JENESA 49 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Jakobek hamabi semeak bedeinkatu

¹ Jakobek bere semeei deitu eta esan zien: «Bildu nire inguruan, gerora gertatuko zaizuena iragar diezazuedan.

² Zatozte eta entzun, ene semeok; entzun arretaz zeuen aita Israeli:

³ «Ruben, nire lehen-seme, nire indar, nire gizatasunaren lehen emaitza; zein ausart zaren eta indartsu!

⁴ Uholdea bezain oldarkoi, aitaren ezkontza-gelara sartu zara, zeure aitaren ohea lohituz.

⁵ «Simeon eta Lebi anaiak indarkeria erabiltzeko bat datoz.

⁶ Ez dut horien bilkuretan parte hartuko, ez naiz halakoekin elkartuko; haserre egonik gizonak hil dituzte, gogoak emanik zezenak txikitu.

⁷ Madarikatua hauen haserrea, benetan garratza! Madarikatua beren sumindura, benetan ankerra! Jakoben leinuen artean ditut banatuko, Israel osoan barreiatuko.

⁸ «Juda, zeure senideek goretsiko zaituzte, etsaiei eskua erantsiko diezu lepoan, zeure aitaren semeak ahuspeztuko zaizkizu.

⁹ Lehoi gaztea zu, Juda! Ehizatik heldu zara, seme! Makurtu eta luze etzaten da lehoiaren antzera, lehoi-emearen antzera. Nor ausartu aurre egitera?

¹⁰ Ez da Judarengandik aldenduko errege-makila, ezta haren belaun artetik aginte-makila ere, hauen jabe dena etorri arte: herri guztiek diote honi obedituko.

¹¹ Mahastian lotzen du bere astotxoa, mahatsondoan bere astakumea; ardotan garbitzen du soinekoa, mahats-zukuan soingainekoa.

¹² Ardoak iluntzen ditu haren begiak, esneak zuritzen haren hortzak!

¹³ «Zabulon itsas hegian biziko da, itsasontzientzat portu; Sidoneraino hedatuko da.

¹⁴ «Isakar-ek ukuiluan etzanik dagoen asto zamaria dirudi.

¹⁵ Atsedena gozoa eta lurraldea ederra zela ikustean, bizkarra makurtu du, zamak eramateko; esklabo-lanetara jarri da.

¹⁶ «Dan-ek bere herria du gobernatuko, Israelgo beste leinuek bezala.

¹⁷ Dan, sugea bidean, sugegorria bidezidorrean; zaldiari orpotik heldu, eta zalduna hankaz gora doa.

¹⁸ «Jauna, zuk salbatu zain nauzu!

¹⁹ «Gad, lapurrek lapurtua, eta bera haien lapur.

²⁰ «Axer, oparoa haren janaria, errege-jakien emaile.

²¹ «Neftali, orein-eme aske eta arina, ume ederren sortzaile.

²² «Jose, ubide ondoan landare emankor, honen adarrak harresian gora.

²³ Arkulariek haserrarazten dute, aurka jaikitzen, eraso egiten.

²⁴ Baina uztaia tente, beso-eskuak lasaituak uzten dizkie Jakoben Jainko indartsuak, Israelen artzain eta harkaitz denak.

²⁵ Lagun izango duzu zeure aitaren Jainkoa; Jainko Ahaltsuak bedeinkatuko zaitu, zeru goreneko bedeinkapenez, itsas barreneko bedeinkapenez, bular-sabelen bedeinkapenez.

²⁶ Zure aitaren bedeinkazioak antzinako mendienak baino hobeak, betidaniko muinoen irrika. Betoz Joseren buru gainera, senide artean aukeratuagana.

²⁷ «Benjamin, otso odolzale, harrapakina du irensten goizean, hondarrak banatzen arratsean».

Jakoben azken nahia

²⁸ Horiek dira Israelgo hamabi leinuak eta horixe aitak bere semeei esan ziena, nori bere bedeinkazioa ematean.

²⁹ Gero, agindu hau eman zien Jakobek: «Laster hil eta neure arbasoekin elkartuko naiz. Ehortz nazazue neure gurasoen ondoan Kanaan lurraldean, Efron hititaren soroko harpean.

³⁰ Harpe hau Makpela soroan dago, Mambre parean. Abrahamek hilobitarako erosia zion, soro eta guzti, Efron hititari.

³¹ Han ehortzi zituzten Abraham eta honen emazte Sara; han Isaak eta honen emazte Rebeka ere. Eta hantxe ehortzi nuen Lea.

³² Soroa eta bertako harpearen jabetza hititengandik lortu zuten».

³³ Jakob, bere semeei agindu hauek emanik, berriro etzan zen ohean. Eta, azken arnasa emanez, bere arbasoekin elkartu zen.