मर्कुस 9 - डोटेली नयाँ करार

¹ आजी येशूले आफ्ना शिष्या रे भिडका मान्सलाइ भण्यो, “साँच्चि, म तमनलाइ भण्नउ, हामरा बिचमि याँ कल्लिया केइ मान्स छन जइले मद्दा हइ पइला परमेश्वरको राज्य नयाँ रे सक्तिशाली रुपमि आउन्नारया धेक्द्या छन।”

येशूको रुप बदलियो

² छ दिन पछा येशूले पत्रुस, याकुब रे यूहन्नालाइ एक उच्चा पहाड तिर एकान्तमी लइयइबर गया रे, उनरा साम्नेमि येशूको रुप बदलियो।

³ उनरा लत्ता चम्कन्या सेता भया। इति सेता भया कि पृथ्बीमि कसइले लगइ धोइबर तति सेता लत्ता बनाउन सक्दैन।

⁴ तब दुइ जाना अगमबक्ता मोशा, एलिया धेकिया रे उन येशूसित कुरणी अद्दा रया धेक्यो।

⁵ पत्रुसले येशूलाइ भण्यो, “गुरु, हामलाइ याँ रहनु उचित छ रे हाम तिन बासस्थान बनाउ एक तमरि निउति, एक मोशाकि निउति, रे एक एलियाकी निउति।”

⁶ उइले इसो भण्यो क्याकि त्यो रे और दुइ शिष्या डराइरइथ्या। रे तिननलाइ था थेइन कि भण्नु रे अददु पण्या हो।

⁷ तब एक बादल आयो रे तिननलाइ ढाक्दियो रे परमेश्वरले बादल बठेइ इसो भण्यो, “यिन मेरा प्यारा चेलो हुन रे इनरि कुरणी सुण!”

⁸ उतन्जेइ जब तिननले वलतिर पलतिर हेर्यो, मोशा रे एलिया गइया रे शिष्याले येशूलाइ मान्तर धेक्यो।

⁹ जब येशू रे उनका तिन शिष्या पहाड बठेइ ओल्ल पस्या तब उनले आज्ञा दियो, “म, मान्सको चेलो मर्या बठेइ जिउनो नभया सम्म तमले धेकया यिन कुरणी कसइलाइ जन भण्या।”

¹⁰ तब शिष्याले यो जानकारी आफसित राख्यो तर उन यइका बारेमि मर्या बठेइ जिउनो हुनु भण्या कि होलो भणि आपसमी तर्क बितर्क अद्द पास्या।

¹¹ रे शिष्याले येशूलाइ सोध्यो, “कि मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले एलिया आउनहइ पइल्ली ख्रीष्ट आउनु पणन्छ भणबर भण्या कुरणी सत्य हो?”

^12-13 येशूले तिननलाइ जबाफ दियो, “यो सत्य हो कि परमेश्वरले एलियालाइ सब कुरणी ठीक अद्दाइ पइल्ली पठाउन्या बाचा अर्याथ्यो। रे एलिया ख्रीष्ट आउना हइ पइल्ली मान्सको मन तयार अरउ। रे एलिया पइल्ली आइगइ थ्या, रे हमरा अगुवानले उनसित भौत ननिको ब्यबहार अर्यो। जसो उन अद्द चाहान्थ्या, जसो अगमबक्तानले भौत समय पइल्ली भणिराइथ्यो कि उन इसो अद्या हुन। रे म, मान्सको चेलोका बारेमि परमेश्वरको बचनमी भौत कुरणी लेखिरइछ। परमेश्वरको बचन लेखिरइछ कि म भौत दु:ख सहन्या हु रे मान्सले मलाइ अस्वीकार अद्या हुन।”

भूत लाग्या मान्सले छुटकारा पाया

¹⁴ जब येशू रे उनरा तीन जाना शिष्या पहाड बठेइ फर्किबर तलतिर और शिष्याका वाँ आया, तब उननले तिनरा वरिपरि एक ठुलो भिड धेक्यो रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावालाले तिननसित तर्क बितर्क अद्दाथ्या।

¹⁵ सब मान्सले येशूलाइ धेकिबर अचम्म माण्यो रे उनरा वाँ दौडिबर आइ रे उनलाइ ढोग अर्यो।

¹⁶ येशूले तिननलाइ सोध्यो, “तम यिनसित कि बिबाद अद्दाथ्या छौ?”

