JEREMIAS 2 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

JERUSALEM ETA JUDAKO BIZILAGUNENTZAT MEZUAK (2,1—20,18) Maitasunezko iragana oroituz

^1-2 Jaunak bidali ninduen Jerusalemgo jendeari bere mezu hau hots egitera: «Gogoan dut, Israel, nola maite ninduzun gazte zinenean, gogoan zure ezkongaietako maite-laztana: nola ibili zinen nire ondoren basamortuan, erein gabeko lurrean.

³ Nirea zinen oso-osorik, uztaren lehen emaitzak nireak diren bezala. Kalte egiten zizutenak neuk zigortzen nituen: zoritxarra zetorkien gainera. Nik, Jaunak, esana».

Israelen hasierako bekatuak

⁴ Entzun Jaunaren hitza, Jakoben ondorengook, Israelgo leinu guztiok.

⁵ Hau dio Jaunak: «Zertan huts egin nien zuen arbasoei, haiek niregandik aldentzeko? Hutsaren atzetik ibili ziren, hutsaren hurrengo bihurtu dira.

⁶ Ez ziren nitaz arduratu. Nik, Jaunak, Egiptotik atera nituen eta basamortuan zehar gidatu, lur lehor eta malkar horretan, arriskuz beteriko lur ilunean, inor igarotzen ez den eta itzulbiderik ez duen lurrean.

⁷ Baratze mardulean sartu nituen, hango fruitu zoragarriak jan zitzaten. Baina haiek, bertara iristean, kutsatu egin zuten nire lurraldea, higuingarri bihurtu nire ondarea.

⁸ Apaizek ez dute galdetu: “Non da Jauna?” Lege-maisuek ez naute aintzat hartu, buruzagiak kontra jaiki zaizkit, profetek Baalen izenean hitz egin dute, ezertarako ez diren idoloen ondoren joan dira.

Jauna Israelekin auzitan

⁹ «Horregatik, hau diot nik, Jaunak: Auzitan hasi nahi dut berriro zuekin eta auzitan ariko naiz zuen ondorengoekin ere.

¹⁰ Zoazte Mediterraneoko uharte eta itsasertzera, eta ikus, bidali norbait Kedar-era eta ohartu ongi: gertatu ote da inon horrelakorik?

¹¹ Herri batek ez ditu jainkoak aldatzen —horiek benetako jainkoak ez direla, gainera—. Neure herriak, ordea, zapuztu egin nau ni, bere egiazko aintza nauen hau, eta ezertarako ez diren idoloez ordezkatu.

¹² Txundi zaitezte, beraz, zeruok! Izu zaitezte eta ikaratu! Hala diot nik, Jaunak.

¹³ Bi gaiztakeria egin ditu nire herriak: bazterrera utzi naute ni, ur biziaren iturria, eta putzuak egin dituzte, urari eusteko gauza ez diren putzu pitzatuak.

Zentzabide mingarria

¹⁴ «Israel ez da izatez esklabo, ezta esklabo-seme ere. Zergatik bihurtu da, bada, besteren harrapakin?

¹⁵ Haren kontra egiten dute garrasi, lehoiek bezala orro; lurraldea hondamen bihurtu diote eta hiriak kiskali, bizilagunik gabe utziz.

¹⁶ Menfis eta Tafneskoek ere burezurra apurtu diote.

¹⁷ «Ez ote hau guztia, Israel, bidean gidatu zintuen Jauna, zeure Jainkoa, baztertu duzulako?

¹⁸ Zergatik zoaz, bada, orain Egiptora, Niloko urak edatera? Zergatik Asiriara, Eufratesko urak edatera?

¹⁹ Zeure gaiztakeria izango duzu zigor, zeure desleialkeria zentzabide. Kontura zaitez eta ikasi zein gogorra eta garratza den Jauna, zeure Jainkoa, baztertzea, nireganako begirunerik ez izatea. Nik, Jaun ahalguztidunak, esana.

