मत्ती 15 - डोटेली नयाँ करार

सुद्द रे असुद्द

¹ यरुशलेम सहर बठेइ आया फरिसि मान्सन रे मोशाको कानुन सिकाउन्यावाला येशूका वाँ आया, रे भण्यो,

² “तमरा शिष्या हामरो पुर्खाको परम्परा अन्सार हिट्टाइन रे नीकेरि हात धुनाइन।”

³ उनले तिननलाइ भण्यो, “तमन लगइ क्याइ परम्पराका लाग्दा परमेश्वरको आज्ञा रद्द अरन्छौ।

⁴ क्याकि परमेश्वरले भणिराइछ, ‘आफना बा रे इजालाइ आदर अर; रे जइले आफना इजा कि बाका बारेमी ननिको बोलन्छ, तिनन पक्‍का मारिन्या हुन।’

⁵ तर तमन भणन्छौ, यदि कसइ मान्सले आफना इजा अथवा बालाइ यो भणन्छ, ‘मइले तमलाइ सहयोग अद्द सक्दइन क्याकि जो मइले तमलाइ अद्द पडयाथ्यो तइ मइले परमेश्वरलाइ अद्दया कसम खाया छु।’ तइले आफना बाको आदर अद्दु पड्डइन।

⁶ इसेरि तमनले आफ्नो परम्पराका लाग्दा परमेश्वरको बचनलाइ बेकम्मा बनायाछौ।

⁷ यशैया अगमबक्ताले भौत पइल्ली तमरो कपटिपनका बारेमि लेख्या ठीक हो।

⁸ जसो लेखिया छ: ‘यिन मान्सनले आफना सब्दले त आदर अददाहान, तर यिनरो ह्रदय म बठेइ भौत दुर छ।

⁹ तिनन व्यर्थमि मेरो आराधना अद्दाहान, तर तिनरा शिक्षा मान्सले सिकाया बिधि मान्तर हुन।’”

¹⁰ उनले जम्माइ मान्सनलाइ आफना वाँ बोलायो रे उनले तिननलाइ भण्यो, “तमन हरेकले मेरी कुरणी सुण रे बुज,

¹¹ जी मुख भितर पसन्छ, तइले मान्सलाइ असुद्द बनाउनइन। तर तइ कुरणीले तइ मान्सलाइ अशुद बनाउन्छ जो तइ मान्सका भितर बठेइ बाइर आउछ।”

¹² तइ पछा शिष्या आइबर येशूलाइ भण्यो, “कि तमलाइ था छ, फरिसि मान्सनको समुह तमरा कुरणी सुणिबर रिसाया छन?”

¹³ तर उनले भण्यो, “स्वर्गमि भया मेरा बाले नरोप्या हरेक बोट उपाणीन्छ।

¹⁴ तिननलाइ छाडिदिय, तिन काना अगुवा हुन। कानाले कानालाइ लैय्यो भण्या, तिन दुइ खाडलइनि पड्डाहान।”

¹⁵ पत्रुसले उनलाइ भण्यो, “हामलाइ यइ काहानीको अर्थ बताइ दिय।”

¹⁶ उनले भण्यो, “जो खाना हाम खानउ त्यो मान्सका भित्तर पसन्छ रे तइले परमेश्वरका अगाडी असुद्द पाड्ड सक्दैन भणन्नेइ कुरणी कि तमन बुज्जानु?

¹⁷ कि तमनलाइ था आथिन, त्यो उइका हृदयमि होइन पेटमी पसन्छ रे बाइर जान्छ?

¹⁸ तर मान्स जी सोच्चान जी अद्दाहान जी बोल्लाहान रे त्यो कुरणी ह्रदय बठेइ आउन्छे, रे तिनले परमेश्वरका अगाडी मान्सलाइ असुद्द बनाउछ।

¹⁹ क्याकि ह्रदय बठेइ परमेश्वरको बिरुद्द खराब बिचार, परस्त्रीगमन, व्यभिचार, हत्या, चोरी, झुटो गवाही रे निन्दा बाइर निकलन्छ।

²⁰ यिन कुरणीले मान्सलाइ अयोग्य बनाउनाहान। तर हात नधोइबर खायाले उइलाइ अयोग्य पाड्डैन।”