¹⁷ भिड बठेइ एक मान्सले जबाफ दियो, “गुरुज्यू मइले तमरा वाँ मेरो चेलो लेया छु उइलाइ भूत लाग्या छ तइले यो केटालाइ बोल्ल दिनइन।

¹⁸ जनज्याँ भूतले येइलाइ समाउछ तब तइ जोरले कामाउन्छ रे लोटाइदिन्छ, तइका मुख बठेइ फिज निकलन्छ, दारा किरोल्न्छ रे अरणिन्छ रे। मइले तमरा शिष्यालाइ भूत निकाल्लाइ भण्या, तर तिननले सकेइन।”

¹⁹ यो सुणिबर येशूले भण्यो, “हे बिश्वासहिन मान्सन! म कब सम्म तमसित रउलो? रे म कब सम्म म तमरो बिश्वास किलाइ रोकुँ? तइ केटालाइ मेरा वाँ ल्यास।”

²⁰ पइ तिननले तइ केटालाइ येशूका वाँ लेया। जब भूतले येशूलाइ धेकयो तब भूतले तइ केटालाइ मडारमुडुर पार्यो, जमिनइमि लोटायो रे फिज निकाल्यो, दारा किरोल्लु पस्यो, रे अरणीयो।

²¹ येशूले तइ केटाका बालाइ सोध्यो, “कब बठेइ इसो हुन्छ?” उइले भण्यो, “यइलाइ नानाइ बठेइ इसो हुन्थ्यो।”

²² येइ केटालाइ भौत बेर माद्दाइ भूतले कभइ आगाइनी, कभइ पानीनि फाल्दिन्छ, यदि तम केइ अद्द सकन्छौ भण्या दया अरिबर हामलाइ सहयोग अर।

²³ येशूले भण्यो, “तम संका अरिबर क्याइ भणन्छौ कि तम केइ अद्द सकन्छौ! यदि कसइ मान्सले ममि भरोसा अरन्छ भण्या तइको निउति सब कुरणी सम्भब हुन्छ।”

²⁴ तुरुन्तइ तइ केटाका बाले भण्यो, “प्रभुजी म बिश्वास अद्दउ, मेरो अविश्वासलाइ हटाइ दिय।”

²⁵ जब येशूले मान्सको भिड तिननलाइ हेद्दाइ जम्मा भया धेक्यो, तब येशूले भूतलाइ इसो भणबर हकार्यो, “तु भूत, जइले यइ केटालाइ बोल्ल नसक्द्या रे बहिरो बनाया छइ! तुलाइ आज्ञा अद्दउ येइ केटा बठेइ निकल रे आब कभइ लगइ यइ केटा भित्तर जन पसेइ।”

²⁶ पइ त्यो भूतले तइ केटालाइ जोरले मडारमुडुर पाणिहाल्यो, कला हलिबर तइ केटा बठेइ निकल्यो। रे त्यो केटा मर्याजसो भयो याँ सम्मकि भौत मान्सले भण्न लाग्या यो त मरियो।

²⁷ तर येशूले तइलाइ हातले समाइबर उठायो रे त्यो निको भइबर उठ्यो।

²⁸ जब येशू रे उनरा शिष्या घर फर्किया तिनन एक्लाइ थ्या, रे उनरा शिष्याले येशूलाइ सोध्यो, “हामले क्याकि तइ केटा बठेइ भूत निकाल्ल सकेइन?”

²⁹ तब येशूले तिननलाइ जबाफ दियो, “प्रार्थना रे उपवासले मान्तरइ इसो भूत निकाल्ल सकिन्छ”

येशूले आफ मद्या बारेमि आजी भण्यो

³⁰ पइ येशू रे उनरा शिष्या तइ ठाउ बठेइ निकलिबर गालील जिल्ला होइबर गया। येशू चाहानइनथ्या कोइलगइ जन जाणौ कि उन काँ थ्या,

³¹ क्याकि येशू आफ्ना शिष्यासित भौत समय बिताइबर उनलाइ सिकाउनचाहन्थ्या। रे उनले भण्यो, “छिट्टाइ कसइले म, मान्सको चेलोलाइ मेरा सत्रुको अधिकारमि दिन्या हो रे उन मलाइ माद्याहुन, रे तेसरा दिनमि म मर्या बठेइ जिउनो हुन्या हु।”

³² तर तिननले उनले भणेइ कुरणी बुजेइन रे डरले सोद्द सकेइन।

शिष्यामि सबहइ ठुलो को हो?

³³ येशू रे उनरा शिष्या कफर्नहुम गाउँ आफ्ना घर गया। जब उन घर भितर थ्या येशूले शिष्यालाइ सोध्यो, “तम बाटामि कि कुरणी अद्दाथ्या?”

