعمید بیتن و ای کار اجی نوشون بدان که موسی دومباله رو بنن

³ و همته هو روحانی غذا بخوردن،

⁴ و هو روحانی وودوشتنیه وودوشتن ؛چونکه او روحانی صخره اجی وودوشتن که اوشون دومبال امادبو و او صخره مسیح بو .

⁵ با ایی همه، خدا خیلی از اوشون جی راضی نبو، این واسی بیابون میئن اوشونِ جنازه أن زمین سه پخشابو.

⁶ الون، ایشون همه اتفاق دکته تا أمه به سرمشقی ببی، تا أمه اوشونِ مورسؤن بدی میله نداریم.

⁷ بت پرست نَبین ، اوجور که بعضی از ایشون ببون ؛هوطو که تورات میئن بنویشته ببو :مردوم عیش و نوش ئبه بنیشتن و الواتی و عرقخوری به ویریسان .

⁸ و امه نخان بی حیایی بکونیم ، جوری که بعضی از ایشون بودن، و یه روز مئن بیست و سه هزار نفر هلاکابون.

⁹ و امه نبا مسیح امتحون بکونیم ، هوطو که بعضی از اوشون بودن و میلونون همره بکوشته ببون .

¹⁰ و هیطورم غرغر نکونین ، اوجور کی بعضی از ایشون بودن و هلاک کوننده همرا هلاکابون .

¹¹ ایسه ای جریون اوشون ئبه ایتفاق دکته تا سرمشق ببون و بنویشته ببو تا درس عبرتی ببی امه به که او دورون مئن زیندگی کاریم که آخرالزمونه .

¹² پس اونی که خیال کونه پا برجا ایسه ، واخوب ببی که نکَی!

¹³ هیچ امتحونی شیمه به نما که الباقی مردوم واسی نمابی . خدا وفادار ایسه ؛ او ایجازه ندئنه که بیش از شیمه توون امتحون ببین ، اما امتحون میئنم یکته راه فرار نئنه تا شمه بوتونین دووم بارین .

¹⁴ پس ای می عزیزؤن، بت پرستی جی فرار بکونین.

¹⁵ می گب اوشؤنِ أمره ایسه کی فهمنن؛ شمه خودتون او چیزِ باره که گونم قضاوت بکونین.

¹⁶ مگر او برکتِ جام که اونه وسه شکر کوئنیم، مسیح خونِ میئن شریک بوئن نیه؟ مگه او نونی که پاره کوئنیم، مسیحِ تن میئن شریک بوئن نیه؟

¹⁷ چون که نون یکته ایسّه، اَمه خیلی ایسیم، یکته تن ایسّیم، چونکه همته یکته نون جی سهم بئنیم.

¹⁸ اسرائیل مردومِ بینین: مگه اوشون که قربونی أنَ جی خوئنن قربونگاه میئن شریک نوبوئنَئبوئن؟

¹⁹ پس می منظور ایی گبون اجی چیسه؟ ای ایسّه که او غذایی که بت ئبه پیشکش کوئنین ارزشی دانه، یا ایکه بت ارزشی دانه؟

²⁰ نه، می منظور ایی ایسّه که بت پرستؤنِ قربونی أن دیوؤنِ پیشکش بنن نه خدا به، و مو نخوائنم شمه دیوؤنِ همرا شریک ببین.

²¹ شمه منین هم خداوند جامَ جی وودوشین و هم دیوؤنِ جامَ جی؛ شمه منین هم خداوند سفره جی سهم ببرین، هم دیوؤنِ سفره جی.

²² مگه خوائنیم خداوند غیرتِ به جوش باریم؟ مگر اوناجی قویتریم؟

بتؤنِ غذا خوردنِ آزادی حد و حدود

²³ همه چی جایز ایسه ولی همه چی فایده ندانه .همه چی روا ایسه ولی همه چی بنا نوکونه .

²⁴ هیچ کس خو منفعت دنبال نبی بلکه خو همسایه منفعت دنبال ببی .

²⁵ هر گوشتی که قصابی مئن فورشنن بخورین ، بدون اینکه شیمه وجدون وسه سوال واپورسین ،

²⁶ چونکه زمین و هر چیزی که اون مئن هنه خداوند شی ایسه .

²⁷ اگه یکته بی ایمون شمره غذا خوردنئبه دعوت کونه و شمرم دوست دانین بشین هرچی شیمه جلو نئنه بخورین، بی ای که شیمه وجدون وسه سوال واپورسین

²⁸ ولی اگه یه نفر شمره بوگوی :ای گوشت بتونه پیشکشی ایسه، او موقع اونه نخورین، به خاطر او کسی که اینه شمره بوته و وجدون واسی.

²⁹ می منظور او ادم وجدون ایسه نه شیمه وجدون .چونکه چره خأ یک نفر دیگر وجدون می ازادی به حکم بکونی ؟

³⁰ اگه یکته غذا شکر گودن امره خونم چره باید به خاطر او چی که اونه به خدا شکر کونم، مه محکوما کونن ؟

³¹ پس هرچی خونین یا هرچی کی واخونین یا هرکاری کی کونین، همهَ خدا جلال به بکونین.

³² هیچ کسه ناراحتانوکونین، چی یهودیئن، چه یونانیئن، و چی خداوند کلیسا ،

³³ هوطو که منم تقلا کوئنم تا همه کس هر کار مئن که انجوم دئنم راضی بوکونم. مو می منفعت دومبال دننئم، بلکه خیلیئن منفعت دومبال درم تا نجات پیداکونن .