NEHEMIAS 9 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Batzarrak bekatuen barkamena eskatu

¹ Hil hartako hogeita laugarren egunean israeldarrak barau egiteko bildu ziren; doluz jantzi ziren eta buruak hautsez estali.

² Israeldar arrazakoak atzerritar guztiengandik bereizi ziren eta, zutiturik, beren bekatuak eta arbasoenak aitortu zituzten.

³ Hala eman zuten egunaren laurdena, nor bere lekuan zutik, beren Jainko Jaunaren lege-liburua irakurtzen zen bitartean; beste egun laurdena beren bekatuak aitortzen eta, ahuspezturik, Jauna, beren Jainkoa, gurtzen eman zuten.

⁴ Josue, Bani, Kadmiel, Xebanias, Buni, Xerebias, Bani eta Kenanik lebitarren oholtza gainera igo eta oihu handiz egin zioten dei Jaunari, beren Jainkoari.

⁵ Gero, Josue, Kadmiel, Bani, Haxabnias, Xerebias, Hodias, Xebanias eta Petahias lebitarrek honela ziotsoten herriari: «Zuti zaitezte! Bedeinka Jauna, zeuen Jainkoa, betidanik betiraino! «Bedeinkatua izan bedi zure izen ospetsua, bedeinkapen eta gorespen guztien gainetik dagoena!

Otoitz nagusia

⁶ Zu zara Jauna, zu bakarrik! Zeuk egin dituzu zeruak, zeruen zeruak eta izar guztiak, lurra eta lur gainekoak, itsasoa eta bertako guztiak. Zeuk biziarazten dituzu guztiak, zeruko izarrak ahuspez dituzu aurrean jarriak.

⁷ Zeu zara Jauna, zeu Abram aukeratu zenuen Jainkoa; zeu Kaldeako Ur hiritik atera eta Abraham izena eman zeniona.

⁸ Leiala zitzaizula ikusirik, ituna egin zenuen harekin, kanaandarren, hititen, amortarren, periztarren, jebustarren eta girgaxtarren lurraldea hari eta haren ondorengoei emateko. Eta bete egin zenuen zeure hitza, zuzena baitzara.

⁹ Ikusi zenuen gure arbasoen atsekabea Egipton, entzun zenuen garrasia Itsaso Gorriaren ertzean.

¹⁰ Mirariak eta egintza harrigarriak egin zenituen faraoiaren kontra, honen zerbitzari eta Egiptoko herriaren kontra; bazenekien, bai, harrokeriaz jokatu zutela israeldarrekin. Horrela zeureganatu zenuen gaurdaino duzun izen ospetsua.

¹¹ Itsasoa erdibi egin zenuen israeldarren aurrean, eta itsasoan barrena igaro ziren oinik busti gabe. Itsas hondora amildu zenituen, ostera, haien erasotzaileak, harria ur sakonera bezala.

¹² Laino-adarra eman zenien gidari egunez, su-adarra gauez, egin behar zuten bidea argitzeko.

¹³ Sinai mendira jaitsi zinen eta zerutik hitz egin zenien. Erabaki zuzenak, lege sendoak, arau eta agindu onak eman zenizkien.

¹⁴ Larunbata zuri sagaratzen irakatsi zenien; aginduak, arauak eta legea eman zenizkien, zeure zerbitzari Moisesen bidez.

¹⁵ Gose zirelarik, ogia eman zenien zerutik; egarri zirelarik, ura sorrarazi harkaitzetik. Zin eginez agindu zenien lurraz jabetzera bidali zenituen.

¹⁶ Baina harrotu egin ziren gure gurasoak, burugogor izan ziren, zure aginduei ez obedituz.

¹⁷ Ez zuten aditu nahi izan. Ez zituzten gogoan hartu zuk haien alde egindako gauza harrigarriak. Egiptora, morrontza-herrira, berriro itzuli nahian hasi ziren beren burugogorkerian. Baina zu Jainko barkatzailea zara, bihozbera eta errukiorra, haserregaitza eta onginahiz betea, eta ez zenituen bazter utzi.

¹⁸ Ezta urre urtuzko zekorra egin zutenean ere, “Hau da zure jainkoa, Egiptotik atera zaituena” esaten zutenean. Zein irain handia egin zizuten!

