JEREMIAS 8 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

¹ Jaunak dio: «Aldi hartan, beren hilobietatik aterako dituzte Judako erregeen hezurrak, buruzagi, apaiz, profeta eta Jerusalemen bizi diren guztien hezurrak,

² eta eguzkitan, ilargitan eta izar guztien argitan zabalduko dituzte —beraiek maitatu, zerbitzatu, jarraitu, kontsultatu eta gurtu dituzten astroen argitan—. Ez ditu inork bilduko lur emateko. Simaurra bezala geldituko dira lurrazalean.

³ Gaizto horien artetik bizirik geldituko direnek nahiago izango dute heriotza bizia baino, nik sakabanatuko ditudan edonon. Hala diot nik, Jaun ahalguztidunak.

Israelek itsu-itsu jarraitu gaiztakerian

⁴ «Zuk, Jeremias, hauxe esango diozu herriari nire izenean: Erortzen dena, ez ote da jaikitzen? Bidea galdu duena, ez ote atzera itzultzen?

⁵ Zergatik urrundu zait, bada, betiko Jerusalemgo herri hau? Gogor eusten dio bere makurkeriari, ez du itzuli nahi atzera.

⁶ Adi-adi entzun diet, baina ez dira hitzeko jendea, ez da inor bere gaiztakeriaz damutzen, bere hutsegiteak aitortuz. Denak beren bidean zuzen aurrera, ziztu bizian borrokara oldartzen den zaldia bezala.

⁷ Zikoinak ere antzematen dio zeruari, lekuz noiz aldatu jakiteko; usapalak, enarak eta kurriloak badakite noiz itzuli. Nire herriak, ordea, ez du nik, Jaunak, agindua ezagutzen.

⁸ Nolatan esan dezakezue jakintsu zaretela, zeuekin duzuela Jaunaren legea? Zeuen lege-maisuen luma gezurtiak faltsu bihurtu du lege hori!

⁹ Lotsaturik geldituko dira jakintsuak, eraitsiak eta preso hartuak izango. Non da horien jakinduria, Jaunaren hitza mespretxatu dutelarik?

¹⁰ Beraz, horien emazteak arrotzei emango dizkiet, horien soro-landak menderatzaileei. Denak, txiki eta handi, irabazi-gose dira; apaizak eta profetak faltsukeriari emanak.

¹¹ Nire herriaren zauria azaletik sendatu nahi dute. “Dena ongi doa, oso ongi” diote, baina ez doa ongi, ez.

¹² Lotsatu egin behar lukete beren egintza higuingarriengatik; baina ez dira batere lotsatzen, ez dakite lotsa denik ere. Horregatik, erori egingo dira, besteak bezalaxe, lur joko dute nire zigorraldian. Nik, Jaunak, esana».

Suntsitu egingo ditut

¹³ Jaunak dio: «Suntsitu egingo ditut, suntsitu: mahatsik ez mahastian, pikurik ez pikondoan, orri zimela besterik ez da geldituko. Azpian hartuko dituztenak bidaliko dizkiet».

¹⁴ Eta jendeak, berriz: «Zer egiten dugu hemen geldi? Bil gaitezen, goazen gotorlekuetara, bertan hiltzera, Jaunak, gure Jainkoak, heriotzara ematen baikaitu; ur pozoitua eskaintzen digu, beraren aurka bekatu egin dugulako.

¹⁵ Bakearen zain geunden, baina ez dugu onik. Osasunaldia espero genuen, baina beldur-ikara dugu gainean.

¹⁶ Badator etsaia! Dan-dik entzuten da zaldien arnas hotsa! Haien irrintzira lur osoa dardaratzen da. Gure lurraldea eta bertako ondasunak, hiriak eta hiritarrak, dena hondatzera dator».

¹⁷ Jaunak dio: «Begira, suge pozoituak bidaliko dizkizuet. Ez duzue horiek liluratzeko modurik izango, eta zizta egingo dizuete».

Profetaren negar-kanta

¹⁸ Nire nahigabeak ez du erremediorik, eroria dut bihotza.

¹⁹ Lurralde guztian entzuten ditut nire herriaren aieneak: «Ez al dago Sionen Jauna? Ez al dago bertan beraren erregea?» Eta Jaunak erantzun: «Eta zuek, zergatik iraindu nauzue zeuen idoloekin, zentzugabekeria arrotz horiekin?»

²⁰ Herriak, berriz: «Uztaroa igaro da, uda amaitu, baina guretzat salbaziorik ez».

²¹ Neure herria jo duen hondamenaz nago jota, goibel eta izuak hartuta.

²² Ez ote sendagairik Galaaden, ez ote medikurik? Zergatik ez da sendatzen nire herria?

²³ Nork bihurtuko nire burua ur, nire begiak malko-iturri, gau eta egun negar egiteko nire herriko hildakoengatik?