लूका 14 - देउखरिया थारुयेशू एकथो फरिसीक घरेम 1 एकथो बिँसैना दिन येशू फरिसीनके कौनो एकथो शासकके घरेम खाना खाई गैलाँ। और फरिसीनके हुँकिन्हे महा साबधानीसे हेरतिहिँत। 2 वहाँ एकथो मनैया रहे, जेकर हाँथगोरा सुवाइल रहिस। 3 येशू यहूदी कानुनके गुरुनहे और फरिसीनहे पुँछ्लाँ, “मोशक नियम कानुनमे बिँसैना दिनमे मनैनहे चोख्वैना अनुमति बा कि, नै हो?” 4 पर ओइने चुप लागल रहिगिलाँ, और येशू उ बेमार मनैयक उप्पर अपन हाँथ धारके उहिहे चोख्वादेलाँ, और येशू उहिहे पठादेलाँ। 5 तब् येशू ओइन्हे कलाँ, “यदि तुहुरिन्के छावा या बर्धा कुवाँमे गिरगिल कलेसे तुहुरिन्मेसे असिन के बा, जे उहिहे बिँसैना दिनमे कुवाँमेसे जुरतेहेँ बाहेर नै निकारी?” 6 तब् ओइने यी बातके जवाफ देहे नै सेक्लाँ। 7 तब् भोजमे अइलक पहुननहे आदरके बैठ्ना ठाउँ रोजत देख्के येशू ओइन्हे एकथो दृष्टान्त कलाँ: 8 “जब केऊ तुहुरिन्हे भोजक नेउँता दि कलेसे तुहुरे आदरके बैठ्ना ठाउँमे ना बैठोहो। का पता घरगोस्या तुहिन्से फेन भारी मनैयाहे नेउँता देहल रहे सेकत। 9 ओसिन ठाउँमे तुँ बैठल रबो कलेसे तुहिन्हे और उहिहे दुनु जहनहे नेउँता देहुइया घरगोस्या आके तुहिन्हे कही, ‘यिहिहे अपन बैठल ठाउँ देऊ,’ तब तोहाँर लाज होजाई, और तुहिन्हे घिनापुची ठाउँमे बैठे परी। 10 पर जब तुँ नेउँता भेटैबो, तब जाके घिनापुची ठाउँमे बैठोहो। तब घरगोस्या आके तुहिन्हे कही, ‘ए संघरिया, आदरके ठाउँमे जाके बैठो।’ तब तुहुरिन्के संग खाई बैठुइयनके आघे तोहाँर आदर हुई। 11 काकरेकी हरेक जे अपनहे भारी मानी, उहिहे छुटी कराजाई। और जे अपनहे छुटी मानी, उहिहे भारी बनाजाई।” 12 तब् येशू नेउँता देहुइया फरिसीहे फेन कलाँ, “जब तुँ बेहानके या संझक बेरी पकैबो ते अपन संघरियन, अपन दादू भैयन या तुहुरिन्के गोत्यारीनहे या धनी परोसीनहे नेउँता ना देऊ। नै ते ओइने फेन ओकर सताहामे तुहिन्हे नेउँता देके तोहाँर गुन घुमादिहीँ। 13 पर तुँ गरीब, लुल, नाँगर और आँधर मनैनहे खाना खाई बलाऊ। 14 तब तुँ धन्यके हुइबो। काकरेकी ओइने तोहाँर गुन घुमाई नै सेक्हीँ। पर जब धर्मी मनै फेनदोस्रे जिउठ्हीँ ते परमेश्वर तुहुरिन्हे ईनाम दिहीँ।” बरवार भोजक दृष्टान्त ( मत्ती २२:१-१४ ) 15 हुँकार संग खाना खाई बैठुइयनमेसे एकथो मनैया यी बात सुनके हुँकिन्हे कहल, “ऊ धन्यके हो, जे परमेश्वरके राजमे खाना खाइबेर शामिल हुई।” 16 पर येशू उहिहे कलाँ, “कौनो एकथो मनैया सन्झक एकथो बरवार खाना तयार पारल और बहुत जहनहे बलाइल। 17 ऊ अपन नोकरहे खाना खैना बेलामे नेउँता देगिलक मनैनहे असिक कहे पठाइल, ‘आई, आब सक्कु चिज तयार बा।’ 18 ओइने सक्कु जाने संगे एक्के हस बहाना बनाई लग्लाँ। सक्कुहुनसे सुरुक कहल, ‘मै एकथो खेट्वा किनल बतुँ, महिन्हे उ हेरे जाई परना बा। मै बिन्ती करतुँ महिन्हे माफ करदेऊ।’ 