¹⁹ Zuk, ordea, zeure erruki handiaz, ez zenituen basamortuan baztertu, laino-adarra ez zen haiengandik aldendu egunez bidean gidatzeko, ez eta su-adarra gauez bidean argi egiteko.

²⁰ Zeure espiritu ona eman zenien, ulertzen laguntzeko; ez zenion ukatu zeure mana haien ahoari, ezta ura ere haien eztarriari.

²¹ Berrogei urtez mantendu zenituen basamortuan, ez zuten izan ezeren faltarik; ez zitzaizkien jantziak zahartu, ez oinak handitu.

²² Erreinu eta herriak menpean jarri zenizkien, eta inguruko lurrak banatu. Hexbongo errege Sihon-en lurraldea hartu zuten, Baxango errege Og-ena.

²³ Zeruko izarrak bezainbat ugaritu zenizkien seme-alabak, haien gurasoei agindu lurraldera ekarri zenituen.

²⁴ Lurraldera heldu eta hartu egin zuten, haien menpe jarri zenituen kanaandarrak, bertako biztanleak. Erregeak eta hango herriak eman zenizkien, beren gogara erabil zitzaten.

²⁵ Hiri babestuak eta lur gizenak hartu zituzten, ondasunez beteriko etxeez eta ur-putzuez jabetu ziren, mahasti, olibadi eta fruta-arbolen sail handiez. Asetzeraino jan zuten, sabela puzteraino; zure ondasun ugariz gozatu ziren.

²⁶ Baina beren burugogorkerian zure aurka jarri ziren, bizkarra eman zioten zure irakaspenari; zuregana itzultzeko ari zitzaizkien deika profetak, eta hil egin zituzten! Zein irain handia egin zizuten!

²⁷ Etsaien menpe jarri zenituen orduan, eta hauek zapaldu egin zituzten. Baina beren estuasunean deiadar egin zizuten, eta zuk zerutik entzun. Zeure erruki handiaz askatzaileak bidali zenizkien, etsaien menpetik atera zitzaten.

²⁸ Bakealdia etorri orduko, ordea, okerbidera itzuli ziren; eta etsaien menpe utzi zenituen, berauen hankapean. Deiadar egin zizuten berriro, eta zuk zerutik entzun; sarritan atera zenituen onik zeure erruki handiaz.

²⁹ Zure irakaspenera itzultzeko dei egin zenien; haiek, ordea, beren harrokerian entzungor egin zieten zure aginduei; bekatu egin zuten zure erabakien kontra, betetzen dituenarentzat bizi-iturri. Bizkarra eman zuten beren gorbizian, ez zuten aditu nahi izan beren burugogorkerian.

³⁰ Urte askoz jasan zenituen. Zure espirituak profeten bidez egin zien dei; baina haiek aditu nahi ez, eta atzerritarren esku utzi zenituen.

³¹ Baina zeure erruki handiaz ez zenituen guztiz galdu, ez zenituen eskutik utzi, Jainko bihozbera eta errukiorra baitzara.

³² Zu zara gure Jainkoa, Jainko handi, bizkor eta ikaragarria, zeure ituna leialtasunez mantentzen diguzuna! Ez gutxietsi orain gure atsekabea, gure errege eta buruzagiei, apaiz eta profetei, gure guraso eta herri osoari, Asiriako erregeen egunetatik gaurdaino gainera erori zaigun atsekabea.

³³ Zuk ez duzu errurik gertatu zaigun guztian, leial jokatu baituzu; guk, berriz, oker.

³⁴ Gure errege, buruzagi, apaiz eta gurasoek ez dute bete zure irakaspena, ez dituzte aditu aginduak, ezta eman zenizkien burubideak ere.

³⁵ Ez erregeak izan zituztenean, ez zuk emaniko ondasun ugarietan, ezta zuk eskuratu zenizkien lur zabal eta gizenetan ere ez zintuzten zerbitzatu, ez ziren itzuli beren egintza gaiztoetatik.

³⁶ Eta gaur esklabo gaude gu, esklabo gure gurasoei zuk emandako lurraldean, fruitu eta ondasunez gozatzeko eman zenien lurraldean.

³⁷ Lurralde honetako emaitza aberatsak atzerriko erregeentzat dira gaur, geure bekatuengatik nagusi ezarri dizkiguzun erregeentzat; geu eta geure abereak menpean gauzkate beren gogara. Guztiz atsekabetuak gaude!»