मर्कुस 4 - डोटेली नयाँ करार

बि बुन्या मान्सकि काहानि

¹ येशू गालील समुद्रको किनारमी शिक्षा दिन पस्या, उनरा चारै तिर भिड इति ठुलो भयो कि उन समुद्रमी भया एक नामि चड्या, रे तसइमि बस्या। मान्स सब समुद्रका किनारका बगडमि कल्लिरया।

² तइ पछा येशूले तिनलाइ भौत कुरणी काहानिमि भण्यो, रे उनले आफ्नो शिक्षामि तिनलाइ यिसो लगइ भण्यो,

³ “सुण! हेर, एक जाना मान्स बि बुनाइ आफना खेतमी गयो।

⁴ पइ बि बुन्या बेला केइ बि बाटातिर पड्या, रे तिन बि चडाचुडि आइबर खाइदियो।

⁵ केइ बि ढुङगेनि जमिनमी पण्यो जाँ बड्ता माटी थेइन, रे माटी नभया हुनाले तिन बि छटाइ उमर्या।

⁶ तर घाम बड्ताइ चड्क्या हुनाले टुसा बलिया, रे जडा माटीमि गैला नभया हुनाले ओइलाइय्या।

⁷ केइ बि काणाका बोटका बिचमि पड्या। काणा बडया रे त्यो बोट निसासियो रे तइमि फल लागेइन।

⁸ तर केइ बि निका जमिनइनि पड्या, रे टुसा पलाया, उमद्दाइ रे बड्डाइ गइबर कसइले तीस गुणा, कसइले साठी गुणा रे कसइले सय गुणा फल फलायो।”

⁹ तइ पछा उनले भण्यो, “तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।”

काहानि को अर्थ

¹⁰ जब येशू एकलाइ थ्या, तब उनरा बार जाना शिष्या रे ताँ एकहठ्ठा भया मान्सन उनरा वाँ आया रे काहानि को अर्थ सोद्य लाग्या।

¹¹ उनले तिननलाइ भण्यो, “परमेश्वरले आफ्नो राज्यको रहस्य तमनलाइ धेकाइराइछ, तर जइले ममि बिश्वास अद्दैन तिननलाइ सब कुरणी काहानि बठेइ भणिन्छ।

¹² पबित्र सास्त्रमि लेख्या कुरणी पुरा होउ, जइमि इसो लेखिया छ, ‘जो म अद्दउ तिन हेद्दा त हेद्दाहान रे बुजाइन, रे जो म भण्नउ सुण्नाइ त सुण्नाहान रे बुज्जाइन। नति त तिननले पाप अद्द छाडया हुन रे परमेश्वरतिर फर्कन्या हुन रे परमेश्वरले तिनरो पाप क्षमा अद्दया हुन।’”

बि बुन्या काहानीको अर्थ

¹³ पछा येशूले तिनलाइ भण्यो, “तम यइ काहानीको अर्थ बुज्जानु भण्या और काहानि को अर्थ लगइ बुज्जया होनु?

¹⁴ यइ काहानि को अर्थ हो: खेतालाले बि बुन्छ, जो कसइले बचन प्रचार अर्या धेकाउछ।

¹⁵ जो बि बटाइनि बोइया छ तइको तुलना इसो मान्ससित अरिन्छ जो परमेश्वरको बचन सुणन्छ तब उतन्जेइ सैतान आउँछ, रे तइका ह्रदयमी बोया बचन तइले लैजान्छ।

¹⁶ केइ मान्सन ढुङगेनि जमिनमी बोइय्या बि जसाइ हुनाहान। उन तइ जसा हुनाहान जो बचन सुणनजेइ तइ खुसीसित झट्टइ स्वीकार अरन्छ।

¹⁷ तिननले आफ्नो हृदयमि तइका जडा बड्डया अनुमति दिनाइन रे तिननले थोकाइ समयकीलाइ बिश्वास अद्दाहान। जसेरि तिनरा जीवनमी समस्या आउछ रे जब बचन स्वीकार अर्या कारणले केइ सतावट आउछ रे तिनन पछा हट्टाहान।

¹⁸ जो बि काणाका बिचमि पण्या बोट जसो हो, जइले बचन सुणन्छ जीवनको आवश्यकताको फिक्री अरन्छ। तिननले संसारको फिक्री रे धन सम्पतिका लोपका लाग्दा मुर्ख बन्नाहान।

¹⁹ तबइकिलाइ तिननले परमेश्वरको बचनलाइ बिसदाहान रे परमेश्वरको इच्छा अनुसार जीवन जिउनाइन। रे और चिजको चाहाना तिनरो जीवनमी आउछ रे परमेश्वरको बचनमी बाधा ल्याउछ। रे तिनन बिना फलको जीवन जिउनाहान।

²⁰ तर निका जमिनमी बोया बिको तुलना इसो मान्ससित अरिन्छ जो परमेश्वरको बचन सुणन्छ, रे स्वीकार अरन्छ, रे तिनन परमेश्वरको इच्छा अनसार जीवन जिउनाहान, जसेरि बोयाको बिका बोट बठेइ कसइले तीस गुणा, कसइले साठी गुणा रे कसइले सय गुणा फल फलाउनाहान।”