Jaunak Israelen arrazoiak gezurtatu

²⁰ «Aspaldidanik duzu hautsia uztarria, aspaldidanik etenak nirekiko lokarriak; esan duzu: “Ez dut gehiago esklabo izan nahi”. Edozein mendi-gailurretan, edozein zuhaitz handiren azpian, etzaten zinen prostituziorako.

²¹ Neuk landatu zintudan mahatsondo jatorrez, mahasti bikain izateko. Nolatan bihurtu zara fruitu garratzeko sasimahasti?

²² Nahiz eta zeure burua xaboiz eta lixibaz garbitu, ez da nire begi aurretik aldentzen zure bekatuaren zikina. Hala diot nik, Jainko Jaunak.

²³ «Nolaz ausartzen zara esaten: “Ez naiz kutsatu, ez naiz Baalen idoloen ondoren ibili”? Ikus zeure urratsak haranean eta aitortu zeure jokabidea; harat-honat dabilen gamelukume kaskarinaren antzeko zara,

²⁴ basamortuan hazitako asteme basatiaren antzeko: beroaldian nork baretu horren irrika? Nekerik ez horren bila dabilenak, beti aurkitzen baitu prest.

²⁵ Geldi, Israel! Oinutsik ibili beharko duzu bestela, eztarria egarriak lehorturik. Zuk, ordea, “Alferrik da —diozu—, jainko arrotzak maite ditut eta haien ondoren joango naiz”.

Israelek zigorra merezi

²⁶ «Lapurretan harrapatua lotsatu egiten den bezala, halaxe lotsatuko dira israeldarrak, herria eta erregeak, buruzagiak, apaizak eta profetak.

²⁷ Egur-puska bati esaten diote: “Zeu zara nire aita”; harriari: “Zeuk nauzu sortu”. Bizkarra ematen didate, ez aurpegia; zoritxar-egunean, ordea, “Zatozkigu salbatzera” diote.

²⁸ Judako jende horrek, non dituzu zeuk egindako jainkoak? Datozela zoritxar-egunean zu salbatzera. Hiriak bezainbat jainko izan dituzu.

²⁹ Zergatik nahi nauzue salatu, zeuek izanik nire aurka altxatuak? Hala diot nik, Jaunak.

³⁰ Alferrik zigortu ditut zuen seme-alabak, ez baituzue eskarmenturik hartu. Zeuek hil dituzue profetak ezpataz, lehoi amorratuak bezala.

³¹ (Zuek, orain bizi zaretenok, entzun arduraz Jaunaren hitza). Israel, eremu soil bihurtu ote naiz zuretzat? Ala beti ilunpe beltzean dagoen lurralde? Zergatik diote nire herritarrek: “Nahi duguna egingo dugu, ez gatzaizkizu inoiz ere itzuliko?”

³² Ahantz ote daiteke neskatxa bere bitxiaz, andregaia bere ezkontza-soinekoaz? Nire herria, berriz, ahaztua dago nitaz aspaldi luzean.

³³ Zein ederki dakizun maitaleen etxerako bidea! Zein maisu zaren gaiztakeriarako bidean!

³⁴ Zikinduta dauzkazu jantziak behartsu eta errugabeen odolez; ez da, ez, hormak zulatzen harrapatutako lapurraren odola. Guztiarekin ere,

³⁵ errugabea zarela diozu, Jauna ez dagoela inola ere zurekin haserre. Hara, epaitu egingo zaitut, huts egin ez duzula esaka ari zarelako.

³⁶ Zein arin aldatzen zaren bidez! Asiriak huts egin zizun bezalaxe huts egingo dizu Egiptok ere.

³⁷ Hemendik ere lotsaz irtengo zara, eskuak buruan dituzula. Izan ere, nik, Jaunak, mespretxatu egiten ditut zure konfiantza-euskarriak; ez duzu horiekin ezer onik lortuko».