ISAIAS 63 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Jaunak herriak zigortu

¹ —Nor da Botzratik, Edomgo hiriburutik, soinekoa gorriz tindaturik datorren hori, jantzi dotorez, indar-kemenez datorren hori? —Neu naiz, justiziaz epaitzen dudana, salbatzen ahaltsu naizena.

² —Zergatik dituzu, bada, jantziak gorri, dolarean mahatsa zapaltzen duenak bezala?

³ —Bai, mahatsa zapaltzen jardun dut, neuk bakarrik jardun ere, beste herrietako inork lagundu gabe. Amorru biziz zapaldu ditut etsaiak, suminez estutu lurraren kontra, eta haien odol-zipriztinez jantziak erabat zikindu zaizkit.

⁴ Izan ere, heldua zen erabakia nuen eguna, etsaiez mendekatu eta nire herria askatzeko eguna.

⁵ Begiratu nuen, eta laguntzailerik ez; txunditurik nengoen niri eusteko inor ez zelako. Neure ahalmenak eman dit garaipena, neure sumina izan dut euskarri.

⁶ Amorru biziz zapaldu ditut herriak, neure sumin-edariz mozkortu eta haien odola lurrean isuri.

Jaunaren ontasuna Israelekin

⁷ Gogora ditzadan Jaunaren mesedeak, gorets dezadan Jauna, guztiz ona izan baita Israelekin: gupida eta maitasun handiz jokatu du haren alde.

⁸ Hau zioen Jaunak berekiko: «Neure herria dut, neure seme-alabak: ez didate, ez, huts egingo». Eta onik atera zituen

⁹ larrialdi guztietatik; ez inolako ordezkari edo mandatarik, berak zituen onik atera. Berak zituen askatu maitasun eta gupidaz; ardura handiz gidatu zituen antzinako garaietan.

¹⁰ Baina haiek Jaunaren kontra errebelatu eta haren espiritu santua atsekabetu zuten; horregatik, etsai bihurtu zitzaien eta borroka egin zien.

¹¹ Orduan, antzinako garaiez, Moisesen garaiez, oroitu zen herria: «Non da Jauna, Moises bere artaldearen artzaina uretatik bizirik atera zuena? Non da bere espiritu santua harengan ezarri zuena?

¹² Non bere ahalmen bikainaz Moisesen eskuinaldean ibili zena eta, betiko izena bereganatzeko, israeldarren aurrean itsasoa zabaldu zuena?

¹³ Non haiek, zaldiak basamortuan bezala, itsas hondoan zehar ibilarazi zituena? Ez zuten estropezurik egin,

¹⁴ ibarrera jaisten den abere-taldearen antzera. Jaunaren espirituak atsedenera eraman zituen». Halaxe eraman zenuen, Jauna, zeure herria, izen bikaina zeureganatuz horrela.

Laguntza eske erregua

¹⁵ Begira, Jauna, zerutik, zeure bizileku santu distiratsu horretatik: Non dira zure maitemina eta indarra? Non zure bihotz samurra eta errukia? Ez bitez egon guregandik urrun!

¹⁶ Zeu zara gure aita! Abrahamek ez daki gure berri, Jakobek ere ez gaitu ezagutzen. Zeu zara, Jauna, gure aita, «Gure askatzaile» duzu izena betidanik.

¹⁷ Zergatik utzi diguzu zure bideetatik aldentzen, zuri begirunerik ez izateraino gure bihotzak gogortzen? Itzul zakizkigu, zeure zerbitzariongatik, zeure oinordetzat aukeratu dituzun leinuongatik.

¹⁸ Bai denbora gutxiko izan dela zure herri santua lurraldearen jabe! Profanatua dute etsaiek zure santutegia.

¹⁹ Zuk gobernatuko ez bagintuzu bezala gaude aspalditik, zure izena eramango ez bagenu bezala. Ai zerua urratu eta jaitsiko bazina! Mendiek dar-dar egingo lukete zure aurrean.