ISAIAS 59 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Bekatuak Jaunaren salbamena eragotzi

¹ Jaunaren eskua ez da, ez, laburregia zuek salbatzeko, ezta haren belarria ere gogorregia zuei entzuteko:

² zeuen erruek ezarri dute hesia zuen eta Jainkoaren artean; zeuen bekatuek ezkutarazi diote aurpegia, zuen otoitzik ez entzuteko.

³ Izan ere, gaiztakeria egiten duzue eta eskuak odolez zikin dauzkazue; gezurra darizue ezpainetatik, hitz kaltegarriak ahotik.

⁴ Inork ez du justizia aldarrikatzen, ez auzitegian zuzenbidez jokatzen: faltsukeriaz fidatzen dira, gezurrezko aitorpenak egiten dituzte. Okerra sortzen dute barruan, gaiztakeria ematen fruitu.

^5-6 Haien asmoak suge-arrautzak bezain zital: arrautzok jaten dituena hil egiten da, kraskatzen dituenari sugegorria ateratzen. Haien emaitzak armiarma-sareen antzeko: hauekin inor ezin jantzi, ez estali. Egintza guztiak gaiztoak dituzte, gogorkeria besterik ez dute egiten.

⁷ Lasterka doaz gaiztakeriara, presaka odol errugabea isurtzera. Gaitz egiteko asmoa dute buruan, hondamendia eta triskantza uzten dituzte pasatzen diren tokian.

⁸ Ez dute ezagutzen bake-bidea, zuzenbiderik ez da haien urratsetan. Bide bihurriak hartzen dituzte; hortik dabilenak ez du bakerik ikusiko.

Bekatuen aitortza

⁹ Horregatik, urruti dugu askapena, ez zaigu iristen salbamena; argia espero genuen, eta iluna dugu gainean; egunsentia espero, eta gau beltzetan gabiltza.

¹⁰ Itsumustuka gabiltza, hormari haztaka itsua bezala, itsumustuka bistagabea bezala. Eguerdi betean estropezu egiten dugu, ilunabarra bailitzan, sasoirik onenean, hilda bezala gaude.

¹¹ Marraka dihardugu hartzek bezala, urrumaka usoek bezala. Askapena espero genuen, eta ezer ez; salbamena espero, eta urruti da.

¹² Izan ere, zure kontrako gure errebeldiak ugari dira, geure bekatuek salatzen gaituzte; errebeldia itsatsia daramagu, aitortzen ditugu geure erruak:

¹³ errebelde eta desleial izan gara Jaunarekin, bizkarra eman diogu geure Jainkoari, bidegabekeriaz eta traizioz jardun dugu, azpikeriak hausnartu ditugu.

¹⁴ Beraz, aldendua dugu askapena, urruti salbamena; estropezu egin du herriko plazan leialtasunak, zuzentasunak han sartzerik ez;

¹⁵ huts egin du leialtasunak, eta gaiztakeriatik urruntzen dena larrutua gertatzen da. Atsekabetu egin zen Jauna, justiziarik ez zela ikustean;

Jauna justiziaren alde borrokan

¹⁶ txunditurik zegoen, inork ez zuela ezer egiten ikusiz; orduan, bere ahalmenaz ekin zion, bere justizia euskarri zuelarik.

¹⁷ Justizia hartu zuen bularrekotzat, salbamen-indarra buru-oskoltzat; mendekua jantzi zuen soineko, haserre-sumina soingaineko.

¹⁸ Bakoitzari merezi duena emango dio ordainetan, baita urrutiko herrietakoei ere; mendekua eta haserre-zigorra emango die etsaiei.

¹⁹ Haize indartsuak bultzaturiko ibai oldartsua bezala etorriko da Jauna, eta ekialdetik mendebalderaino denek izango diote begirune Jaunari.

²⁰ Baina askatzaile gisa etorriko zaio Sion hiriari, beren errebeldiaz damu diren Jakoben ondorengoei. Jaunak esan du.

²¹ Jaunak dio: «Hona nik zuekin egiten dudan ituna: zeuengan duzuen nire espiritua eta eman dizuedan mezua ez ditut zuengandik inoiz aldenduko, ezta zuen seme-alabengandik eta ondorengo guztiengandik ere sekula».