ISAIAS 51 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Jaunak bere salbamenaz poztuko Jerusalem

¹ Jaunak dio: «Entzun niri, Jaun honi, zuzenbidearen atzetik lehiatzen eta nire bila zabiltzatenok. Begira zein harkaitzetan ebakiak, nongo harrobitik ateratakoak zareten:

² begira Abraham zeuen aitari, eta mundura ekarri zintuzten Sarari. Bat bakarra zen Abraham, nik deitu nionean, baina bedeinkatu egin nuen eta ugaldu».

³ Bai, Jaunak Sion kontsolatzen du, hondatua dagoen hiriari poz ematen. Herrialde erraustua Edengo baratze bihurtuko du, eremua Jaunaren paradisu. Zoriona eta alaitasuna izango dira, gorespena eta kantu-hotsa.

⁴ «Adi egon, ene herri, entzun arretaz, ene hiri: neure irakaspena emango dut, eta nire esanak herrientzat argi izango dira.

⁵ Hurbil da nire garaipena, badator nire salbamena goiz-argia bezala; aginpidez gobernatuko ditut nazioak. Urrutiko herriak nire zain egongo dira, nire aginpidean izango dute itxaropen.

⁶ Jaso begiak zerura, begira behera, lurrera: kea bezala desagertuko da zerua, jantzia bezala gastatuko lurra eta eltxoak bezala hilko bertako bizilagunak. Baina nire salbamenak beti iraungo du, nire garaipenak ez du azkenik izango.

⁷ «Entzun niri, zuzenbidean adituok, nire legea bihotzean daramazun herri horrek. Ez izan beldurrik gizakien isekei, ez kikildu haien irainengatik,

⁸ sitsak jandako jantzia bezala, harrak jotako artilea bezala galduko baitira. Baina nire garaipenak beti iraungo du, nire salbamenak gizaldiz gizaldi».

Esnatu, Jauna

⁹ Esna zaitez, esnatu, Jaun ahaltsu hori, jantzi zaitez indarrez! Esnatu, aspaldi bezala, antzinako garaietan bezala! Ez al zenuen zuk itsas munstroa txikitu eta herensugea sarraskitu?

¹⁰ Ez al zenituen zuk itsaso zabaleko ur handiak lehortu eta itsas hondoa bide bihurtu, askatuak igaro zitezen?

¹¹ Halaxe itzuliko dira Jaunak libratuak, poz-oihuka etorriko dira Sionera: amaigabeko alaitasuna haien aurpegian! Zoriona eta alaitasuna izango dituzte lagun; nahigabeak eta negarra kito!

Jauna kontsolatzaile

¹² Jaunak dio: «Neuk kontsolatuko zaitut, neuk: zer dela-eta diozu beldur gizaki hilkorrari, belarra bezain igarokor den gizakiari?

¹³ Ahaztu egiten zara Jaunaz, zeure egileaz, zerua hedatu eta lurra oinarritu zuenaz, eta ikara zara egun osoan, etengabe, zu suntsitu nahian suturik dabilen zapaltzailearen aurrean! Non da, bada, zapaltzailearen sumina?

¹⁴ Berehala aterako dira libre gatibuak: ez dira kartzela-zuloan hilko, ez zaie ogirik faltako.

¹⁵ Neu naiz Jauna, zure Jainkoa, itsasoa astintzen duena, olatuei orroa eraginez. Jaun ahalguztiduna, horixe dut izena.

¹⁶ Neuk hedatu dut zerua eta oinarritu lurra, eta Sioni esaten diot: Zu nire herria! Neure mezuaren bozeramaile egin zaitut, eta neure eskupean babestu».

Bukatu da Jerusalemen atsekabealdia

¹⁷ Esna zaitez, esnatu, jaiki, Jerusalem! Edan baituzu Jaunak emaniko zigor-edari samina, hondoraino edan duzu zorabiozko kopa.

¹⁸ Izan dituzun semeetan, inor ez da zu gidatzeko; hazi dituzunen artean, inor ez zu eskutik eramateko.

¹⁹ Zoritxar biok gertatu zaizkizu: herrialdea hondatua eta desegina, jendea goseak eta gerrak hila. Baina nor errukitzen zaizu? Nork kontsolatzen zaitu?

²⁰ Hor daude zure seme-alabak, kaleburu guztietan etzanik, ezinaren ezinez, sarean harrapaturiko antilopeak bailiran, Jaunaren suminak, zure Jainkoaren zigorrak jota.

²¹ Entzun, beraz, hiri gaixo, mozkortua zauden horrek, baina ez ardoz;

²² entzun zer diotsun Jaunak, zeure Jainkoak, bere herria defendatzen duenak: «Eskutik kenduko dizut zorabiozko kopa; ez duzu gehiago nire zigor-edari samina edango.

²³ Zure borreroei emango diet, zuri esaten zizutenei: “Etzan lurrean, gainetik igaro gaitezen!” Eta bizkarra eskaini behar izan zenien, zoru eta kale gisa, gainetik igaro zitezen».