HABAKUK 3 - Elizen Arteko Biblia (Biblia en Euskara Traducción Interconfesional)

Habakuken otoitza: «Zeure herria salbatzera atera zara»

¹ Habakuk profetaren otoitza. Erosta-doinuan .

² Entzun dut, Jauna, zure berri; ikaraturik nauka, Jauna, zuk egindakoak. Berrizta ezazu gure garaiotan, ezagutarazi gure garaiotan. Haserre bazaude ere, ez ahaztu errukior zarela.

³ Teman aldetik dator Jainkoa, Paran menditik Jainko santua. Haren handi-ospeak estalia du zerua, haren gorespenez betea da lurra.

⁴ Haren argia eguzkia bezain distiratsu; haren eskuei distira darie, han baitauka gordea bere indarra.

⁵ Izurritea doa haren aurretik, sukarra zabaltzen haren ondoren.

⁶ Hura gelditu eta dardara dagi lurrak, hark begiratu eta ikara dira herriak. Hauts bihurtzen dira antzinako mendiak, gainbehera amiltzen aspaldiko muinoak, haren betidaniko ibilbideak.

⁷ Kuxandarren oihal-etxolak deseginak ikusi ditut, madiandarren oihal-txabolak astindurik.

⁸ Ibaien aurka al zaude, Jauna, ibaien aurka al zaude haserre, itsasoaren aurka sumindua, zeure zaldien gainean eseria, gurdien gainean garaile zoazela?

⁹ Gertu daukazu uztaia, prestaturik gezi ahaltsuak. Zuk lurra ebaki eta errekak sortzen dira.

¹⁰ Zu ikusi, eta dardara dagite mendiek. Euri-jasak dira goian-behean, orro dagi itsasoak, olatu handiak harrotuz.

¹¹ Eguzki-ilargiak beren gordelekuan geldi, zure geziek alderik alde distira egitean, zure lantza distiratsuak argi egitean.

¹² Sumindurik zoaz lurrean zehar, haserre dituzu nazioak zapaltzen.

¹³ Zeure herria salbatzera atera zara, zeure aukeratua salbatzera. Gaiztoaren alderdiari burua hautsi diozu, alderdi osoa orpotik leporaino desegin duzu.

¹⁴ Haien buruzagiak beren geziz zulatu dituzu, eraso batean gu sakabanatzera, gizagaixo bat ezkutuan irenstera bezala, pozik zetozenean.

¹⁵ Itsasoa zaldiz zeharkatu duzu, ur handiak harrotuz.

¹⁶ Entzun dudanean, ikarak hartu dit barrua. Zarata aditzean, dardaraz ditut ezpainak. Ahulezia sartu zait hezurretaraino, koloka ditut oinak. Geldi nago ni, egun larriaren zain, zapaltzen gaituen herriari datorkion egunaren zain.

¹⁷ Pikondoak ez du pikurik, ezta mahastiak ere fruiturik. Olibondoak huts egin du, soroek uztarik ez. Artegian ez dago ardirik, ezta ukuiluan ere abererik.

¹⁸ Hala ere, alai nago ni Jaunarekin, pozaren pozez salbatzaile dudan Jainkoarekin.

¹⁹ Jainko Jauna dut neure indar, basahuntzaren arintasuna eman die nire zangoei eta gainez gain nau ibilarazten. Koru-zuzendariari. Zitaraz laguntzeko .