SALMOAK 137 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

137. (136.) SALMOA Erbestean Jerusalem-minez

¹ Babiloniako ibai bazterretan eseriak geunden negarrez, oi Sion, zutaz oroituz.

² Ur ondoko sahatsetan utziak genituen zitarak zintzilik.

³ Eta han, guri kantu eske zeuden erbesteratu gintuztenak, kanta alai eske gure zapaltzaileak: «Kantatu guretzat Siongo kantak».

⁴ Nola kantatu Jaunaren kanturik atzerriko lurraldean?

⁵ Zutaz ahaztu banendi, Jerusalem, geldi bekit eskua elbarri.

⁶ Geldi bekit mihia ahosabaian itsatsirik, beti gogoan ez bazaitut, zu, Jerusalem, neure pozik handiena ez bazaitut.

⁷ Jauna, ez ahaztu edomdarrek egina, honela baitziotsoten elkarri Jerusalem erori zen egun hartan: «Erraustu, erraustu hondoraino!»

⁸ Babilonia, hiriburu kriminal hori! Bejondeiola, zuk guri eginaren ordaina emango dizunari!

⁹ Bejondeiola, zure haurtxoak hartu eta harkaitzaren kontra lehertuko dituenari!