कनानी स्वानिको बिश्वास

²¹ तइ पछा येशू ताँ बठेइ निकलिबर गया, रे टुरोस रे सिदोन सहरका इलाकामी गया।

²² तइ इलाका बठेइ एक कनानी आइमाइ आइबर कला हाल्ली भण्न पसि, ओ प्रभु, दाउदका चेला, ममि दया अर। मेरी चेलीलाइ भूतले बड्ताइ सताइराइछ।

²³ येशूले तइलाइ केइलगइ जबाफ दिएइन। उनरा शिष्या आइबर उनलाइ बिन्ति अर्यो, “यइलाइ बिदाबारि अरिदिय, क्याकि त्यो कला हाल्ली हामरा पछा लागिरइछ।”

²⁴ येशूले भण्यो, “म इस्राएल देशका मान्सनकि निउति मान्तर पठाइया हु, जो हराया भेडा जसाइ छन।”

²⁵ तर त्यो आइमाइ आइबर उनरा अगाडी घोप्टो पडिबर भणि, “ओ प्रभु, मलाइ सहयोग अर।”

²⁶ येशूले भण्यो, “बालकका रोटा कुकुरलाइ दिनु निको होइन।”

²⁷ तइले भणि, “हो प्रभु, तर कुकुरले लगइ आफना मालिकको टेबुलमि हइ झडेका रोटा बुजा खानाहान।”

²⁸ तब येशूले तइलाइ जबाफ दियो, “ए नारी, तेरो बिश्वास ठुलो रइछ। तुइले मन अर्या जसो तुलाइ होइजाउ।” तइकि चेली तसइ बेला निकी होइगइ।

²⁹ येशू ताँ बठेइ निकलिबर गालील समुद्रको किनार होइबर गया, रे पहाडमि उकल्या रे ताँइ बस्या।

³⁰ तब ठुलो-ठुलो भिड उनरा वाँ आयो, रे तिनन सित लेया डुणा, लुला, काना, लाटा रे और भौतलाइ उनरा चरणमी राखिदियो, रे उनले तिननलाइ निका बनायो।

³¹ याँ सम्मकि, लाटा बोल्या, लुला निका भया, डुणा हिट्या, रे कानाले आँखा पाया धेकिबर मान्सनले अचम्म माण्यो, रे तिननले इस्राएल देशका परमेश्वरलाइ महिमा अर्यो।

येशूले चार हजारलाइ ख्वायाको

³² तब येशूले आफना शिष्यालाइ आफना वाँ बोलाइबर भण्यो, “यइ भीडकि म खाँति माण्नउ, क्याकि यिन मसित रया आज तीन दिन होइय्यो, रे आब यिनसित खानाइ केइ बचेइन। यिनमि हइ कोइ-कोइ दुर हइ आइरइछन यदि यिनलाइ केइ नख्वाइबर भोकाइ घर पठाया भण्या यिन बाटाइनि बिहोस होइजान्या हुन।”

³³ शिष्याले उनलाइ भण्यो, “यिति ठुलो भिडलाइ यइ एकान्त ठाउँमि ख्वाउनाइ पुग्द्या खानाइ काँ बठेइ पाउनाउ?”

³⁴ येशूले तिननलाइ भण्यो, “तमनसित कति रोटा छन?” तिननले भण्यो, “सात रोटा रे केइ नाना माछा छन।”

³⁵ उनले भिडलाइ जमिनमी बस्या हुकुम दियो।

³⁶ सात रोटा रे माछा हातमि समाइबर परमेश्वरलाइ धन्यबाद दिया पछा रोटा तोड्यो, रे शिष्यालाइ दियो, शिष्याले मान्सलाइ दियो।

³⁷ तिनन सबले खायो रे अगाया। तब शिष्याले रोटाका उपर्या टुकरा सात छापरा जम्मा अर्यो।

³⁸ आइमाइ रे केटाकेटि बाहेक खान्या चार हजार बैकान मान्स थ्या।

³⁹ तब भिडलाइ बिदाबारि अरिसक्या पछा उन नामि चडिबर गया, रे मगादानको इलाकातिर पुग्या।