JEREMIAS 15 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Erabateko zigorra

¹ Jaunak esan zidan: «Moises eta Samuel nire aurrera erregutzera etorriko balira ere, ez nuke izango herri honen errukirik. Kanpora! Doazela nire begi-bistatik!

² Nora galdetzen badizute, esan hau nire partetik: «Norberari dagokionera: Heriotzarako dena, heriotzara! Ezpatarako dena, ezpatara! Goserako dena, gosera! Erbesterako dena, erbestera!

³ «Nik, Jaunak, lau zigor-mota bidaliko dizkiet: gerra, hiltzeko; txakurrak, zati-zati egiteko; hegazti harrapariak eta basapiztiak, irentsi eta haiekikoa egiteko.

⁴ Halako zigorra emango diet, ezen ikaraturik geldituko baitira erresuma guztiak; eta hori, Ezekiasen seme Manasesek, Judako erregeak, Jerusalemen egin zuen guztiagatik».

⁵ Jaunak dio: «Nor izango da zutaz erruki, Jerusalem? Nor hurbilduko zaizu? Nork izango zure berri jakiteko ardura?

⁶ Zeuk utzi nauzu, zeuk bizkarra eman. Hala, zure aurka luzatu dut eskua, zu suntsitzeko, zutaz erruki izateaz aspertuta.

⁷ Lurraldeko hiri guztietan sakabanatu ditut zure bizilagunak, haizeak lastoa bezala; suntsitu egin dut neure herria, seme-alabarik gabe utziz, jokabidez aldatu ez delako.

⁸ Itsasoko harea baino ugariago horien artean utzi ditudan alargunak. Eguerdi-eguerdian ekarri dut hondatzailea gudari gazteen amaren gainera; larria eta ikara gorria bidali diot bat-batean.

⁹ Zazpi seme-alaben ama bera ere akitua dago, arnasa ezin harturik, lotsaz eta desohorez betea; egun-argia ilunpe bihurtu zaio. Eta gelditzen zaizkion semeak etsaien ezpataz hilko dira. Nik, Jaunak, esana».

Jeremias Jaunaren aurrean kexu

¹⁰ Ai ene, ai ene! Ama, zergatik ekarri ninduzun mundura? Denekin eztabaidan eta auzitan aritzeko? Ez diot inori zor, ez dit inork ere zor; hala ere, denek madarikatzen naute.

¹¹ Jauna, egiaz zerbitzari leiala nauzu, neure etsaien alde erregutu dizut arrisku eta larrialdian.

¹² (Nola egin aurre iparraldeko etsaiari, burdina eta brontzea bezain gogor denari?

¹³ Zeure bekatuengatik, Israel, herrialde osoan egin dituzun bekatuengatik, etsaien harrapakin bihurtzen ditut zure aberastasun eta ondasunak.

¹⁴ Zeure etsaien esklabo egingo zaitut, ezagutzen ez duzun lurraldean; piztu baita nire haserrea, sutan dago zure aurka).

¹⁵ Jauna, zuk dena dakizu; gogora nazazu, ardura zaitez nitaz, mendeka nazazu etsaien lepotik. Luzatzen baduzu, nireak egin du. Kontu egin zuregatik iraintzen nautela.

¹⁶ Zure hitzak niregana iristean, irentsi egiten nituen; horiek nituen neure poz, barru-barruko gozamen; zeuretzat sagaratua bainauzu, ene Jauna, Jainko ahalguztiduna.

¹⁷ Ez naiz atsegin bila ari izan festa- eta algarazaleekin batera; bakarrik ibiltzera behartu nauzu, zeure suminaz betea nauzu eta.

¹⁸ Zergatik amairik gabeko oinaze hau? Sendaezina da nire gaitza, erremediorik gabea. Nola bihurtu zara niretzat itxura huts den ur engainagarri?

¹⁹ Orduan, Jaunak erantzun zidan: «Niregana itzultzen bazara, hartuko zaitut berriro neure zerbitzura. Baliotsu dena baliogabe denetik bereizten baduzu, hitz egingo dut zure bitartez aurrerantzean ere. Herriak itzuli behar du zuregana, ez zuk harengana.

²⁰ Herri honen aurrean brontzezko hesi txit sendo egingo zaitut; borroka egingo dizute, baina menderatu ez, zeurekin bainauzu ni, libratzeko eta garaipena emateko. Hala diot nik, Jaunak.

²¹ Libratuko zaitut gaizkileen eskuetatik, askatuko erasotzaileen menpetik».