मर्कुस 5 - डोटेली नयाँ करार

भूत लाग्या मान्सले छुटकारा पायो

¹ जब येशू रे उनका शिष्या गालील समुद्रका पारि एक ठाउँमि आया जाँ गेरासे मान्सन बसनथ्या।

² तब येशू तइ ना बठेइ बगडमि उतर्या रे एक भूत लाग्या मान्सले चिहान बठेइ आइबर येशूलाइ भेट्यो।

³ त्यो चिहानमी बसनथ्यो, मान्सनले उइलाइ बसमि राग्द सक्दाइनथ्या, याँ सम्मकि लुवाका साङलोले लगइ तिननले बाद्द सक्दाइन थ्या

⁴ क्याकि त्यो बेर बेरि हट्कडि रे साङलाले बादियाथ्यो, तर तइले साङला तोणनथ्यो रे हट्कडीलाइ टुकरा-टुकरा पाणनथ्यो। कसइ मान्सले लगइ तइलाइ बसमि पाड्ड सक्या थेइन।

⁵ त्यो दिन रात लगातार चिहान रे डाडामि कला हाल्नथ्यो, रे आफलाइ ढुंगाले कोपरन्थ्यो।

⁶ रे दूरइ बठेइ येशूलाइ धेकिबर त्यो दगुण्यो रे उनरा नजिक आयो, रे आदर अर्या धेकाउनाइलाइ उनरा अगाडी घोप्टो पर्यो।

⁷ रे कला हालिबर बोल्यो, “हे येशू, महान परमेश्वरका चेला, तम मेरो काममी क्याकि समस्या अददाछौ? परमेश्वरको नाउँमि मसित बाचा अर कि तम हामलाइ दु:ख दिन्या होनु!”

⁸ उइले इसो भण्यो क्याकि येशूले तइलाइ पइल्ली आज्ञा दिराइथ्यो, “ए भूत, यइ मान्स बठेइ निकलिबर जा।”

⁹ तब येशूले तइलाइ सोध्यो, “तेरो नाउ कि हो?” तइले जबाफ दियो मेरो नाउ फौज हो, क्याकि हाम भौत छौ।

¹⁰ रे भूतले येशूलाइ बेर बेरि बिन्ति अर्यो कि हामलाइ यइ इलाका बठेइ बाइर जनपठा।

¹¹ आब, ताँ पाहाडका नजिकइ एक सुङरको बगाल चद्दाथ्यो।

¹² रे तिन भूतले येशूसित इसो भणि बिन्ति अर्यो, “हामलाइ तिन सुङर भित्तर जान दिय”।

¹³ तब येशूले तिनलाइ अनुमति दियो। रे तिन भूत तइ मान्स बठेइ निकलिबर सुङर भित्तर पस्या। तिन सुङर प्राय दुइ हजार थ्या। रे तिनन ओरालामि दकुडिबर समुद्र भित्तर पस्या रे डुब्बर मर्या।

¹⁴ रे सुङर चराउन्या भाग्या रे त्यो कुरणी गाउँ भरि रे वलतिर-पल्तिरका गाउँमी सुणायो रे मान्सन सुण्या कुरणी तक्दाइ आया।

¹⁵ तिनन येशू भया वाँ आया रे ताँ एक भौत भूत लाग्या मान्सलाइ, लत्ता लाइबर सान्त सित बस्या धेक्यो, रे तिनन डराया।

¹⁶ पइ तिन धेक्द्या मान्सनले तिन औरलाइ त्यो भूत लाग्या मान्स रे सुङरका बिसयमि भया घटना सब मान्सलाइ बताइदियो।

¹⁷ पइ तिन हेद्दाइ आया मान्सले येशूलाइ हामरा इलाका बठेइ जाइ दिनु पण्यो भणि बिन्ति अद्द पस्या।

¹⁸ येशू जब नामि जानाथ्या त्यो भूत लाग्या मान्सले येशूसित बिन्ति अर्यो, “मलाइ तमसित आउनाइ रे तमरो शिष्य बन्नाइ अनुमति दिय।”

¹⁹ पइलगइ येशूले तइलाइ अनुमति दिएन तर तइलाइ भण्यो, “घर जा रे आफना मान्सलाइ भण कि प्रभुले दया अरिबर तुकिलाइ कति ठुलो काम अर्यो।”

²⁰ पइ त्यो मान्स आफ्ना घरका इलाकामी गयो रे येशूले तइका निउति कति ठुला काम अर्याथ्यो त्यो जम्माइ कुरणी डेकापोलिसमि प्रचार अद्द पस्यो। येशूले ठुलो काम अर्या सुणिबर सब जाना छक्‍क पण्या।

याइरसकि मरेइ चेली रे बिरामी स्वानी

²¹ आजी येशू नामि बसिबर गालील समुद्रको पारि गया। जब उन ताँ पुग्या तब एक ठुलो भिड आजी उनरा वाँ आयो। तइ बेला उन समुद्रका किनारमी थ्या।