³⁴ तर तिनन चुप्प लाग्या क्याकि बाटामि तिननले आपसमा हाम हइ ठुलो को हो? भणबर आपसमा बिबाद अर्याथ्यो।

³⁵ पइ येशूले बसिबर बारै जना शिष्यालाइ आफ्ना वाँ बोलायो रे तिननलाइ भण्यो, “यदि कसइले सब भण्ना ठुलो हुन्या इच्छा अर्यो भण्या तइले आफलाइ सब भण्ना नानो रे सबइको सेवक बनाओस।”

³⁶ पइ येशूले एक बालकलाइ आफना वाँ बोलाइबर कल्लिनाइ भण्यो। रे अंगाल हालिबर शिष्यालाइ भण्यो,

³⁷ “मेरा नाउँमि यिसा नानो बालकलाइ स्वागत अद्द्याले मलाइ स्वागत अरन्छ रे मलाइ स्वागत अद्द्याले मलाइ होइन, मलाइ पठाउन्यालाइ स्वागत अरन्छ।”

येशू नाउँमि सक्ति

³⁸ यूहन्नाले येशूलाइ भण्यो, “हे गुरु जी, हामले इसो मान्सलाइ धेक्या जो तमरा नाउँमि भूत धपाउन्ना थ्यो, तर हामले उइलाइ इसो जन अरइ भण्या क्याकि उ हाम जसो शिष्य होइन।”

³⁹ पइ येशूले भण्यो, “उइलाइ मनाहि जन अर क्याकि जइले मेरा नाउका सक्तिमि अचम्मका काम अरन्छ, उइले मेरा बिसयमि खराब बोल्ल सक्दैन।

⁴⁰ क्याकि जो हामरा बिरोधमी आथिन उ हामरो पक्षमि छ।

⁴¹ जइले तम ख्रीष्टका हउ भणबर एक लोटा पानी देलो, म तमनलाइ भण्नउ परमेश्वरले पक्‍का तइ मान्सलाइ इनाम दिन्या हुन।”

बाधा दिन्यालाइ चेताउनी

⁴² कसइ किलाइ, उइका गलाइनो जितारो झुन्ड्याइबर समुद्र भित्तरी खितिनु सबहइ फुचेरो सजाय हो। पइ यदि कसइले नानो मान्सलाइ जइले ममि बिश्वास अददाहान, उनलाइ पाप अददु लाउनाहान भण्या, यइ हइ झीक फुचेरो सजाय पाउन्या हुन।

⁴³ यदि तमरो हात पाप अद्दाइ परीक्षामि पणन्छ भण्या तइलाइ काटीबर खितदिय। दुइ हात भइबर नरकमि जाना भण्न्ना, त एक हात भइबर स्वर्गमि जानु तमलाइ भौत निको हो।

⁴⁴ नरकमि सबको शरीर खान्या किरा कभइ मद्दाइन रे आगो कभइ निभ्दइन।

⁴⁵ यदि तमरो खुट्टा पाप अद्दाइ परीक्षामि पणन्छ भण्या तइलाइ काटीबर खितदिय। एक खुट्टो नभइबर स्वर्गमि जानाइ असजि लाग्द सकन्छ तर दुइ खुट्टा भइबर नरकमि जानु भौत ननिको हो।

⁴⁶ नरकमि सबको शरीर खान्या किरा कभइ मद्दाइन रे आगो कभइ निभ्दइन।

⁴⁷ यदि तमरो आँखा पाप अद्दया परीक्षामि पणन्छ भण्या तइलाइ निकलिबर खितदिय। एक आँखो नभइबर स्वर्गमि जानाइ असजि लाग्द सकन्छ तर दुइ आँखा भइबर नरकमि खितिनु भौत ननिको हो।

⁴⁸ नरकमि सबको शरीर खान्या किरा कभइ मद्दाइन रे आगो कभइ निभ्दइन।

⁴⁹ क्याकि हरेक मान्स आगाले सुद्द हुन्या हुन जसेरि नुनले बलिदानलाइ सुद्द बनाउन्छ।

⁵⁰ “नुन चाइन्या चिज हो तर यदि नुनले आफ्नो स्वाद हरायो भण्या, तमनले यइलाइ कसेरी आजी नुन्यो बनाउन्या हउ? तमसित नुनको गुण हुनु पणन्छ रे एक अर्खासित सान्तले बस्सु पणन्छ।”