19 तब् दोसुर कहल, ‘मै पाँच गोइँ बर्धा किनल बतुँ, मै ओइन्हे हेरे जैम। मै बिन्ती करतुँ, महिन्हे माफ करदेऊ।’ 20 औरे कहल, ‘मै भोज करल बतुँ, तबेकमारे मै आई नै सेकम।’ 21 तब् नोकर आके अपन मलिक्वाहे यी बात कहिदेहल। तब् घरक मलिक्वा रिसाके अपन नोकरहे कहल, ‘नगरके रोडमे और गल्लीमे झत्ते जा और गरीब मनैनहे, लुल मनैनहे, आँधर मनैनहे और नाँगर मनैनहे यहाँ भित्तर नान्।’ 22 तब् नोकर कहल, ‘अप्निक अह्राइल हस काम होगिल बा, पर अभिन ठाउँ खाली बा।’ 23 तब मलिक्वा नोकरहे कहल, ‘मूल रोड और गल्ली सोज हुइती जाके मनैनहे भित्तर अइना कर लगा और मोरिक घर भरजाए। 24 काकरेकी मै तुहुरिन्हे कहतुँ, जेनहे सक्कुहुनसे सुरुमे नेउँता देगिल रहिन्, ओइन्मेसे केऊ फेन मोरिक खानक स्वाद चीखे नै भेटैहीँ।’” ख्रीष्टके चेलनके तिरे परना मोल 25 मनैनके बरवार भीड़ येशूक संग जाइतेहे और घुमके ऊ ओइन्हे कलाँ, 26 “यदि केऊ मोरिक थेन आई और अपन दाई, बाबा, जन्नी, छाइछावन और दादू-भैया, दिदी-बाबुनसे धेउर और अपन प्राणके फेन ख्याल नै करके जबसम महिन्हे प्रेम नै करी, तबसम ऊ मोरिक चेला हुई नै सेकी। 27 जोन मनैया मोरिक चेला हुइलक कारण दुःख सहक लग और मुअक लग फेन तयार नै रही। ऊ मोरिक चेला हुई नै सेकी। 28 तुहुरिन्मेसे कौनो एक जाने धरहरा बनैना योजना बनाइत। कलेसे ऊ सक्कुहुनसे आघे बैठ्के यी बातके हिसाब करी, कि यिहिहे बनाइक लग कत्थुक खर्च लागी। और ऊ हेरी कि पूरा करक लग ओकर थेन रहल पैँसा पुगी कि नै? 29 यदि ऊ असिक नै करी, जब ऊ जग दारी और उहिहे पूरा करे नै सेकी कलेसे, मनै असिक कहिके ओकर मजाक उराके कहिहीँ, 30 ‘यी मनैया बनाई ते दतल रहे, पर ओरवाई नै सेकल।’ 31 यदि एकथो रज्वा दश हजार मनैनहे लेके दोसुर रज्वासे लरक लग निक्रत, जे बीस हजार मनैनहे लेके ओकर विरोधमे आइल बा। कलेसे सक्कुहुनसे आघे उ रज्वा बैठ्के यी बातके फैसला करी कि दोसुर रज्वासे सामना करे सेकी कि नै? 32 उहिसे नै सेक्ना हस हुइहिस कलेसे उ दोसुर रज्वा दूरे रहलमे मिलापके प्रस्ताब धारे अपन राजदूतहे पठाई। 33 तबेकमारे तुहुरिन्मेसे जे अपन संग रहल सक्कु चिज नै छोरी, ऊ मोरिक चेला हुई नै सेकी।” बिना स्वादके नोन 34 येशू कलाँ, “नोन एकथो जरुरी चिज हो। पर नोनक स्वाद चलगिल कलेसे उहिहे फेनदोस्रे कसिके नोनार बनैना ते? 35 उ ना ते जमिनके लग ना खादके लग काम लागी। मनै उहिहे किचला दिहीँ। अस्तेके हमार संग हुई सेकत। यदि तुहुरे बुझे चहथो कलेसे, यी बातमे ध्यान देऊ कि मै अब्बे तुहुरिन्से का कनु।” |
Deukhuri (देउखरिया थारु) Bible by The Love Fellowship is licensed under Creative Commons Attribution-ShareAlike 4.0 License.
Beyond Translation