²² तब यहुदि सभाघरको सासक मध्ये याइरस नाउँ भया एक जाना आया रे येशूलाइ धेकिबर आदर अर्या धेकाउनाइलाइ उनरा अगाडी घोप्टो पर्यो।

²³ रे येशूलाइ भौत बिन्ति अर्यो, “मेरी कान्छी चेली मद्दाइ बटिनाछे, तमले मेरा घर आइबर उइमि आफना हात राखिदिनु पण्यो ताकि उ निकी होइबर बाचउ।”

²⁴ पइ येशू शिष्यासित गया रे एक भिड उनरा पछा लाग्यो रे वरिपरि खचाखच भयो।

²⁵ तइ भिडमि एक स्वानी थी जइलाइ बार बर्ष बठेइ रगत बग्द्दया रोग लाग्या थ्यो।

²⁶ रे भौत बैद्यको उपचार बठेइ भौत दु:ख पाएइथि रे आफसित भएका सब धन सम्पति खर्च अरसकेकी थी। रे उइको हालत झिक खराब होइरइथ्यो।

^27-28 जब यो स्वानिले येशूले अर्या कामका बारेमि सुणि रे उइले सोच्यो, “यदि मइले केवल उनरो लत्ता छोया भण्या म निकी होइजानेइ हु।” तब उइले भिडमि येशूका पछा बठेइ आइबर उनरा लत्ताको छेउ छोयो।

²⁹ रे उत्नजेइ उइको रगत पड्ड बन्द भयो रे आफ निको भया था पायो।

³⁰ येशूले आफ बठेइ निको अद्याया सक्ति निकल्या था पाया हुनाले भिडलाइ पछाडी तिर तकिबर सोध्यो, “कइले मेरा लत्ता छोयो?”

³¹ उनरा शिष्याले उनलाइ भण्यो, “तमरा वलतिर-पलतिर भिड खचाखच धेक्दइलाछौ” पइलगइ भण्नाछौ “मलाइ कइले छोयो?”

³² जइले येशूलाइ छोयो तइलाइ हेद्दाइ येशूले चारै तिर आँखा लायो।

³³ तर त्यो आइमाइले येशूको निको अद्याया सक्तिले आफ निको भयको था पाइ। रे डराइबर काम्दा-काम्दाइ येशूका वाँ आइ रे घोप्टो पडिबर उइले अर्या रे उइसित भया कुरणी भणि।

³⁴ तइ स्वानिलाइ येशूले भण्यो, “चेली, साहस अर, तेरा बिश्वासले तुलाइ निको बनाइराइछ। सान्ति सित जा, तेरो रोग निको होउ।”

³⁵ जब येशू तइ आइमाइसित कुरणी अद्दाथ्या यहुदि सभाघरको सासक याइरसका घर बठेइ मान्स आया रे भण्यो, “तमरि चेली त मरिगइन गुरुजीलाइ आब क्याकि दु:ख दिन्नाछौ?”

³⁶ येशूले तिनरि कुरणी सुणन्जेइ तइ यहुदि सभाघरको सासकलाइ भण्यो, “डर जन माणइ बिश्वास मात्र अर।”

³⁷ रे उनले पत्रुस, याकुब, रे याकुबका भाइ यूहन्ना रे याइरस बाहेक भिडका और कसइ मान्सनलाइ लगइ आफना पछा आउन दियइन।

³⁸ पइ उन यहुदि सभाघरको सासकका घर पुग्या ताँ येशूले मान्सनलाइ कला हालिबर रुन्नार्या धेक्यो।

³⁹ रे भित्तर पसिबर येशूले तिनलाइ भण्यो, “तमन क्याकि कला हालिबर रुन्छौ? यो केटि मरेइ आथिन तर सीरइछ।”

⁴⁰ तिनरि कुरणीमि खिसीकाटिबर मान्स हास्या तर उनले सबैलाइ बाइर जान्या आज्ञा दियो, केटिका इजा बा रे आफसित भया तीन जाना शिष्यालाइ लैजाइबर तइ केटि सिया वाँ गया।

⁴¹ पइ येशूले केटीको हात समाइबर तइलाइ भण्यो, “तलिता कुमि” जइको अर्थ हो, “हे केटि म तुलाइ भण्नउ उठ।”

⁴² उतन्जेइ त्यो केटि उठी रे हिट्ट पसि, त्यो केटी बार बर्षकि थी। जब इसो भयो तिन सब छक्‍क पण्या।

⁴³ तइ पछा येशूले उइ केटिका इजा रे बालाइ आज्ञा दियो कसइले यो कुरणी था जनपाउ, कि मरेइ केटि जिबित भएइ छ, रे येशूले उइ केटिका इजा रे बालाइ भण्यो, “यइ केटिलाइ केइ खाना दिय।”