कुप्पिकी काहानि

²¹ येशूले तिनलाइ भण्यो, “कसइले लगइ बत्ति बालिबर भाँडाले छोप्दाइन अथवा खाटका तलतिर राख्दइन! तर उच्चा ठाउँमि राख्दाहान ताकि सबलाइ उजालो होउ।”

²² यिसेरी जो चिज लुकाइया छ त्यो धेकिन्या हो, रे हरेक गोप्य कुरणी प्रकट अरिन्या हो।

²³ तम जो सुणनाछौ, तइ सुण्या कुरणिका बारेमि ध्यानले सोच।

²⁴ आजी येशूले तिनलाइ भण्यो, “साबधान होउ कि तम जी सुणन्छौ। क्याकि जइ नापले तमन दिन्छौ, तसइ नापमि तमन लगइ फिर्ता पाउन्या हौ। रे तमनलाइ झिक बड्ता दिइन्या हो।

²⁵ जइले बुज्जया इच्छा अरन्छ तइलाइ परमेश्वरले बुज्जया सक्ति दिनाहान, रे जइले बुज्जया इच्छा अद्दइन कि म कि सिकाउन्नाछु, तइको बुज्जया सक्ति परमेश्वरले खोस्साहान।”

उमद्या बि कि काहानि

²⁶ आजी येशूले भण्यो, “परमेश्वरको राज्य यिसो छ-कोइ एक खेतालाले जमिनमी बि बुन्छ,

²⁷ रे खेतालाले बि बोइ सकीबर उ रातदिन उ आफ्नो दैनिक काममी लागन्छ, रे त्यो बि उमरन्छ रे बडन्छ, तर त्यो कसेरी ठुलो हुन्छ, त्यो उइले जाण्नइन।

²⁸ माटीले गउँका बोटलाइ उमारन्छ रे फल फल्लामी सहयता अरन्छ; रे पइलि टुसा आउछ, तइ पछा बालामि पुराइ फल लागन्छ रे छाडिबर बि पाकन्छ।

²⁹ तर जब नाज पाकन्छ, तब उतन्जेइ उइले आँसी लइजाइबर काट्टालाइ जान्छ, क्याकि कट्ट्या समय आया हुन्छ।”

राया बि कि काहानि

³⁰ येशूले आजी भण्यो, “परमेश्वरको राज्यको तुलना क्यासित अद्दाउ? काहानि बठेइ यइको ब्याख्या अद्दाउ।

³¹ परमेश्वरको राज्य राया बिको दाना जसो छ, जो जमिनमी बोइन्या बिमि हइ सबहइ नानो हुन्छ।

³² जब त्यो रोपिन्छ, रे त्यो और बोट हइ ठुलो हुन्छ, रे तइका ठुल्ठुला हाँङा हुनान, रे अग्गासका चडाले तइका हांगामि घोल लाउनाहान।”

³³ येशूले तिननलाइ सम्जन सकन्ज्या सम्म उनले यिसा-यिसाइ भौत काहानि भणबर तिनलाइ परमेश्वरको बचन सुणाउन्थ्या।

³⁴ जब येशू मान्सलाइ परमेश्वरको राज्यका बारेमि भणन्थ्या उन सदाइ काहानीको प्रयोग अरन्थ्या। तर जब उन शिष्यासित एकलाइ हुन्थ्या, उन सब कुरणी ब्याख्या अर्नथ्या।

येशूले बतासलाइ सान्त अर्यो

³⁵ तसइ दिन बसाइतक येशूले आफ्ना शिष्यालाइ भण्यो, “आस, हाम गालील समुद्रका पारिबटा जानाउ।”

³⁶ भिडसित बिदाबारि भया पछा, येशू आफ्ना शिष्यासित नामि बसिरइथ्या। शिष्याले येशूलाइ आफसित लइया। ताँ तिननसित और ना लगइ थ्या।

³⁷ जब उन समुद्र पारि जन्नाथ्या, तइ पछा समुद्रमी बड्ताइ ठुलो हुरि बतास चल्यो, रे छालले नालाइ ढाग्द पस्यो याँ सम्मकि ना पानिले भरिबर डुब्द पस्यो।

³⁸ येशू आफ नाको पछाडिका भागमि एक सिरानी लाइबर सिरइथ्या। शिष्यले उनलाइ यिसो भण्नाइ बिउजायो, “गुरुज्यू, नाडुब्दा छ रे हाम लगइ डुब्दा छौ, कि तमलाइ फिक्री आथिन?”

³⁹ तब उन बिउज्या, रे बतासलाइ हकाद्द पस्या, रे समूद्दरका छाललाइ भण्यो, “सान्त होइजा! रोकिजा!” पइ समुद्रको बतास पुरा रोकियो रे सान्त भयो।

⁴⁰ येशूले शिष्यालाइ सोध्यो, “कि तमनलाइ बिश्वास आथिन? क्याइ यिसेरी डराउछौ?”

⁴¹ तिन बड्ताइ डराया रे आपसमी भण्न पस्या, “यिन को हुन? बतास रे समुद्रको लहरले लगइ यिनरो आज्ञा माण्न्या रइछन!”