ISAIAS 41 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Egiazko Jainkoa eta idoloak

¹ «Entzun niri isilik, urrutiko herriok; jantzi adorez, naziook. Etorri hitz egitera, bil gaitezen elkarrekin auzitara.

² Nork sorrarazi du ekialdean edonon garaile ateratzen den hori? Nork eskuratzen dizkio nazioak eta menpean jartzen erregeak? Hauts egiten ditu bere ezpataz, haizeak daraman lasto bihurtzen bere uztaiaz.

³ Pertsegitu egiten ditu eta aurrera doa seguru, bere oinez lurrik ia ukitu gabe.

⁴ Nork egin eta burutu du hori guztia? Ni, Jauna, neu naiz lehena, hasieratik gizaldiak mundura ekartzen dituena, eta azkenekoak iristean ere ni betiko berbera.

⁵ Ikusi eta beldur dira urrutiko herriak, ikaraz lurraren azken bazterrak; hurbiltzen ari dira, hor datoz».

⁶ Elkarri laguntzen diote idologileek eta adore-hitzak esaten elkarri.

⁷ Artisauak zilarginari ematen dio adore, mailukari leuntzaileak ingude-jotzaileari, esanez: «Ederra soldaketa!» Eta gero iltzez gogortzen dute irudia, ez dadin zarta.

Jaunak Israel bere zerbitzaria sendotu

⁸ «Zu, Israel, nire zerbitzaria; zu, Jakob, nik aukeraturiko herria, nire adiskide Abrahamen ondorengoa.

⁹ Lurraren azken bazterretatik hartu zintudan, urrutieneko zokoetatik deitu eta esan: “Zu nire zerbitzaria”. Baztertu ez, baino aukeratu egin zaitut.

¹⁰ Ez izan beldur, zeurekin bainauzu; ez larritu, zure Jainkoa bainaiz. Neure laguntzaz ahaltsu egiten zaitut, neure esku garaileaz eusten dizut.

¹¹ Lotsaz eta laidoz geldituko dira zure aurka lehiatzen direnak; ezerezean galduko dira zure kontra liskarrean ari direnak.

¹² Bilatu eta inon ez dituzu aurkituko borroka egiten zizutenak; ezerez eta huts bihurtuko dira gerra egiten zizutenak.

¹³ Nik, Jaunak, zeure Jainkoak, eskutik heltzen baitizut eta esaten: “Ez beldurtu, neuk laguntzen dizut!”»

¹⁴ Hau dio Jaunak: «Ez izan beldur, Israel, Jakoben herri, hartxo bat bezain ezerez eta ahul zaren hori! Neuk laguntzen dizut; ni, Israelen Jainko santua, nauzu askatzaile.

¹⁵ Eultziaren antzeko bihurtzen zaitut, hortz zorrotzeko eultzi berriaren antzeko; mendiak xehatu eta hauts egingo dituzu, muinoak lasto bihurtuko.

¹⁶ Zuk astindu eta haizeak eramango ditu, haize-erauntsiak barreiatuko. Zu, berriz, pozik izango zara Jaunaz, harro Israelen Jainko santuaz.

¹⁷ «Dohakabe eta behartsuak ur bila dabiltza, baina alferrik; lehor dute mihia egarriz. Nik, Jaunak, erantzungo diot haien premiari, nik, Israelen Jainkoak, ez ditut bazterrera utziko.

¹⁸ Mendi-kasko soiletan errekak sortuko ditut, ibarretan iturriak; basamortua aintzira bihurtuko dut, lur lehorrean iturburuak sorraraziko.

¹⁹ Zedro, arkazi, mirto eta olibondoak landatuko ditut basamortuan; zipres, zumar eta izeiak eremuan.

²⁰ Horrela ikusiko dute denek eta jakingo, ohartuko dira eta behingoz ulertuko nik, Jaunak, egin dudala hori guztia, nik, Israelen Jainko santuak, dudala sortu».

Jauna idoloekin auzitan

²¹ Hau dio Jaunak, Jakoben herriaren erregeak: «Aurkeztu zeuen auzia, idolook, ekarri frogak.

²² Zatozte eta iragarri gero gertatzekoa. Esan guri zeuen lehengo iragarpenak eta arretaz entzungo dugu; adierazi etortzekoak, betetzen diren ikus dezagun.

²³ Iragarri geroko gertakizunak eta aitortuko dugu jainko zaretela. Eman zoriona edo zoritxarra, ohar gaitezen eta zuen beldur izan.

²⁴ Baina hara: zuek ez zarete ezer, zuen egintzak hutsaren hurrengo. Mespretxagarria, zuek jainkotzat aukeratzen zaituztena.

²⁵ «Gizon bat sorrarazi dut ekialdean, bere izenez egin diot dei; iparraldetik etorri da. Lokatza bezala zapalduko ditu gobernariak, eltzegileak buztina zapaltzen duen bezala.

²⁶ Nork iragarri zuen hau hasieratik, nork aurrez adierazi, jakin genezan eta egia zela aitortu? Ez, ez zuen inork iragarri, ez zuen inork adierazi, ez zizuen inork ezer entzun.

²⁷ Nik jakinarazi diot lehendabizi Sioni, nik bidali albistari pozgarria Jerusalemi.

²⁸ Idoloei begiratu diet: ez zen inor, inortxo ere ez kontseilu emateko, nire galderei erantzuteko.

²⁹ Idolo guztiak ez dira ezer, horien egintzak hutsaren hurrengo, irudiak haizea bezain hutsal».